Βεβαίως, χρειάζονται πρωτίστως ηθική στήριξη και συμπληρωματικά οικονομική ενίσχυση τα υγιή κομμάτια του Δημόσιου Τομέα. Να γίνει προτεραιότητα της κυβερνητικής πολιτικής μετά τις Ευρωεκλογές. Στον ορατό τριετή ορίζοντα, οφείλει ο Πρωθυπουργός ακολουθώντας συνετή και λογική οικονομική πολιτική να αρχίσει πρόγραμμα επούλωσης των πληγών στο προσωπικό του Κράτους. Έμπρακτο ενδιαφέρον προς τους συνεπείς και επιβράβευση τους κατόπιν αξιολόγησης, η οποία κι αυτή με τη σειρά της να αξιολογηθεί από ανεξάρτητους διεθνείς οργανισμούς. Έτσι θα μπορούσαν να παρασχεθούν οι εγγυήσεις αντικειμενικότητας τις οποίες επιζητά η κοινωνία!
Το δυστύχημα με θύμα τον αστυνομικό που αναζητούσε μεροκάματο σε οικοδομή για να συμπληρώσει τον πενιχρό μισθό του, όπως κι όλων των άλλων που υποχρεώνονται σε αναζήτηση δεύτερης εργασίας θέτει την Κυβέρνηση, προ των ευθυνών της.
Να αρχίσει πρώτα από το Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας την προσπάθεια να συμμαζέψει τη διάλυση στις Κρατικές Υπηρεσίες. Κι έχει ήδη καθυστερήσει…
Θέλει θέληση και πυγμή όλο το εγχείρημα. Έφτασε η στιγμή να αποκατασταθεί η ηθική τάξη. Να ενθαρρυνθεί με συγκεκριμένες ενέργειες η πλειονότητα των στελεχών, που συντάσσεται με την ευνομία και την αξιοκρατία. Να ενταθεί αντιστοίχως η αναζήτηση κι ο εντοπισμός περιπτώσεων επίορκων ή επιρρεπών προς τα όρια της ανομίας αστυνομικών σε όλες τις βαθμίδες. Απαραίτητη συμπληρωματικά η δημόσια λογοδοσία για τα στοιχεία που θα φανερωθούν από τις ακριβείς καταγραφές. Οι διαδικασίες έρευνας κι ελέγχου των εμπλεκόμενων σε παραπτώματα να μην χρονίζουν σκοπίμως. Η δεδομένη απομάκρυνση από το Σώμα να μην καταντά ανέκδοτο.
Η βελτίωση της αμοιβής πρέπει να αποτελέσει μέρος ενός ειλικρινούς νέου «συμβολαίου» για να τεθούν προ των ευθυνών της κι οι δύο πλευρές. Της Κυβέρνησης που ενεργεί ως κρατικός εργοδότης και των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι θα προσαρμοστούν σε εργασιακό περιβάλλον με εφαρμόσιμους κανόνες.
Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Τίποτε δεν είναι άγνωστο, τίποτε δεν γράφεται πρώτη φορά. Ούτε οι αστυνομικοί είναι οι πρώτοι κι οι μοναδικοί δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν δεύτερη εργασία. Συμβαίνει με πλειάδα εργαζόμενων στο Κράτος. Το ενδιαφέρον στοιχείο θα ήταν να εντοπιστεί πόσοι δεν έχουν δεύτερη απασχόληση σε κάποια ιδιωτική επιχείρηση. Είναι μια μελανή πραγματικότητα, η αντιμετώπιση της οποίας δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Παγιώθηκε εδώ και δεκαετίες. Αποτέλεσμα του πελατειακού πολιτικού συστήματος. Ο εργοδότης στοίβαζε κόσμο για να ικανοποιήσει τα εκλογικά αιτήματα. Όλοι ήξεραν τον κανόνα της συναλλαγής. Ο μισθός χαμηλός, όμως σταθερός. Κι όποιος ήθελε να αναζητήσει ευκαιρίες εκτός Υπηρεσίας, κατάφερνε με σχετική ευκολία να ξεγλιστρήσει και να τις βρει. Κανένας έλεγχος. Το σύστημα παρίστανε το ανήξερο. Η ασυδοσία έγινε με τα χρόνια καθεστώς…
Είναι βαριά η προσβολή για το Σώμα Ασφαλείας, να διαπερνά τον κορμό του η σήψη και η διαφθορά. Η παρακμή κι η απογοήτευση. Σκέφτομαι τους αριστούχους των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Αδυνατώ να πιστέψω πως, όταν επέλεγαν να σταδιοδρομήσουν στην ΕΛΑΣ, και με όσες δυσάρεστες φήμες άκουγαν, θα φαντάζονταν ότι θα καταλήξουν σ’ έναν βάλτο της δημοσιοϋπαλληλικής νοοτροπίας.
Η ανύψωση του ηθικού κι η αύξηση του μισθού στους αστυνομικούς θα αλλάξει αμέσως τη διάθεση και την εικόνα του Σώματος. Οι άνθρωποι θα νιώσουν ότι η πολιτική ηγεσία του νοιάζεται και τους υπολογίζει. Η χειρονομία είναι αυτή που παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο, ακόμη κι από το ποσό της αύξησης στον μισθό.
Καμία άλλη παράταξη, πλην της κυβερνητικής, δεν διαθέτει την απαιτούμενη υποστήριξη των πολιτών να επαναφέρει την κανονικότητα. Αμφιβολία υπάρχει εάν έχει τα κότσια. Οι επιδόσεις της στο πεδίο αυτό δεν εγγυώνται πολλά. Έχει τρία πολύτιμα χρόνια μπροστά της.
Η διαφθορά μπορεί να νικηθεί!
Όπως και σε όλα, ας το πιστέψει πρώτα ο Πρωθυπουργός…
