Και για τον Μητσοτάκη κάποια παρατήρηση; Καμία, άριστος σε όλα; Φυσικά κι όχι. Απλώς επιλέγοντας τον τρόπο και το περιεχόμενο της αντιπολίτευσης του ο Α. Τσίπρας, επέτρεψε στον Πρωθυπουργό να μετατρέψει το κυβερνητικό ματς σε μονότερμα. Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ γύρισε πλάτη στη μεγάλη μερίδα των πολιτών και στράφηκε στη θαλπωρή που ένιωθε στο κομμάτι των ψηφοφόρων που έτσι κι αλλιώς είναι οι δικοί του, το σχηματικά όπως λέμε 30%, με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα του ‘19. Το αναμενόμενο θα ήταν να αναζητήσει ψήφους μέσα από τη δεξαμενή του 70%. Θα του έπεφτε, μάλλον, πολύς ο κόπος. Δεν δοκίμασε καν, δηλαδή. Η επιλογή Τσίπρα άφησε ανοικτό πεδίο στον Μητσοτάκη.
Ήδη, πριν από ένα χρόνο, ήταν φανερό ότι ο αρχηγός της ΝΔ είχε αντίπαλο μόνο τον εαυτό του. Ειπώθηκε πιθανώς
καθ´ υπερβολή, για να φανεί τι πραγματικά συνέβαινε. Η ζωή έχει τα γυρίσματα της. Αποδείχθηκε ο «εαυτός του» ουσιαστικός αντίπαλος, ικανός να προδώσει! Εκεί όπου η αντιπαραγωγική πολιτικά αντιπολίτευση του Τσίπρα αποτύγχανε, τα γεγονότα σημάδευαν την κυβέρνηση. Η εντύπωση που σχηματίσθηκε αμέσως μετά το δυστύχημα στα Τέμπη σχημάτιζε την εικόνα της πολιτικής κατάρρευσης. Ο πανδαμάτωρ χρόνος έφερε, για άλλη μια φορά, αποτέλεσμα.
Επιπροσθέτως, αρνητικά για την Κυβέρνηση λειτούργησαν μια σειρά θεμάτων, τα οποία η σοβαροφανής πολιτική τα κατατάσσει σε ζητήματα «καθημερινότητας», θέλοντας να τα διαχωρίσει από τα μείζονος σημασίας! Στην καθημερινότητα, που ενδιαφέρει τους πολίτες πολύ περισσότερο από την δήθεν υψηλή πολιτική, η Κυβέρνηση δεν αρίστευσε. Σε κάποια εξ’ αυτών έχει μείνει μετεξεταστέα. Δεν έχει αποκατασταθεί η πλήρης, απρόσκοπτη λειτουργία στα κεντρικά παραβατικά ΑΕΙ Αθηνών και Θεσσαλονίκης, παρά την ψήφιση της κατάργησης του ασύλου. Δεν εφαρμόζεται, είναι αλήθεια με ευθύνη της Πρυτανείας το νομοθετημένο ποινολόγιο στην περίπτωση της εισβολής ατόμων στο αμφιθέατρο ή στην είσοδο διακόπτοντας τη διαδικασία παράδοσης διδασκαλίας. Νομοθετήθηκε η Πανεπιστημιακή Αστυνομία, αλλά τα κεντρικά Πανεπιστήμια αρνήθηκαν ακόμη και την εγκατάσταση συστήματος ελέγχου στην είσοδο. Τα περίφημα τουρνικέ, δωρεά του Ιδρύματος Νιάρχος παραμένουν στις αποθήκες. Όσο για την Αστυνομία ΑΕΙ, όπου υπάρχει, αρκείται στον περίβολο…
Όχι μόνο ψηφίστηκε νόμος που θέτει κανόνες στην εκδήλωση πορείας διαμαρτυρίας αλλά και εφαρμόστηκε σε πλειάδα περιπτώσεων. Η εντύπωση, όμως, που έχουν σχηματίσει οι πολίτες είναι διαφορετική. Εγκαλείται το Μαξίμου ότι λιποψύχησε στο σκέλος της δημόσιας ασφάλειας στην προσπάθεια του να διαφυλάξει το κεντροδεξιό χαρακτήρα της Κυβέρνησης. Κριτική αυτή διατυπώνεται κυρίως από τους Δεξιούς της Παράταξης ΝΔ, αλλά σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι και πολίτες με αλλά ιδεολογικά γνωρίσματα δεν επιθυμούν να ζουν σε ασφαλή πολιτεία.
Η φιλοσοφία της Κυβέρνησης στη διαχείριση της δημόσιας ασφάλειας, απολύτως αντίθετη εννοείται με την προηγούμενη, όμως δεν κατόρθωσε να αποτυπωθεί αποτελεσματικά. Το ίδιο συνέβη και στην Υγεία. Οι όποιες προσπάθειες που άρχισαν στο τέλος του ‘19 για την αναπαλαίωση του ΕΣΥ, ανασχέθηκαν με την επέλαση του κορονοϊού. Ο υγειονομικός χάρτης για τα 135 Κρατικά Νοσοκομεία δεν κατορθώθηκε να κατατεθεί και ο ανασχεδιασμός του Κρατικού Συστήματος Παροχής Υγείας έμεινε στη μέση.
Δεν κέρδισε κατά κράτος η Κυβέρνηση, δεν έχασε κιόλας. Διότι, απλούστατα, η πολιτική ανεπάρκεια και οι ιδεοληψίες απέτρεψαν τον ΣΥΡΙΖΑ να προτείνει λύσεις και του στερούν την όποια δυνατότητα (;) να αναπτύξει σχέσεις εμπιστοσύνης με την πλειονότητα των πολιτών. Ο Α. Τσίπρας ασχολείται τώρα, λέει το ρεπορτάζ, με τους κεντρώους ψηφοφόρους. Εγκαίρως τους θυμήθηκε!
Τα, δυστυχώς, υποτιμημένα από τους πολιτικούς, θέματα της καθημερινότητας θέτουν επιτακτικά προτεραιότητες. Υποτιμώνται γιατί εκεί απαιτούνται εφαρμοσμένες πολιτικές κι όχι θεωρίες. Λίγοι υπουργοί ρισκάρουν να αποφασίσουν και να δώσουν την καταληκτική λύση. Ξέρουν ότι θα δυσαρεστήσουν κάποιους άλλους όταν διευθετούν το πρόβλημα. Ας μην ξεχνούμε πως η δουλειά τους είναι αυτή. Να εκτελούν τις αποφάσεις που παίρνουν. Συνήθως, προσπαθούν να ξεφεύγουν με απίθανες δικαιολογίες, κρύβοντας τους φακέλους μέσα στα συρτάρια τους…
Σήμερα περιμένουν λύση στα θέματα όπως:
-Εκατοντάδες εργαζόμενοι και χιλιάδες πολίτες που συνηθίζουν να μετακινούνται από τη Λάρισα προς τη Θεσσαλονίκη με τον Προαστιακό. Η λειτουργία του δρομολογίου δεν έχει αποκατασταθεί ακόμη.
-Τα επιτεύγματα Πιερρακάκη έδωσαν την αίσθηση ενός ολικού εκσυγχρονισμού που επιχειρήθηκε στο Κράτος από την Κυβέρνηση.Το σιδηροδρομικό δυστύχημα προσγείωσε ανώμαλα τους πολίτες. Πολλοί ζητούν την παύση λειτουργίας πολλών άχρηστων, όπως λένε, Οργανισμών του Δημοσίου, δηλαδή του Κράτους. Ας μας γίνει συνήθεια να αναφερόμαστε στη λειτουργία των Υπηρεσιών του Κράτους, διότι δημόσιες υπηρεσίες προσφέρουν και εταιρείες του Ιδιωτικού Τομέα. Απλώς ο χρόνιος κρατισμός κερδίζει ακόμη και λεκτικά!
-Απασχολούμενοι στο εξωτερικό, ζητούν διασφαλίσεις από τον Πρωθυπουργό τέτοιες ώστε να πάρουν την απόφαση της επιστροφής στην πατρίδα. Ρεαλιστικά είναι αδύνατον να δοθούν εγγυήσεις. Αλλαγές γίνονται, σε κάποιους τομείς γρήγορα, σε άλλους με τους συνήθεις ρυθμούς.
-Έμπορος ζητά ο ΦΠΑ να παρακρατείται αυτομάτως από την τράπεζα μέσω του pos.
-Ο Παναγιώτης, 23χρόνων, πτυχιούχος πολιτικός μηχανικός από το Πολυτεχνείο Ξάνθης που θέλει να ζήσει στην πατρίδα του την Κόρινθο να μην αμείβεται με μισθό κάτω του βασικού στα πρώτα χρόνια άσκησης του επαγγέλματος του.
-Ενιαία φορολογία, χαμηλές ασφαλιστικές εισφορές που θα επιτρέψουν να «φανερωθούν» κρυφά εισοδήματα και να φορολογηθούν. Έως τότε οι συνεπείς φορολογούμενοι θα σηκώνουν το βάρος όσων εξαπατούν το Κράτος και τους συμπολίτες τους. Με την Κυβέρνηση, που πρέπει να βελτιώσει περαιτέρω τις φορολογικές της επιδόσεις.
-Βελτίωση των αστικών συγκοινωνιών. Δεν τα πήγε καθόλου καλά στον τομέα αυτόν η Κυβέρνηση. Καθυστέρησε στον διαγωνισμό για την προμήθεια καινούργιων λεωφορείων σύγχρονης τεχνολογίας, υστέρησε και στη λειτουργία των Μέσων σταθερής τροχιάς. Η έλλειψη προσωπικού ασφαλείας συμπεριλαμβάνεται στα αρνητικά.
-Θέμα των τελευταίων ημερών το καθεστώς οικοδόμησης σε οικόπεδα άνω των τεσσάρων στρεμμάτων σε περιοχές εκτός σχεδίου.
Η απαρίθμηση μπορεί να συνεχιστεί και να διανθιστεί με ποικιλία ζητουμένων, παραπόνων, απαιτήσεων. Είναι όπως συνηθίζουν να λένε οι πολιτικοί: «έχουν πολλά να γίνουν ακόμη, δεν σταματάμε». Πράγματι, εάν ο Κ. Μητσοτάκης πάρει την δεύτερη ευκαιρία, η Κυβέρνηση που θα σχηματίσει πρέπει να συνεχίσει την εργώδη προσπάθεια.
Σε αυτή τη φάση ωστόσο κρίνεται ότι οι επιδόσεις της στα κεντρικά ζητήματα, οι αποφάσεις του Πρωθυπουργού στα κρίσιμα, ζωτικής σημασίας ζητήματα ήταν αυτές που εκφράζουν τους περισσότερους των πολιτών οι οποίοι δημοσκοπικά τουλάχιστον δίνουν την έγκριση τους για την επόμενη φάση.
Η τελική απάντηση της κοινωνίας δεν αναμένεται πριν από τις 21 Μαΐου.
Ίδωμεν…
