Με συνθήκες ντροπιαστικές για τον ιστορικό θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδος, προσβλητικές για το ελληνικό ποδόσφαιρο παίχτηκε ματς το βράδυ της Τετάρτης 24/5, στο Στάδιο του Βόλου. Η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ αναμετρήθηκαν στον τελικό με τις πόρτες του γηπέδου ερμητικά κλειστές και θεατές ελάχιστους. Κυρίως εκλεκτοί που τρύπωσαν στις άδειες εξέδρες με προσκλήσεις.
Τα εντεταλμένα όργανα της Πολιτείας δεν μπόρεσαν να εγγυηθούν, άλλη μια φορά, ότι μπορούν να οργανώσουν αγώνα, αντάξιο του θεσμού. Θλίψη. Οι Αρχές είχαν τη βεβαιότητα ότι δεν θα μπορούσαν να αποτρέψουν επεισόδια μεταξύ των οπαδών! Προκρίθηκε, πρωτίστως, η διασφάλιση των ποδοσφαιριστών από ενδεχόμενες βίαιες συμπεριφορές οργανωμένων οπαδών. Έτσι, οι φίλαθλοι αποκλείστηκαν από το κορυφαίο γεγονός και παραπέμφθηκαν να παρακολουθήσουν τον τελικό από την τηλεόραση.
Παρ´ ολίγον, όμως, να συμβεί κάτι ακόμη πιο προσβλητικό. Η διοίκηση της ΕΠΟ αναζητούσε από καιρό, γήπεδο σε ξένη χώρα, ώστε να διεξαχθεί με ασφάλεια ο τελικός του Κυπέλλου. Συζητήθηκαν διάφορες προτάσεις, εξετάσθηκαν γήπεδα στην Πολωνία, στη Ρουμανία ως έδρα του ματς. Η σκέψη να ταξιδέψουν οι ομάδες στο εξωτερικό εγκαταλείφθηκε όταν έπεσε στο τραπέζι η λύση του Πανθεσσαλικού στον Βόλο. Την τελευταία στιγμή αποφεύχθηκε το τέλειο ρεζιλίκι, η απόλυτη ξεφτίλα.
Αυτή η κατάσταση είναι η κανονικότητα στην Ελλάδα!
Ο Τ. Μπαλτάκος, ως πρόεδρος της ΕΠΟ σε μήνυμα του εξέφρασε λύπη για την απουσία φιλάθλων από τις εξέδρες και είπε πως θα καταβληθούν προσπάθειες να μην επαναληφθεί στο μέλλον. Γίνεται αντιληπτό πως δεν εγγυάται την διεξαγωγή ενός κανονικού αγώνα με φιλάθλους, απλώς στο μέλλον θα προσπαθήσει να… Η παρουσία του κ. Μπαλτάκου στην Ομοσπονδία απέχει πολύ από τα θεωρηθεί επιτυχής. Ειδικά, στο σκέλος της διαιτησίας οι βολές συνεχείς και η κριτική εναντίον του είναι ισοπεδωτική. Όσο για τον Λ. Αυγενάκη, τον υφυπουργό Αθλητισμού, το αυτοδιοίκητο του Ποδοσφαίρου και οι εκλογές μπορεί να φαίνεται ότι τον βγάζουν από το κάδρο, αλλά δεν μπορούν να κρύψουν την αποτυχία που του καταλογίζουν παράγοντες του χώρου.
Το θλιβερό γεγονός του τελικού δίνει αφορμή για το σχόλιο: Έχουμε πιάσει πάτο από καιρό.
Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία χρεώνεται με λανθασμένες αποφάσεις. Το υφυπουργείο Αθλητισμού άλλες φορές σε αμηχανία, άλλες σε εμφανή αδυναμία δεν μπορεί να διαχειριστεί το δύσκολο περιβάλλον του ποδοσφαίρου. Οι ΠΑΕ δεν είναι όλες στην ίδια γραμμή. Αντιδρούν ποικίλα και ανάλογα με την αδικία που εκτιμούν ότι εκδηλώνεται εναντίον τους. Είτε από αντίπαλες ομάδες, είτε από την αδιαφορία των Αρχών, είτε από υποβολιμαίες ενέργειες των εντεταλμένων οργάνων της Πολιτείας. Οι απλοί θεατές του αθλήματος και πολίτες που επιθυμούν υγιές περιβάλλον στο ποδόσφαιρο, απλώς, νιώθουν αποστροφή και αποχωρούν από το γήπεδο λυπημένοι.
Κι όμως επενδύονται δεκάδες εκατομμύρια ευρώ σ´ ένα εμπορικό προϊόν χωρίς να διασφαλίζεται η εφαρμογή νόμων και κανόνων! Επί της ουσίας η μπάλα κυλάει, αλλά η βεβαιότητα ότι το ματς παίζεται με τίμια διαιτησία είναι περιορισμένη. Οι οπαδοί αγαπούν την ομάδα τους, όταν φέρνει καλά αποτελέσματα, δεν την εγκαταλείπουν. Έχουν, ταυτόχρονα, διαπαιδαγωγηθεί με το αξίωμα ότι ο «δυνατός» παράγοντας επιβάλλεται, καθορίζει και «καθαρίζει» στα δύσκολα με τη διαιτησία, σταθερά μια από τις μεγάλες αμαρτίες του ποδοσφαίρου στον τόπο μας.
Η κυβερνητική πολιτική στον τομέα εκ των πραγμάτων πρέπει να εξεταστεί από το μηδέν. Πρωτοβουλία μπορεί να αναλάβει μόνον ο Πρωθυπουργός. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ζητούν ανάληψη πολιτικής δράσης τύπου Θάτσερ, αναφορικά με την εφαρμογή των νόμων και την τήρηση των κανόνων.
Η μπάλα να αποτελέσει μια από τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να τολμήσει προσωπικά ο Κ. Μητσοτάκης.
Είναι στα χέρια του. Σαν μια βόμβα που θα την εξουδετερώσει ή θα εκραγεί…
