Το όνειρο κάθε θεατρώνη. Να παίζεται μια παράσταση, πάνω στον ίδιο καμβά, που θα ανανεώνεται κάθε μέρα μ’ ένα καινούργιο νούμερο. Ο,τι δηλαδή προσφέρει σήμερα η παράσταση του ΣΥΡΙΖΑ!
Έργο της χρονιάς αναμφισβήτητα. Η ενδημική πορτοκαλιά της φαιδρότητας σε μια φαντασμαγορική ανθοφορία στην «καρδιά» του φθινοπώρου. Ούτε παραγγελία να ήταν τέτοιο σουξέ…
Μέγας πρωταγωνιστής ο Στέφανος Κασσελάκης, ο Αριστερός Πρόεδρος με καπιταλιστικές και επιχειρηματικές καταβολές. Ή αλλιώς, η Αριστερά στην Ελλάδα βρήκε επιτέλους τον Πρόεδρο που αναζητούσε. Και της αξίζει.
Άξιος διάδοχος του Αλέξη Τσίπρα, ο Κασσελάκης. Κρατά το τιμόνι της ριζοσπαστικής Αριστεράς και των Κινημάτων, χωρίς κανένα παρελθόν στον χώρο και στο κόμμα. Δεν του ζητήθηκε άλλωστε ιδεολογικό διαβατήριο. Ήρθε με τα καλοκαιρινά του ρούχα μέσα στον Αύγουστο. Υποσχέθηκε, απλώς, ότι θα νικήσει τον Μητσοτάκη. Τίποτε άλλο. Οι ψηφοφόροι μέλη και φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ το βρήκαν υπεραρκετό. Δεν ήθελαν να ακούσουν κάτι παραπάνω. Ένας φρέσκος νέος, χωρίς παρελθόν στην Αριστερά υποσχέθηκε αυτό που αναζητούσαν.
Πικραμένοι κι απογοητευμένοι όπως ήταν από τον προηγούμενο «λατρεμένο» τους, τον Αλέξη και τις απανωτές του συντριβές, βρήκαν στο πρόσωπο του Στέφανου τον ανατρεπτικό ηγέτη. Τι κι αν αυτός τους μιλούσε για τη ζωή του, τον σύντροφο του και λιγότερο για την πολιτική. Αρκεί που θα νικούσε τον Μητσοτάκη. Δεν το λες και λίγο για να αρνηθείς ψήφο στον Στέφανο!
Και οι άλλοι κομματικοί, ούτε αυτοί απαίτησαν κάτι άλλο από τον υποψήφιο, τότε, Κασσελάκη. Δεν έψαξαν το παρελθόν του, ούτε κάποια συστατική επιστολή, όπως θα συνέβαινε σε οποιαδήποτε εταιρεία που αναζητεί τον «τσεο» της. Οι σύντροφοι ΣΥΡΙΖΑ είναι ανέκαθεν ανεκτικοί. Δεν ήθελαν και να κουραστούν άλλωστε. Τους αρκούσε η βεβαιότητα ότι θα νικούσε η Αχτσιόγλου…
Κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ άλλοι φανερά, άλλοι μουλωχτά αντιμετωπίζουν σήμερα υποτιμητικά το νέο Πρόεδρο τους. Κάκιστα! Σκέτη αχαριστία, αν σκεφτούν πως 15 χρόνια τώρα αποθέωναν, ακολουθούσαν, χειροκροτούσαν, αποδέχονταν πιστά και χωρίς αμφισβήτηση τον Αλέξη, παρά τα όσα χουνέρια τους επεφύλασσε. Μέχρι και τον Καμμένο τους έφερε και τον υποδέχθηκαν με τσάμικα στο Σύνταγμα. Τέτοια ενθουσιώδης υποταγή…
Την αβάσταχτη ελαφρότητα του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστερής ιδεολογίας, τη δοκιμάσαμε στην Ελλάδα. Τρομακτικό όσο το σκέφτεται κανείς. Γλιτώσαμε μ’ ένα «παράβολο» των 100δις Ευρώ που έφερε με την «αυτ-απάτη» του ο Τσίπρας. Κατά μια άποψη, ευτυχώς συνέβη και ξεμπερδέψαμε έτσι από το «ψυχικό» κενό της κυβερνώσας Αριστεράς, που βασάνιζε μέρος της κοινωνίας.
Όμως, ο ίδιος, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεμπέρδεψε με την ιδιοσυγκρασιακή του ελαφρότητα. Χωρίς μια δεύτερη σκέψη εμπιστεύτηκε τον πρώτο άγνωστο που βρέθηκε μπροστά του. Τώρα συμπεριφέρονται σαν να χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο.
Μπορεί να συμβαίνει κι αυτό, αληθινά. Όταν ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκθέτει την προσωπική του ζωή, από την πρώτη στιγμή της εμφάνισης του στην πολιτική, σε βαθμό υπερθετικό και έρχεται κατόπιν αυτού να αγανακτήσει ότι «σκυλοβαρέθηκαν» με τον σύζυγο του την υπερέκθεση, προκειμένου έτσι να καταγγείλει τα ΜΜΕ που στο μεταξύ ο ίδιος τροφοδοτεί, τότε όλα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι πιθανά και ανοικτά λόγω του υπαρκτού σουρεαλισμού.
Με τον Κασσελάκη ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε στον κόσμο του καπιταλισμού και της επιχειρηματικότητας πολύ πιο απενοχοποιημένα σε σχέση με τον Τσίπρα, που δεν το τόλμησε καν.
Έχοντας δεχτεί την εκλογική μπούφλα, η Αριστερή κομματική «ελίτ» με ξινισμένα μούτρα βλέπει στο πρόσωπο του Κασσελάκη το ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο που απεχθάνεται!
Σημασία όμως έχει το γενικό κοινό. Αυτό παρακολουθεί μια εξαίσια παράσταση κωμωδίας με τον Κασσελάκη, Αριστερό επιχειρηματία Πρόεδρο ΣΥΡΙΖΑ και εύχεται να μην κατέβει…
