Θαυμάσιος εξελίσσεται, τελευταία, ο ανταγωνισμός μεταξύ των κορυφαίων κρατικών (μας) Πανεπιστημίων. Έβαλαν κάτω τα πιο δυνατά χαρτιά τους προκειμένου να προσελκύσουν φοιτητές. Πολυήμερες καταλήψεις, δολιοφθορά την ώρα των ψηφιακών εξετάσεων στο κεντρικό σύστημα λειτουργίας, διακοπή της εκπαιδευτικής διαδικασίας, παντελής απουσία πρυτανικών διοικήσεων, δειλία και αναποτελεσματικότητα και τελικά πλήρης ασυδοσία, χωρίς καμία συνέπεια.
Αφημένα τα «πάντα όλα» ελεύθερα, για χάρη της άμιλλας ενόψει των επερχόμενων ιδιωτικών. Κι ενώ, αρχικά, φάνηκε να κερδίζουν τις εντυπώσεις τα μη κρατικά ιδιωτικά Πανεπιστήμια, πλέον το ενδιαφέρον έχει στραφεί υπέρ των κρατικών!
Αναρωτηθείτε με βάση τα γεγονότα που μεσολαβούν αυτές τις ημέρες:
Μπορεί να σταθεί ιδιωτικό Πανεπιστήμιο ανταγωνιστικά στην αγορά της Ανώτατης Εκπαίδευσης, χωρίς να παρέχει τη δυνατότητα για απρόσκοπτες καταλήψεις;
Είναι δυνατόν να μην διευκολύνεται η συνεργασία συνδικαλιστή, εκ μέρους των διοικητικών υπαλλήλων, με αντιπρύτανη του Ιδρύματος για μια πολύ διαδεδομένη και προσφιλή μορφή επιβολής πάνω στην πανεπιστημιακή κοινότητα που ονομάζεται «συμβολική κατάληψη»;
Μπορεί να λειτουργήσει ιδιωτικό ΑΕΙ με καθηγητές οι οποίοι δεν θα έχουν τη δυνατότητα να αποφασίσουν, φυσικά, με την ψήφο τους να αντισταθούν στην υπουργική εντολή που τους υποχρεώνει διοργάνωση ψηφιακών εξετάσεων; Αλίμονο εάν δεν έχουν!
Μπορεί να έχει προοπτική ύπαρξης ένα μη κρατικό ιδιωτικό ΑΕΙ με πρυτανική διοίκηση η οποία θα ασκεί τα καθήκοντα της χωρίς να δείχνει κατανόηση στη βούληση των συνδικαλιστών, είτε του εκπαιδευτικού είτε του διοικητικού προσωπικού, να συνδιοικούν;
Μπορεί να έχει πιθανότητες να εγγράψει φοιτητές/τριες ένα ιδιωτικό Πανεπιστήμιο στο οποίο θα περιορίζεται η ελευθεριότητα της αφισορύπανσης; Πώς, άραγε, θα διακινούνται οι ιδέες εάν απαγορεύεται η μουτζούρα στους τοίχους; Νοείται, στην Ελλάδα, είσοδος Πανεπιστημίου χωρίς κουρελαρία από πανό, συνθήματα κι αφίσες κολλημένες η μία πάνω στην άλλη;
Μπορεί ένα μη κρατικό ΑΕΙ να πιστεύει ότι θα μαγνητίσει υποψηφίους σπουδαστές προτάσσοντας τον έλεγχο στην είσοδο με επίδειξη ταυτότητας, την εσωτερική ασφάλεια κι άλλες συμβατές με τη λογική παροχές για την απρόσκοπτη λειτουργία του;
Μπορεί ένα αντίστοιχο Ίδρυμα να επικαλείται ότι θα προσφέρει εύρυθμη λειτουργία και αδιατάρακτη εκπαίδευση με πλήρη ακαδημαϊκή ελευθερία, χωρίς να επιτρέπεται σε ρωμαλέους εισβολείς να συμμετέχουν με τον προβληματισμό τους σε μια συνέλευση του φοιτητικού συλλόγου;
Μπορεί να λειτουργήσει Πανεπιστήμιο με πρυτανική διοίκηση ισχυρή, αποφασιστική και στραμμένη στα ακαδημαϊκά καθήκοντα της χωρίς να απειλείται αλλά και χωρίς να ενδίδει σε πιέσεις και εκβιασμούς, από φόβο ή ψηφοθηρική συναλλαγή;
Και τελικά μπορεί να υπάρξει Πανεπιστήμιο χωρίς να δρουν εντός του κομματικές νεολαίες;
Θα είναι ικανά τα ιδιωτικά ΑΕΙ να ανταπεξέλθουν στα συγκριτικά πλεονεκτήματα υπέρ των κρατικών που διαμόρφωσαν στο πέρασμα τους οι δεκαετίες της αδιαφορίας και του αμοραλισμού;
Θα καταφέρουν να διεμβολίσουν τη στρεβλή κανονικότητα που καλλιέργησε ο λαϊκισμός με τη συγκατάθεση ανάλογων κυβερνήσεων;
Τι λέτε;…
