Ελλείψει οικοπέδων -ειδικά στις περιοχές όπου εκδηλώνεται η μεγαλύτερη ζήτηση για κατοικία - αλλά και περιορισμένης προσφοράς νεόδμητων κατοικιών, το τελευταίο διάστημα παρατηρείται «στροφή» στην αναζήτηση παλαιών ακινήτων με στόχο την ανακαίνιση, την ενεργειακή αναβάθμιση αλλά και την αξιοποίησή τους.
Έχει τα χρήματα ο ιδιοκτήτης; Δεν τα έχει αλλά μπορεί να τα δανειστεί; Μπαίνει στη διαδικασία με στόχο τις υψηλές αποδόσεις οι οποίες μπορούν να φτάνουν και στο 7-8% (μεικτά) δηλαδή πολλαπλάσιες της απόδοσης του εντόκου γραμματίου ή του προθεσμιακού λογαριασμού. Δεν τα έχει; Μπαίνει στη διαδικασία αναζήτησης «επενδυτή» ο οποίος ανακαινίζει με δικά του έξοδα το ακίνητο και το μισθώνει για μια μεγάλη χρονική περίοδο με στόχο την ταχεία απόσβεση της επένδυσης και την παραγωγή κέρδους. Όσο για τον ιδιοκτήτη, περιορίζει τις απαιτήσεις του όσον αφορά στο ύψος του ενοικίου αλλά κερδίζει και την υπεραξία από την ανακαίνιση και συνολικότερη αναβάθμιση του ακινήτου του.
Η πολύ μεγάλη παλαιότητα του στοκ των ακινήτων αλλά ο κατακερματισμός του ιδιοκτησιακού καθεστώτος συνιστούν μείζον πρόβλημα για την ελληνική αγορά ακινήτων καθώς περιουσίες δισεκατομμυρίων παραμένουν αναξιοποίητες ακριβώς λόγω της έλλειψης των απαιτούμενων κεφαλαίων για την ανακαίνιση ή λόγω της ασυνεννοησίας μεταξύ των ιδιοκτητών. Η αγορά αρχίζει ήδη να συνειδητοποιεί και το πρόβλημα αλλά και τη χαμένη ευκαιρία (ένα κλειστό και ρημαγμένο ακίνητο δεν αποδίδει τίποτα ενώ μπορεί να γίνει μια πηγή εσόδου και υπεραξίας) και σιγά - σιγά αναζητεί τις λύσεις.
Ήδη έχουν δρομολογηθεί κάποια προγράμματα που αποσκοπούν στην αναβάθμιση παλαιών ακινήτων. Έρχεται το νέο πρόγραμμα «εξοικονομώ», είναι «ανοικτό» το πρόγραμμα «ανακαινίζω – νοικιάζω» ενώ στα σκαριά είναι και τα άτοκα δάνεια των 25.000 ευρώ που επίσης προσανατολίζονται για την ενεργειακή αναβάθμιση των ακινήτων. Κοινός παρονομαστής είναι ότι οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να διαθέτουν τους πόρους που απαιτούνται για να συμμετέχουν στο πρόγραμμα ή το αξιόχρεο για να μπορούν να πάρουν το πράσινο φως χρηματοδότησης από τις τράπεζες.
Χωρίς αυτά, δεν ανοίγει ο δρόμος για την ανακαίνιση και οι ευκαιρίες πηγαίνουν χαμένες. Εκεί που η αγορά ακόμη κάνει τα πρώτα της βήματα, είναι στις συνεργασίες των ιδιοκτητών με τρίτους (κατασκευαστικές εταιρείες, εταιρείες αξιοποίησης ακινήτων κλπ) ώστε να αναλαμβάνει το επενδυτικό κόστος αυτός που έχει τη δυνατότητα και το έσοδο από την αξιοποίηση να μοιράζεται ανάλογα.
Οι ανακαινίσεις κτηρίων μπορούν να αποτελέσουν για την Ελλάδα μια μεγάλη «βιομηχανία» η οποία μπορεί να ανθίσει το επόμενο χρονικό διάστημα καθώς και η ζήτηση υπάρχει και η ανάγκη. Το ερώτημα είναι αν απαιτούνται αλλαγές στο ευρύτερο πλαίσιο ώστε να ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για την άνθιση αυτής της βιομηχανίας.
