Είναι σημαντική η απόφαση της Οικονομικής Εισαγγελίας να αρθεί η προστασία των προστατευομένων μαρτύρων της υπόθεσης Νοβάρτις. Αυτή τη δυνατότητα την έδωσε η προσθήκη στο άρθρο 218 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας της παραγράφου 7, μια πρόβλεψη που προηγουμένως δεν υπήρχε και ρυθμίστηκε με τον ν. 5090/2024. Δηλαδή, αν δεν το καταλάβατε, είναι έργο του Γιώργου Φλωρίδη.
Ποιες είναι οι συνέπειες της χθεσινής απόφασης; Θα δοθεί στα θύματα των «προστατευομένων» μαρτύρων η ευκαιρία να ζητήσουν δικαιοσύνη για τα όσα υπέστησαν λόγω της ψευδομαρτυρίας τους. Συγχρόνως, ο εισαγγελέας που θα χειριστεί την υπόθεση θα έχει τη δυνατότητα να διερευνήσει πώς στήθηκε όλη αυτή η σκευωρία. Ποιοι μάζεψαν αυτούς τους μάρτυρες που ήδη είχαν καταθέσει στις ΗΠΑ αποβλέποντας σε υψηλά οικονομικά οφέλη, ποιοι και πώς τους καθοδήγησαν, για να μετατρέψουν ένα οικονομικό σκάνδαλο σε πολιτική πλεκτάνη σε βάρος των πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ και της δεξιάς συνιστώσας του.
Θέλω να πιστεύω πως δε θα εμφανιστεί κάποιο μακρύ, σκοτεινό χέρι που θα μεθοδεύσει η υπόθεση να κινηθεί στην επιφάνειά της, αφήνοντας στο απυρόβλητο τα υψηλά ιστάμενα πολιτικά πρόσωπα. Ο φόβος είναι υπαρκτός.
Η έννοια του προστατευόμενου μάρτυρα είναι συνυφασμένη με την αναζήτηση της αλήθειας. Αυτοί οι μάρτυρες προστατεύονται ποικιλοτρόπως για να μπορέσουν άφοβα και χωρίς ποινικές συνέπειες να καταθέσουν τα όσα γνωρίζουν, ώστε τελικά να μην τη γλιτώσουν τα «μεγάλα ψάρια». Δηλαδή, προστατευόμενοι μάρτυρες και αλήθεια είναι οι όψεις του ίδιου νομίσματος.
Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που οι προστατευόμενοι μάρτυρες όχι μόνο δε βοήθησαν στην πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης, αλλά συνειδητά ψευδομαρτύρησαν; Έστρεψαν αλλού την πορεία των ερευνών; Είναι δυνατόν να συνεχίσουν να προστατεύονται από μια ευνομούμενη Πολιτεία; Σε αυτή την περίπτωση δεν ευτελίζεται ο ίδιος ο θεσμός του προστατευόμενου μάρτυρα και δεν καταστρατηγείται η σκοπιμότητά του;
Αναμφισβήτητα συμβαίνουν όλα αυτά, και όμως το προηγούμενο νομικό πλαίσιο, παραδόξως, δεν προέβλεπε τι θα γινόταν με την προστασία τους, αν αυτοί οι μάρτυρες δε βοηθούσαν στην εξεύρεση της αλήθειας και στην τιμωρία των ενόχων. Αυτό το κενό ήρθε να καλύψει — όπως προανέφερα — ο νόμος του Γιώργου Φλωρίδη, ο οποίος μεθοδικά και χωρίς τυμπανοκρουσίες ρύθμισε το συγκεκριμένο πρόβλημα, που προκαλούσε δικαιολογημένα και ενδονεοδημοκρατικές τριβές.
Τώρα όλα τα θύματα της σκευωρίας θα έχουν τη δυνατότητα να μάθουν τα ονόματα των σκευωρών στον χώρο της πολιτικής, στον χώρο της Δικαιοσύνης και στον χώρο της δημοσιογραφίας, εφ΄ οσον βέβαια οι υπό ποινική δίωξη πρώην προστατευόμενοι μάρτυρες συνεργαστούν για να ελαφρύνουν τη θέση τους. Να κατονομάσουν ένα σύνολο ανθρώπων που λειτουργούσε ως ομάδα και είχε αναλάβει την ηθική και πολιτική εξόντωση των αντιπάλων του μπλοκ εξουσίας που κυβερνούσε τότε τη χώρα. Τώρα έρχεται η ώρα της πληρωμής.
