Οι αντιπαραθέσεις για τις γνωστές συνεχόμενες δηλώσεις Φίλη συνεχίζονται. Προχθές, σε τηλεοπτική συζήτηση, έκανε μια περιγραφή με την οποία δε μπορεί να διαφωνήσει κανείς. Είπε επί λέξει πως: «η μουσουλμανική μειονότητα έχει τρεις εκδοχές. Τουρκογενείς που δηλώνουν Τούρκοι οι άνθρωποι, Πομάκοι και Τσιγγάνοι». Μέχρις εδώ όλα καλά.
Τα δύσκολα αρχίζουν όχι μόνον για τον Νίκο Φίλη, αλλά κυρίως για τον Α. Τσίπρα καθώς καλούνται να απαντήσουν γιατί από αυτές τις τρεις εκδοχές επέλεξαν για το ψηφοδέλτιο στη Ροδόπη και στην Ξάνθη τουρκογενείς πολίτες. Δηλαδή πολίτες που αισθάνονται πως είναι Τούρκοι. Δε θα μπορούσαν να αποφύγουν αυτή την κακοτοπιά αποκλείοντας από τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ τους τουρκογενείς υπέρ των Πομάκων και των Τσιγγάνων;
Η απάντηση είναι πως θα μπορούσαν, αλλά θα έχαναν τις εκλογές στην περιφέρεια της Ροδόπης, γιατί η μαζική ψήφος στον τουρκογενή υποψήφιο ήταν κατευθυνόμενη από το Τουρκικό προξενείο. Δηλαδή με αυτήν την επιλογή τους έδωσαν λόγο για τις ελληνικές εκλογές σε ένα ξένο κράτος με το οποίο έχουμε σημαντικές διαφορές εδώ και πολλές δεκαετίες.
Οι ευθύνες του Α. Τσίπρα γίνονται σημαντικότερες καθώς έγινε γνωστό ότι ενημερώθηκε από στενό συνεργάτη του πρωθυπουργού, εγκαίρως, για τις δραστηριότητες του προξενείου στο νομό Ροδόπης. Γνώριζε ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν έκανε τίποτα. Συνεπώς δικαίως κατηγορείται ότι πρόταξε το κομματικό συμφέρον, αδιαφορώντας για την εθνική διάσταση της επιλογής του.
Ακόμα και μετά τις εκλογές, όταν ήταν οφθαλμοφανές τι είχε συμβεί στη Ροδόπη, ακόμα και όταν τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρονταν για την επιλογή του Οζγκιούρ Φερχάτ, ακόμα και τότε ο Α. Τσίπρας παρέμεινε απαθής και αδιάφορος στα όσο συνέβαιναν σε αυτή την ευπαθή περιοχή.
Με μια κίνησή του, που θα την επικροτούσε η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, θα μπορούσε απλώς να αλλάξει τη σειρά των υποψηφίων στους νομούς Ροδόπης και Ξάνθης, αποκλείοντας από την βουλή των Ελλήνων τους εκλεκτούς του τουρκικού προξενείου.
Δεν το έκανε για δύο λόγους:
1.Δεν αναγνωρίζει την κατάσταση που επικρατεί στη Ροδόπη ως εθνική απειλή, όπως δεν θεώρησε εθνική απειλή τα όσα έγιναν στον Έβρο την άνοιξη του 2020. Η ριζοσπαστική Αριστερά έχει μια άλλη αντίληψη για το εθνικό συμφέρον, καθώς θέτει τις αρχές του δικαιωματισμού και του αυτοπροσδιορισμού υπεράνω όλων. Αυτός είναι ένας βασικός λόγος που έχει αποκοπεί από ένα μεγάλο κομμάτι των πολιτών που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν να την ψηφίσουν.
2.Ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις με έναν παραμορφωτικό φακό που στρεβλώνει όλα τα χαρακτηριστικά τους. Αυτό φάνηκε όταν ο Α. Τσίπρας υποσχέθηκε να παραδώσει τους 8 Τούρκους αξιωματικούς στο καθεστώς Ερντογάν, όταν δεν ψήφισε στη Βουλή το νομοσχέδιο για τον εξοπλισμό των Ενόπλων Δυνάμεων, όταν από αυτόν τον πολιτικό χώρο προκρίνεται η λύση των «Πρεσπών του Αιγαίου». Για αυτούς τους λόγους μόνο τυχαία δεν είναι η προτίμηση που δείχνουν τα καθεστωτικά τουρκικά ΜΜΕ στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως βέβαια και το προξενείο στην Κομοτηνή.
Δια ταύτα: ας αφήσουμε τον Νίκο Φίλη στην ησυχία του. Παίζει τον ρόλο του τρελού του χωριού. Η αποκλειστική ευθύνη βαρύνει για τα όσα συμβαίνουν σε Ροδόπη και όχι μόνο, στον ίδιο τον Α. Τσίπρα.
