Ο αναγνώστης διαλέγει όποιον τίτλο προτιμά για το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν αναφέρομαι στην τηλεμαχία – πόσοι άραγε την είδαν; Αναφέρομαι στην απώλεια της θέσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ήταν σημαντική πολιτική εξέλιξη, φυσικά και για το ΠΑΣΟΚ, αλλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν εξέπεσε λόγω της αποχώρησης ομάδας βουλευτών του, όπως υποστηρίζουν ακόμα μερικά στελέχη του. Εξέπεσε κοινοβουλευτικά, διότι προηγουμένως εξέπεσε πολιτικά. Διασπάστηκε. Οι παλαιοκομμουνιστικού τύπου μεθοδεύσεις της ετερόκλητης ηγετικής ομάδας του κόμματος για να αποκλειστεί η υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη, ήταν λογικό να έχουν τις επιπτώσεις τους στη συνοχή της κοινοβουλευτικής ομάδας. Άλλωστε, από αυτή την κοινοβουλευτική ομάδα που σχηματίστηκε από τις εκλογές του Ιουνίου 2023, αποχώρησαν και οι βουλευτές που ίδρυσαν τη Νέα Αριστερά.
Δεν πρόκειται να κάνω κανέναν απολογισμό της πολιτείας του ΣΥΡΙΖΑ διότι δεν μου αρέσουν τα μνημόσυνα. Δεν έχουν θέση στην πολιτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά κρίθηκε στις τελευταίες εθνικές εκλογές. Έκτοτε ακολουθεί μια πορεία που, για τους γνώστες αυτού του χώρου, ήταν η αναμενόμενη. Ουδεμία έκπληξη. Όταν ένα κόμμα εξουσίας χάνει τελεσίδικα κάθε προοπτική να ξανακυβερνήσει, τότε μοιραία υποβιβάζεται σε άλλη κατηγορία, καθώς διαρρηγνύονται οι σχέσεις του με έναν κόσμο που θέλει να έχει πρόσβαση στο γκουβέρνο. Και αυτοί είναι πολλοί. Ως γνωστόν δε, η φτώχεια φέρνει την γκρίνια.
Και το ΠΑΣΟΚ που άντεξε και επανέκαμψε, πέρασε τα δικά του πέτρινα χρόνια, μια 12ετία με πολλή μιζέρια. Άντεξε, διότι ήταν ένα Κίνημα που δεν ερχόταν από το πουθενά, είχε ιστορικές ρίζες και ήταν επόμενο να επωφεληθεί την πτώση, την πλήρη αποσύνθεση της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Το μέχρι πού θα φτάσει είναι άγνωστο. Αν δηλαδή θα σταθεροποιηθεί στην περιοχή του 20% και μέχρις εδώ ή αν κάποια στιγμή θα κάνει το άλμα λόγω της αμετάκλητης φθοράς της κυβέρνησης. Στην πολιτική οι κενοί χώροι γεμίζουν αμέσως.
Και δύο λόγια για το κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη. Δεν είναι εύκολο να ιδρύσεις ένα κόμμα. Χρειάζονται στελέχη, κεφάλαια, συγκροτημένος πολιτικός λόγος και φυσικά κόσμος που είναι πρόθυμος να το ακολουθήσει. Μέχρι στιγμής κόσμος φαίνεται πως υπάρχει. Και μάλλον περισσότερος από του ΣΥΡΙΖΑ. Για τα υπόλοιπα δεν γνωρίζω, όλα θα φανούν στην πορεία. Σίγουρα οι προσεχείς δημοσκοπήσεις στις οποίες θα μετρηθεί και το κόμμα Κασσελάκη θα πιστοποιήσουν τον οριστικό και αμετάκλητο πολιτικό υποβιβασμό του ΣΥΡΙΖΑ σε υποδεέστερη κατηγορία.
Φυσικά, όποιος πιστεύει στη νεκρανάσταση, μπορεί να ελπίζει και στο comeback του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα. Αλλά πολιτικός σχολιασμός ή πολύ περισσότερο, πολιτικός σχεδιασμός με την προσμονή του θαύματος, δεν μπορεί να γίνει. Πορευόμαστε πλέον μέσα σε μια νέα πραγματικότητα, στην οποία μπορεί να πρωταγωνιστούν και πάλι τα δύο μεγάλα κόμματα της προμνημονιακής περιόδου, όμως, τόσο η σημερινή Νέα Δημοκρατία όσο και το σημερινό ΠΑΣΟΚ ουδεμία σχέση έχουν με αυτό που ήταν στη δεκαετία του 2000.
Η Νέα Δημοκρατία ανανεωμένη, διάγει τη δεύτερη κυβερνητική της θητεία και το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη, αλλά και του Χάρη Δούκα, και του Παύλου Γερουλάνου και της Άννας Διαμαντοπούλου, ψάχνει τα βήματά του στον δρόμο προς την εξουσία.
