Είναι τραγικό ο δήμαρχος Αθηναίων να έρχεται τέταρτος και καταϊδρωμένος -μεταξύ των τεσσάρων, ουσιαστικά, διεκδικητών της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ- μέσα στην Αθήνα. Μόλις εννιά συμπληρωμένους μήνες από την ανάληψη των καθηκόντων του, οι πολίτες του χώρου της αυτοδιοικητικής ευθύνης του, τού έδωσαν ένα ηχηρό ράπισμα που ακούστηκε σε όλη την Ελλάδα.
Εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους και για το ανύπαρκτο έργο του και για το γεγονός ότι πριν καν συμπληρώσει ένα χρόνο στα δημαρχιακά του καθήκοντα, αποφάσισε να εγκαταλείψει το πόστο του διότι πίστεψε ότι είναι προορισμένος για υψηλότερα αξιώματα. Να γίνει πρωθυπουργός. Συνεπώς, η μπάτσα που δέχθηκε από τους Αθηναίους πολίτες ήταν μια αποδοκιμασία προς την ακόρεστη φιλοδοξία του. Συγχρόνως, αυτή η θλιβερή εκλογική επίδοση αποτελεί και ένα από τα σημαντικά όπλα του Νίκου Ανδρουλάκη για την επόμενη Κυριακή.
Πώς διεκδικείς σύντροφε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, όταν σε έχουν αποδοκιμάσει πανηγυρικά οι πολίτες που κλήθηκες να υπηρετήσεις; Τέταρτος στους τέσσερις, στη μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια της χώρας, είναι ένα προσωπικό στραπάτσο.
Έτσι, μπαίνει στην τελική ευθεία της εσωκομματικής εκλογικής διαδικασίας στο ΠΑΣΟΚ με ένα σημαντικό πολιτικό και ηθικό μειονέκτημα. Δεν είναι τόσο οι 8,2 μονάδες που χωρίζουν τον Χάρη Δούκα από τον Νίκο Ανδρουλάκη. Αυτές θα μπορούσαν να καλυφθούν, με δεδομένο πως ένα σημαντικό μέρος των ψήφων του Παύλου Γερουλάνου -οι του Γιώργου Παπανδρέου- θα στραφούν προς τον Χ. Δούκα και πιθανόν ένα μέρος των ψηφοφόρων της Άννας Διαμαντοπούλου, να μην πάει να ψηφίσει. Άρα, υπό προϋποθέσεις, ο αγώνας θα μπορούσε να γίνει και ντέρμπι.
Όμως, η ηθική και πολιτική απαξίωση του Δημάρχου Αθηναίων, λόγω της συντριβής του στην Αθήνα, δημιουργεί ένα κλίμα αρνητικό για αυτόν. Η ατμόσφαιρα είναι βαριά.
Όλες οι αβάντες είναι στη μεριά του Ν. Ανδρουλάκη. Εκείνο που θα πρέπει να αποφύγει είναι το λάθος της τελευταίας στιγμής. Όμως είναι παλιά καραβάνα και νομίζω ότι θα κινηθεί με σίγουρα βήματα, αποφεύγοντας τις κακοτοπιές. Μαζί του κουβαλά και τις επιδόσεις του. Παρέλαβε ένα κόμμα στο 7% και το τρέχει, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, κοντά στο 15%. Δεν είναι και λίγο.
Απέναντι του έχει έναν, εκ συμπτώσεως, Δήμαρχο. Όλοι γνωρίζουμε πώς εκλέχτηκε Δήμαρχος. Εκτιμώ ότι το τοπίο είναι τόσο ξεκάθαρο από πλευράς προσόντων, πολιτικού βιογραφικού και περιρρέουσας ατμόσφαιρας, ώστε πολύ δύσκολα θα ηττηθεί ο Ν. Ανδρουλάκης την επόμενη Κυριακή. Εκτός αν το ΠΑΣΟΚ θέλει να αυτοκτονήσει. Τώρα που αρχίζει να ανακάμπτει και το γενικότερο πολιτικό περιβάλλον το ευνοεί, να εκλέξει για αρχηγό κάποιον που θα πάει το Κίνημα στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ.
Επειδή στη ζωή έχουμε δει πολλά, οι βασικοί συνυποψήφιοι του Νίκου Ανδρουλάκη επιβάλλεται να πάρουν θέση. Ο πολιτικός πολιτισμός είναι καλός, αρκεί να μη φτάσει μέχρι τα σύνορα της αδιαφορίας. Αν «κάτσει η στραβή», θα ευθύνονται και αυτοί.
