Αναφέρομαι στη χθεσινή εκδήλωση για το ίδρυμα του Αντώνη Σαμαρά. Όλη η Νέα Δημοκρατία παρούσα και όχι μόνο. Ήταν εκεί και ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Γιάννης Μανιάτης και πολλές προσωπικότητες της πνευματικής και της οικονομικής ζωής του τόπου.
Και βέβαια ήταν εκεί και ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Κώστας Καραμανλής.
Είμαι σίγουρος πως αυτή η εκδήλωση έδωσε τη χαριστική βολή στα σενάρια για τη διάσπαση της παράταξης ή την αποκαθήλωση του πρωθυπουργού. Γιατί μια τέτοια εξέλιξη είναι η ύστατη ελπίδα της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Δεξιάς συνιστώσας, που εναγωνίως περίμεναν να ακούσουν τι θα πει ο Αντώνης Σαμαράς. Πίστεψαν οι ανόητοι πως ένα από τα θύματα της σκευωρίας της Νοβάρτις θα έπαιζε το παιχνίδι των σκευωριών. Οι προσπάθειες προς την κατεύθυνση της υπονόμευσης της θέσης του πρωθυπουργού, το τελευταίο χρονικό διάστημα, ήταν ιδιαίτερα κραυγαλέες, από τα γνωστά κέντρα, αλλά έπεσαν στο κενό. Η Νέα Δημοκρατία βαδίζει ενωμένη προς τις εκλογές.
Είναι γνωστό πως οι πρώην πρόεδροι της παράταξης έχουν κατακτήσει το δικαίωμα να λένε την άποψή τους χωρίς τις γνωστές κομματικές δεσμεύσεις, με κριτικές προσεγγίσεις, πάντα με γνώμονα βέβαια την ενότητα αυτού του χώρου. Το έπραξε στο παρελθόν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Σήμερα το επανέλαβε ο Αντώνης Σαμαράς και καταχειροκροτήθηκε.
Είναι ξεκάθαρο -το έχω γράψει πολλάκις- πως η Νέα Δημοκρατία είναι η μεγάλη παράταξη που δημιουργήθηκε από τη σύγκλιση των δύο ιστορικών ρευμάτων της ελληνικής πολιτικής ζωής, της Δεξιάς και του Κέντρου. Αυτή η συνένωση επιτεύχθηκε υπό την καθοδήγηση του ιδρυτή της Κωνσταντίνου Καραμανλή, αμέσως μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1974.
Έτσι η Νέα Δημοκρατία κατέστη το μεγαλύτερο και ιστορικότερο κόμμα από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους. Αναμφίβολα πέρασε βαθιές κρίσεις, κάτι που συμβαίνει σε όλα τα ζωντανά κόμματα, οι οποίες ποτέ δε μετατράπηκαν σε διασπάσεις, καθώς η βάση του κόμματος παρέμεινε απολύτως νομιμόφρων στην εκάστοτε εκλεγμένη ηγεσία της.
Σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς με την ομιλία του ανέδειξε αυτόν τον διφυή χαρακτήρα της παράταξης. Έδωσε τη δική του οπτική των γεγονότων και των εξελίξεων, μια οπτική που εκφράζει ένα μεγάλο, ίσως το μεγαλύτερο κομμάτι της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά μόνον αυτό το κομμάτι δεν αρκεί για να παραμείνει η Νέα Δημοκρατία η μακροβιότερη παράταξη της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας. Χρειάζεται και ο φιλελεύθερος- μεταρρυθμιστικός πόλος, ώστε ως ένα ενιαίο σύνολο πλέον, αυτό της Κεντροδεξιάς, με τις ιδεολογικοπολιτικές ωσμώσεις του να εξακολουθήσει να διαδραματίζει τον πρωταγωνιστικό του ρόλο.
