Χωρίς καμιά αμφιβολία ο Κυριάκος Μητσοτάκης περνά την πιο δύσκολη φάση από το 2016, όταν και εκλέχτηκε αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας. Επί εννιά χρόνια προηγείται αδιαλείπτως σε όλες τις δημοσκοπήσεις και κέρδισε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. Τώρα, στο μέσον της δεύτερης κυβερνητικής του θητείας, που ούτως ή άλλως είναι μια ιδιαίτερα δυσχερής περίοδος, καλείται να διαχειριστεί: την εσωτερική κρίση που προέκυψε με την αναζωπύρωση της τραγωδίας των Τεμπών και τα όσα κοσμογονικά γίνονται στην Ευρώπη και στον κόσμο με την προεδρία Τραμπ.
Το ερώτημα είναι αν έχει ένα σχέδιο για να ανακάμψει η κυβέρνησή του, διότι ο υπολειπόμενος χρόνος μέχρι τις εκλογές δεν είναι μικρός. Γνωρίζει ο πρωθυπουργός τι πρέπει να αλλάξει και κυρίως προς ποια κατεύθυνση; Αν παραδεχτούμε πως σήμερα το βασικό αίτημα των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας είναι η μεταρρύθμιση του Κράτους, υπάρχει ένα σχέδιο με αρχή, μέση και τέλος; Και το κυριότερο: αν όντως ο πρωθυπουργός ξέρει τι πρέπει να κάνει, έχει τα στελέχη για αυτή τη δύσκολη προσπάθεια;
Προσοχή: εδώ δεν μιλώ για αλλαγή ατζέντας. Δεν αναφέρομαι σε κινήσεις τακτικής. Μιλώ με όρους στρατηγικής. Με επανεκκίνηση όχι μόνον της κυβέρνησης, αλλά και βασικών κρατικών δομών. Αποδόμηση και αναδόμηση.
Να ξεκαθαρίσω ένα πράγμα: δεν με ενδιαφέρει η γνώμη όλων αυτών που πιστεύουν πως η τραγωδία των Τεμπών οφείλεται στην αποκρατικοποίηση της ΤΡΕΝΟΣΕ. Αυτούς τους προσπερνάμε. Εκφράζουν το αμαρτωλό παρελθόν, αυτό που ο κ. Ζηλιασκόπουλος προσπάθησε να ξεριζώσει και η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν του το επέτρεψε. Και η γνώμη αυτών δεν θα πρέπει να ενδιαφέρει και τον Κυριάκο. Γνώμονάς του, το πρόγραμμά του.
Αν λοιπόν έχει ένα τέτοιο πρόγραμμα μακράς πνοής ας βγει μπροστά, ας το αναπτύξει στους πολίτες και στη συνέχεια να επιλέξει τους υπουργούς που μπορεί να το τρέξουν. Και αν ο πάγκος της Νέας Δημοκρατίας είναι ρηχός, που είναι, ας κάνει μεταγραφές από άλλους χώρους. Στη δύσκολη κατάσταση που βρίσκεται ο πρωθυπουργός απαιτούνται γενναίες κινήσεις και τολμηρές αποφάσεις.
Ο αναγνώστης θα θέσει ένα εύλογο ερώτημα: «έπρεπε να βγει ένα εκατομμύριο κόσμος στους δρόμους για να εφαρμόσει ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων ο Μητσοτάκης;» Πολύ καλή ερώτηση, απάντηση δεν έχω και για αυτόν τον λόγο έβαλα ερωτηματικό στον τίτλο του άρθρου μου. Αν δεν υπάρχει σχέδιο η κυβέρνηση θα συνεχίσει να φθείρεται λίγο-λίγο, χωρίς να προβάλει όμως η εναλλακτική λύση. Και αυτό είναι ένα κακό σενάριο πρωτίστως για την Ελλάδα.
Το αξιοπερίεργο είναι πως σε επιμέρους τομείς, συγκεκριμένοι υπουργοί παράγουν σημαντικό έργο. Έτσι σήμερα πληροφορηθήκαμε πως για πρώτη φορά, μετά από 15 χρόνια, η ανεργία έπεσε κάτω από το 9%. Αλλά προφανώς τέτοιες επιτυχίες δεν αρκούν για να αλλάξουν την ατμόσφαιρα.
Αν η κυβέρνηση άφησε να περάσει το ήμισυ της θητείας της αναλώνοντας ασκόπως μέρος του πολιτικού της κεφαλαίου, ο πρωθυπουργός οφείλει στο υπόλοιπο ήμισυ να ανατάξει την όλη κατάσταση. Αν ξέρει τι θέλει, ας τρέξει.
