Άκουσα προχθές τον Κυριάκο Μητσοτάκη να υποστηρίζει στην Άγκυρα πως «η Χαμάς είναι μια τρομοκρατική οργάνωση που δεν εκπροσωπεί μάλιστα τον παλαιστινιακό λαό». Αναμφίβολα θετική η δήλωση στη γενική μορφή της, διότι αποτέλεσε μια δημόσια απάντηση στις γνωστές θέσεις του Ταγίπ Ερντογάν για την εν λόγω οργάνωση. Όπως πόθεν προκύπτει πως η Χαμάς δεν εκπροσωπεί τους Παλαιστίνιους;
Επί σχεδόν 18 χρόνια που διοικεί τη Γάζα με τρόπο δικτατορικό -δεν έχουν διεξαχθεί ποτέ εκλογές- είδαμε κάποιες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας των κατοίκων της; Διαμαρτυρήθηκαν μήπως για το πώς η ηγεσία της Χαμάς διαχειρίζεται τα δισεκατομμύρια δολάρια που φτάνουν από το Κουβέιτ, το Ιράν και την Τουρκία; Ζήτησαν από τους πολέμαρχους της οργάνωσης να μη χρησιμοποιούν ως στρατιωτικές βάσεις νοσοκομεία, σχολεία και άλλους κοινωφελείς χώρους;
Φυσικά τίποτα δεν έγινε από όλα αυτά. Απεναντίας έχουμε μπροστά μας τις εικόνες των κατοίκων της Γάζας να πανηγυρίζουν για κάθε ρουκέτα που έπεφτε σε ισραηλινό έδαφος, καθώς και τον θριαμβευτικό τρόπο με τον οποίον υποδέχθηκαν τους τρομοκράτες που πήραν μέρος στην επίθεση της 7ης Οκτωβρίου. Σύμφωνα δε με όλες τις δημοσκοπήσεις που διενήργησαν ινστιτούτα ερευνών, η συντριπτική πλειοψηφία των Παλαιστινίων, άνω του 80%, πιστεύει πως η Χαμάς την 7η Οκτωβρίου δε διέπραξε βιαιότητες.
Συνεπώς, εύλογα τίθεται το ερώτημα πόθεν προκύπτει πως η Χαμάς δεν εκπροσωπεί τους κατοίκους της Γάζας; Απεναντίας, διαρκώς διευρύνεται η αποδοχή της και στη Δυτική Όχθη την οποία διοικεί η -αναγνωρισμένη και από το Ισραήλ- Παλαιστινιακή Αρχή. Το λογικό ερώτημα είναι, γιατί συμβαίνει αυτό;
Η απάντηση είναι απλή. Διότι οι Παλαιστίνιοι, με θηριώδη ποσοστά, πιστεύουν πως το παλαιστινιακό πρόβλημα θα λυθεί όχι με τη λύση των δύο κρατών, αλλά με την εξαφάνιση του Κράτους του Ισραήλ. Έτσι είναι διαπαιδαγωγημένοι από το 1948. Ποτέ δεν έχει ακουστεί με τρόπο συγκροτημένο η αντίθετη άποψη. Τόσο η ενδιάμεση συμφωνία του Λευκού Οίκου (13 Σεπτεμβρίου 1993) -γνωστή και ως συμφωνία του Όσλο- όσο και το Καμπ Ντέιβιντ νο2, οφείλουν την αποτυχία τους και στο γεγονός πως η παλαιστινιακή πλευρά, δεν ήθελε να αναγνωρίσει το Κράτος του Ισραήλ και να εγγυηθεί για την ασφάλειά του.
Και σήμερα το πρόβλημα παραμένει το ίδιο. Στην ευκταία περίπτωση που λυθούν όλα τα άλλα προβλήματα που χωρίζουν τις δύο πλευρές και είναι πολλά, ποια παλαιστινιακή Αρχή θα επιβάλει την ειρηνική λύση στις δεκάδες τρομοκρατικές οργανώσεις που χρηματοδοτούνται κυρίως από το Ιράν; Να υπενθυμίσω στον αναγνώστη ότι την ενδιάμεση συμφωνία του Όσλο τη διαδέχθηκε βροχή επιθέσεων αυτοκτονίας σε πολυσύχναστα σημεία του Τελ Αβίβ και άλλων πόλεων του
Ισραήλ από Παλαιστίνιους τρομοκράτες, κάτι που την υπονόμευσε εν τη γενέσει της. Βέβαια, αυτή τη συμφωνία την απέρριψαν, εν τοις πράγμασι, και οι ακραίο Εβραίοι που δολοφόνησαν και τον πρωτεργάτη της τον Γιτσάκ Ράμπιν.
Ακούγεται βολικό και ανώδυνο να υποστηρίζουμε πως η Χαμάς δεν εκπροσωπεί τους Παλαιστίνιους, όμως αυτή η εκτίμηση πόρρω απέχει από την αλήθεια.
