Έτσι αποκάλεσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Αλέξης Τσίπρας σε μια τοποθέτησή του για τις απειλές της Τουρκίας. Βάζω στην άκρη το γεγονός πως όταν απαντάς σε μια απειλή για την εθνική μας ασφάλεια, φροντίζεις ο λόγος σου να είναι ενωτικός και όχι διχαστικός. Κανονικά, σε τέτοιας φύσεως ζητήματα, οι κομματικές αντιπαλότητες μπαίνουν στην άκρη. Βέβαια, μια τέτοια απαίτηση από τον Α. Τσίπρα είναι πολυτέλεια στο βαθμό που φροντίζει, απευθυνόμενος στα πιο ακραία και φανατισμένα τμήματα του ακροατηρίου του, να είναι πάντα επιθετικός και τοξικός. Ακόμα και όταν μιλά για τα εθνικά θέματα.
Αλλά πέραν τούτου που ουδένα εξέπληξε, εγείρονται με αυτή την αποστροφή της δήλωσης του ερωτηματικά στο κατά πόσον έχει επαφή με την πραγματικότητα. Δηλαδή στο κατά πόσον ξέρει τι τού γίνεται ή απλώς «δουλεύει» τους φίλους του. Κοινώς, τους «περνά ψιλό γαζί».
Γιατί όταν αποκαλείς έναν πολιτικό -του οποίου το κόμμα προηγείται σταθερά 8 μονάδες- «απερχόμενο και αδύναμο», είναι προφανές πως ένα από τα δύο συμβαίνει: Ή έχεις αυταπάτες ή εξαπατάς. Πολύ δε περισσότερο, όταν εδώ και έξι χρόνια, σε όλες τις δημοσκοπήσεις είναι μπροστά από εσένα στη δημοτικότητα, το ελάχιστον, με δέκα μονάδες.
Είναι δυνατόν ένας τέτοιος πρωθυπουργός να είναι «αδύναμος και απερχόμενος;» να είναι ένας πρωθυπουργός «σε αποδρομή», όπως δήλωσε σε συνέντευξη του ο Α. Τσίπρας σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή;
Είναι κατανοητή η προσπάθεια κάθε πολιτικού αρχηγού να τονώσει το φρόνημα του στρατού του. Και είναι άχαρος ο ρόλος του όταν για να το πετύχει αυτό θα πρέπει να διαστρέψει πλήρως την πραγματικότητα. Γιατί, και μόνο ένα μέρος του κοινού του θα πείσει - το πιο φανατικό - και θα γελοιοποιηθεί στο υπόλοιπο εθνικό ακροατήριο.
Σε αυτές τις περιπτώσεις η σιωπή είναι χρυσός.
Όσο ο χρόνος των εκλογών θα πλησιάζει και όσο ο Α. Τσίπρας θα βλέπει πως μια νέα εκλογική ήττα βρίσκεται προ των πυλών, τόσο θα κατασκευάζει μια δική του πραγματικότητα και με αυτή θα κινείται. Το ίδιο έπραξε και στις εκλογές του 2019 όταν δήλωνε προς πάσα κατεύθυνση πως δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μια στο εκατομμύριο να ηττηθεί από τον Μητσοτάκη. Τελικά ηττήθηκε όχι γιατί επικράτησε «η μια στο εκατομμύριο», αλλά γιατί διάβαζε λάθος την πραγματικότητα.
Όπως και τότε, εξακολουθεί και σήμερα να μην πιστεύει στις δημοσκοπήσεις γιατί αυτό είναι βολικό. Και μαζί του και όλοι οι παρατρεχάμενοι.
Ένας σοβαρός πολιτικός, ένα σοβαρό κόμμα, κοιτά κατάματα την πραγματικότητα, προσπαθεί να καταλάβει τι δεν κάνει καλά και να το διορθώσει, ώστε να ανατρέψει τη δυσμενή κατάσταση. Αν σήμερα ο Α. Τσίπρας, με τα υπάρχοντα δεδομένα, εκτιμά πως ο Μητσοτάκης είναι «αδύναμος και απερχόμενος», θα πέσει πάλι από τα σύννεφα. Έναν πρωθυπουργό που πάει για μια δεύτερη τετραετία, δε λες πως βρίσκεται σε αποδρομή.
