Θα ήταν έκπληξη αν οι αριστεροί - προφανώς όχι όλοι, αλλά ο σκληρός πυρήνας τους - θα χαιρόταν μαζί με τους άλλους, τους κανονικούς ανθρώπους για τη λειτουργία του Μετρό της Θεσσαλονίκης. (Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Opinion το 84% των Θεσσαλονικέων αξιολογεί θετικά τα προχθεσινά εγκαίνια).
Η πρώτη εξήγηση είναι πως το «όσο χειρότερα τόσο καλύτερα» εξακολουθεί και επιβιώνει στα μυαλά και τις ψυχές αυτών των ανθρώπων. Μέσα από την καθημερινή ταλαιπωρία τους οι πολίτες - πάντα με τη σωστή καθοδήγηση - θα μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν πως για όλα αυτά ευθύνεται ο καπιταλισμός. Μα και οι ίδιοι οι αριστεροί ταλαιπωρούνται π.χ. από τις κακές συγκοινωνίες. Φυσικά, και είναι η δική τους προσφορά στον αγώνα για τον σοσιαλισμό, αυτή η ταλαιπωρία να διαρκεί όσο γίνεται πιο πολύ.
Τους είδαμε όλους αυτούς να κάνουν τα πάντα για να παραμείνει το Ελληνικό στα πουρνάρια, για να μην αναπλαστεί ο Βοτανικός, για να μην κατασκευαστεί η περιφερειακή της Θεσσαλονίκης, παλιότερα, τους είδαμε στις Σκουριές και τώρα τους ξαναείδαμε «πρώτο τραπέζι—πίστα» στα αρχαία της Βενιζέλου. Άνθρωποι που απεχθάνονταν ό,τι συμβόλιζαν αυτά τα αρχαία, που αρνούνταν τη συνέχεια του Ελληνικού Έθνους, ξαφνικά ξύπνησαν ένα πρωί με όλες αυτές τις ευαισθησίες.
Ένας ήταν ο σκοπός τους: να καθυστερήσει όσο γίνεται πιο πολύ η λειτουργία του Μετρό. Το Σάββατο ήπιαν το πικρό ποτήρι. Φαρμακώθηκαν. Πρώτον, γιατί το Μετρό το εγκαινίασε ο Μητσοτάκης και δεύτερον και σημαντικότερο γιατί το έργο το αγκάλιασε ο κόσμος. Οι χιλιάδες πολίτες που το επισκέφτηκαν από την πρώτη μέρα, παρά τις κακές καιρικές συνθήκες. Αυτό τους τρέλανε.
Οι πιο ξύπνιοι από αυτούς σώπασαν. Έβγαλαν τον πόνο τους με ένα σχόλιο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μετά αποσύρθηκαν στον κόσμο τους. Βέβαια προηγουμένως, επί ένα σχεδόν μήνα, τρομοκρατούσαν τους πολίτες για την ασφάλεια του Μετρό. Οι πιο παθιασμένοι, δεν το χώνεψαν και με συνεχή σχόλια έβγαζαν τη χολή τους και τη γελοιότητά τους. Απέδειξαν για μια ακόμα φορά ότι η νοοτροπία της γκρούπας, η θλιβερότητα του περιθωρίου, δεν μπορούν να αποβληθούν. Είναι η δεύτερη φύση τους.
Φθονεροί, θυμήθηκαν πόσο στοίχισε το έργο, αλλά παραλείπουν να πουν ότι εξαιτίας των δικών τους ενεργειών το έργο και καθυστέρησε και ακριβοπληρώθηκε. Με λίγα λόγια ζήτησαν και τα ρέστα.
Με όλα αυτά το μόνο που πέτυχαν είναι να απομονωθούν για μια ακόμα φορά από την πόλη. Να ξαναγίνουν αυτό που ήταν πάντα. Μια κακομοίρικη παρέα που έλεγε όχι σε όλα. Θα μπορούσαν με την ευκαιρία των εγκαινίων να βγουν μπροστά και με αξιοπρέπεια να ζητήσουν συγγνώμη από τους Θεσσαλονικείς για τα όσα διέπραξαν για να καθυστερήσει το έργο.
Όχι μόνο δεν το έκαναν, αλλά εξωτερίκευσαν την πίκρα, τον πόνο και τον φθόνο τους.
Οι υπόλοιποι, οι κανονικοί άνθρωποι, είναι χαρούμενοι διότι τελείωσε η πρώτη φάση ενός μεγάλου έργου, που θα αλλάξει τη ζωή της πόλης μας προς το καλύτερο.
