Σας παραθέτω ολόκληρη την ανακοίνωση της «Παλαιστινιακής κοινότητας Ελλάδας»: «Με μεγάλη λύπη απευθυνόμαστε στον τραγικό θάνατο του Ίωνα, έναν Έλληνα πολίτη που έχασε τη ζωή του στο Ισραήλ. Ωστόσο, είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι δυστυχώς ο Ίωνας δεν ήταν αθώος πολίτης που επισκεπτόταν το Ισραήλ. Ήταν μέλος του Ισραηλινού στρατού. Αυτό το ανησυχητικό γεγονός εγείρει ένα σημαντικό ερώτημα: γιατί αισθάνθηκε την ανάγκη να πάει στο Ισραήλ, σε έναν τόπο σύγκρουσης και να πεθάνει εκεί όταν η Ελλάδα είναι η πραγματική του πατρίδα;»
Θα παρακαλούσε τον αναγνώστη να πνίξει την αγανάκτηση που του προκάλεσε η παραπάνω ανακοίνωση και, όσο το δυνατόν πιο ψύχραιμα, να διαβάσει τι κρύβεται κάτω από αυτές τις γραμμές. Ας αρχίσω από τα χοντρά γράμματα, από τις ανακρίβειες.
1. Ο Ιωνάς δεν πέθανε, δολοφονήθηκε από δύο τρομοκράτες της Χαμάς που είχαν το ορμητήριό τους στη Χεβρώνα. Προφανώς, η Παλαιστινιακή κοινότητα πήρε γραμμή από τους επώνυμους σχολιαστές της Αριστεράς (βλ. εφημερίδα Ντοκουμέντο) οι οποίοι λίγο-πολύ αντιμετώπισαν τη συγκεκριμένη δολοφονία σαν ένα τραγικό ατύχημα. Φυσικά, ούτε κουβέντα για τους δολοφόνους-τρομοκράτες.
2. Ο Ιωνάς έκανε τη θητεία του στον ισραηλινό στρατό. Δεν ήταν αξιωματικός ή μόνιμο στέλεχός του. Άλλωστε, δε σκοτώθηκε σε κάποια πολεμική επιχείρηση. Το παλικάρι καθόταν σε μια στάση και δύο τρομοκράτες της Χαμάς τον γάζωσαν με τέσσερις σφαίρες, μαζί με άλλους 7 αμέριμνους πολίτες.
Και ας πάμε τώρα στις λεπτομέρειες, δηλαδή την αντίληψη που κρύβεται πίσω από αυτή την επαίσχυντη ανακοίνωση.
Η Παλαιστινιακή κοινότητα θεωρεί ότι η ιδιότητα ενός ανθρώπου να είναι πολίτης του Κράτους του Ισραήλ από μόνη της αποτελεί μια καλή αφορμή για τη δολοφονία του. Ακόμα και αν είναι ένας 26χρονος φοιτητής, που η οικογένειά του έχει εγκατασταθεί στο Ισραήλ εδώ και μερικές δεκαετίες. Ακριβώς αυτή η αντίληψη κρύβει και το μίσος που τρέφει κάθε Παλαιστίνιος για τους Ισραηλινούς, ένα μίσος κληρονομημένο, το οποίο δεν επιτρέπει ούτε θα επιτρέψει ποτέ να επέλθει ειρήνη στην περιοχή.
Όταν θεωρείς ένοχο έναν απλό πολίτη μόνο και μόνο διότι φάνηκε συνεπής προς τις υποχρεώσεις του απέναντι στη χώρα του, τότε, είναι επόμενο, τη δολοφονία του, να την αντιμετωπίζεις ως ατύχημα. Σαν κάτι δυσάρεστο που συμβαίνει. Τέτοιες ανακοινώσεις φανερώνουν και το πολιτισμικό χάος που υπάρχει μεταξύ της πλειοψηφίας των Παλαιστινίων και του δυτικού κόσμου, που πιστεύει ότι το δικαίωμα να επιλέξεις νόμιμα τον τόπο όπου θέλεις να ζήσεις είναι αναφαίρετο και αδιαπραγμάτευτο. Απλώς, οι Παλαιστίνιοι είναι διαπαιδαγωγημένοι με άλλες αντιλήψεις, που τις βάζουν μπροστά όπου τους συμφέρει. Διότι ουδείς τους ζήτησε εξηγήσεις γιατί εγκατέλειψαν την πατρίδα τους και ήρθαν στην Ελλάδα.
Τέλος, να μην ξεχάσουμε και την πρωτοφανή παρέμβαση της Παλαιστινιακής αντιπροσωπείας προς την ΕΡΤ για τη γνωστή περίπτωση του Ιωσήφ Βάγγερ.
Νομίζω ότι τέτοιες αποκαλυπτικές ανακοινώσεις, όπως αυτή της Παλαιστινιακής κοινότητας Ελλάδας, δικαιώνουν πλήρως το Ισραήλ, καθώς αποδεικνύουν ότι μάχεται έναν υπέρ πάντων αγώνα, εναντίον ανθρώπων που έχουν μάθει, επί πολλές γενιές, να το μισούν, που το θεωρούν «έναν καρκινικό όγκο που πρέπει να εξαλειφθεί».
