Υπάρχει έστω ένας Έλληνας που να πιστεύει ότι ο Μητσοτάκης, σχεδόν εφτά μήνες πριν από την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, έχει καταλήξει σε συγκεκριμένο πρόσωπο; Πιστεύω, βαριά—βαριά, να έχει στο μυαλό του κάποια ονόματα με διαφορετικά χαρακτηριστικά και την κατάλληλη στιγμή θα επιλέξει ένα από αυτά. Αποκλειστικό κριτήριο θα είναι η πολιτική κατάσταση εκείνη την περίοδο. Συνεπώς, επειδή εφτά μήνες είναι πολύ μεγάλος πολιτικός χρόνος, μέσα στον οποίον πολλά μπορεί να συμβούν, τα ονόματα που ακούγονται σήμερα είναι για «κάψιμο».
Επειδή υπάρχει και η ερμηνεία το Μέγαρο Μαξίμου να διοχετεύει ονόματα για να μετρήσει αντιδράσεις, εκτιμώ πως εκεί μέσα υπάρχει η στοιχειώδης ευφυΐα, ώστε αυτή η βλακώδης τακτική να είναι στο μυαλό μόνον των πολιτικών σεναριογράφων. Πολύ δε περισσότερο αν αφορά το όνομα του Νίκου Δένδια.
Ο πρωθυπουργός όταν έρθει εκείνη η στιγμή θα βρεθεί μπροστά σε ένα δίλημμα: Πρόεδρος της Δημοκρατίας μόνον με τους 158 της Νέας Δημοκρατίας ή Πρόεδρος της Δημοκρατίας με μια πολύ ευρύτερη πλειοψηφία; Στην πρώτη περίπτωση εξασφαλίζει την κυβερνητική σταθερότητα και την ενότητα της Νέας Δημοκρατίας. Στη δεύτερη περίπτωση η επιλογή με ευρύτερη πλειοψηφία θα βρίσκεται πιο κοντά στο προφίλ του πρωθυπουργού και θα ακολουθεί την παράδοση των μεγάλων πλειοψηφιών, κάτι βεβαίως που ήταν και μια αναγκαστική επιλογή για να αποφευχθούν πρόωρες εκλογές.
Αν προς τα τέλη Φεβρουαρίου 2025 ο Κυριάκος Μητσοτάκης δει ότι είναι ισχυρός και ο ίδιος και η κυβέρνηση του, είναι επόμενο η επιλογή του να γίνει με μεγαλύτερη άνεση και με τους ελάχιστους συμβιβασμούς. Στην αντίθετη περίπτωση θα πάει να εξασφαλίσει το 158 πάση θυσία.
Προφανώς, αν η κυβέρνηση στις δημοσκοπήσεις της νέας χρονιάς έχει ανακάμψει, θα έχει κοπεί και η όρεξη κάποιων για εσωκομματικές ίντριγκες. Να διαφοροποιηθούν στην εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας αποβλέποντας πού; Στην αστάθεια μιας κυβέρνησης που θα παίζει με άνεση και χωρίς αντίπαλο; Αυτό θα ισοδυναμεί με την πολιτική αυτοκτονία τους.
Από την άλλη μεριά μια κυβέρνηση που θα καρκινοβατεί μεταξύ 25-27% ελάχιστες επιλογές θα αφήνει στον πρωθυπουργό. Θα ακολουθήσει τη συντηρητική οδό μιας κομματικής υποψηφιότητας με ευρύτερη αποδοχή και έξωθεν καλή μαρτυρία. Πάντως εκτιμώ ότι όποια επιλογή και αν κάνει ο Μητσοτάκης ένα από τα βασικά του κριτήρια θα είναι το ελάχιστο παρεμβατικό προφίλ του νέου Προέδρου. Κανένας πρωθυπουργός δε θέλει να έχει κάποιον πάνω από το κεφάλι του με χαρακτηριστικό γνώρισμα την αυτόνομη εκφορά πολιτικού λόγου, που θα δίνει τροφή για ποικίλες ερμηνείες.
Επειδή όλα αυτά τα δεδομένα θα συνεκτιμηθούν όταν έρθει ο χρόνος, οποιοδήποτε όνομα και αν ακούγεται σήμερα εκφράζει τους πόθους, θετικούς ή αρνητικούς, αυτού που το διακινεί.
Σήμερα, όλοι οφείλουν να αναγνωρίσουν πόσο θετική ήταν η αναθεώρηση του Συντάγματος που αποσυνέδεσε την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διενέργεια πρόωρων εκλογών. Από τώρα θα κυκλοφορούσαν διάφορα σενάρια που θα συνέβαλαν στην κυβερνητική αστάθεια και την πολιτική αβεβαιότητα.
