Είναι πάγια τακτική όταν κάποιος είναι με την πλάτη στον τοίχο λόγω κάποιων λαθών του ή παραπτωμάτων του, να επικαλείται ανάλογες συμπεριφορές των κατηγόρων του. Αυτή η πρακτική αποτυπώθηκε με το πασίγνωστο ανέκδοτο «κι εσείς που βασανίζετε τους μαύρους».
Εκ πρώτης όψεως αυτή η γραμμή άμυνας φαίνεται αποδοτική, γιατί προσφέρει ένα επιχείρημα στους φίλους του κατηγορούμενου. «Κι εσείς τα ίδια κάνατε», απαντούν στους αντιπάλους τους και νομίζουν πως το ματς τελειώνει με ισοπαλία. Δεν είναι όμως έτσι.
Αυτές οι συμπεριφορές συμψηφισμού απωθούν κόσμο. Απωθούν πολύ κόσμο και συντελούν στην επιβεβαίωση του «όλοι ίδιοι είναι». Πραγματικά, είναι απορίας άξιο πώς πεπειραμένοι πολιτικοί δεν το αντιλαμβάνονται. Και κυρίως πολιτικοί που αποδεδειγμένα δεν αποδέχονται την ισοπέδωση και προσπαθούν να κινηθούν στον χώρο των αποχρώσεων και των αξιολογικών διαφοροποιήσεων. Προσπαθούν με τον λόγο τους να μην απευθύνονται μόνο στο στενό τους ακροατήριο, αλλά σε ένα ευρύτερο που θέλει να ακούσει κάτι παραπάνω από ανταλλαγές κατηγοριών. Αυτό που λέμε «κοκορομαχίες».
Σήμερα –ουδείς αμφιβάλει για αυτό– οι πολίτες είναι πολύ θυμωμένοι. Ό,τι και να τους λένε, δεν ακούνε. Είναι πολύ βαρύ το τίμημα της τραγωδίας για να ασχοληθούν με το τι έγινε μέχρι το 2014, τι μέχρι το 2019, τι παρέλαβε η Νέα Δημοκρατία και τι έκανε από τότε.
Άλλωστε, κάθε πλευρά παίζει με τους αριθμούς, που ως γνωστόν, είναι ιδιαίτερα αντιπαθείς στον μέσο πολίτη. Όχι μόνον τον κουράζουν και για αυτό τους προσπερνά, αλλά συγχρόνως γνωρίζει πως άριστα τα στατιστικά στοιχεία χειραγωγούνται. Έτσι, κάθε φορά που ακούει αριθμούς αλλάζει κανάλι ή αν δεν μπορεί, χασμουριέται.
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι θα προσέφερε ένα ντιμπέιτ μεταξύ των κυρίων Γεραπετρίτη και Σπίρτζη. Οι φίλοι των δύο κομμάτων θα διατείνονταν πως ο δικός τους κατατρόπωσε τον αντίπαλό του και οι κανονικοί άνθρωποι –δηλαδή αυτοί που δεν ανήκουν στον μικρόκοσμο της πολιτικής– θα έμεναν παγερά αδιάφοροι στη μονομαχία.
Εξίσου ακατανόητος μου φαίνεται ο επιχειρούμενος συμψηφισμός της υποψηφιότητας Καραμανλή με αυτήν του Ν. Παππά. Μια παράταξη που θέλει να διαφέρει από τον αντίπαλό της, γιατί αυτό προβάλλει η Νέα Δημοκρατία, δεν συμψηφίζει. Αλλά με τη συμπεριφορά της δείχνει την ανωτερότητά της εμπράκτως. Το «κι εσείς που βασανίζετε τους μαύρους» είναι μειωτικό για τη Νέα Δημοκρατία. Αποφασίζεις για τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα με άλλα κριτήρια και όχι συμψηφιστικά με το 13-0.
Μπορώ να κατανοήσω πως το πολιτικό σοκ, πέρα από το ανθρώπινο, που υπέστη η κυβέρνηση από την τραγωδία των Τεμπών είναι μεγάλο. Εκεί που ετοιμαζόταν για έναν εκλογικό περίπατο στις 9 Απριλίου, τώρα βρίσκεται μπροστά σε ένα ντέρμπι που θα διεξαχθεί σχεδόν δύο μήνες μετά. Ως εκ τούτου είναι λογικό να μη σκέφτονται καθαρά.
Όμως είναι στοιχειώδης κανόνας, πως ένα φιλελεύθερο - αστικό κόμμα δε συμψηφίζει. Αρνείται αυτή τη διαδικασία γιατί είναι υποτιμητική για την πολιτική και την ίδια την παράταξη.
