Ένα είναι βέβαιο. Ουδείς βρίσκεται μέσα στο μυαλό του Κυριάκου Μητσοτάκη. Συνεπώς, τα ονόματα που ακούγονται για την Προεδρία της Δημοκρατίας είναι είτε για να τα «κάψουν» είτε για να τα προωθήσουν, αυτοί που τα διακινούν. Μέχρι τον Μάρτιο έχουμε πολύ καιρό, μεστό γεγονότων, που θα καθορίσουν και την τελική απόφαση του πρωθυπουργού, με κυριότερο εξ αυτών την ψήφιση του Προϋπολογισμού, η οποία επέχει θέση ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Αν δεν έχουμε κάποιο άλλο έκτακτο γεγονός, σε αυτή την ψηφοφορία θα φανούν οι προθέσεις όσων αμφισβητούν τον πρωθυπουργό. Μέχρι πού είναι διατεθειμένοι να το πάνε.
Άρα, αν αξιολογήσουμε τα γεγονότα, μεγαλύτερη πολιτική σημασία έχει αυτή η συγκεκριμένη ψηφοφορία από την προεδρολογία. Φυσικά και είναι σημαντικό ποιον θα προτείνει ο Κ. Μητσοτάκης για την Προεδρία της Δημοκρατίας, αλλά αυτή η απόφασή του θα ληφθεί, αφού εκτιμηθεί το γενικότερο πολιτικό κλίμα. Σήμερα, ό,τι γράφεται και ό,τι λέγεται ανήκει στην κατηγορία του «νάχαμε να λέγαμε».
Μιλώντας πολιτικά, το δίλημμα του πρωθυπουργού θα είναι ένα: θα αποβλέψει στο 158 ή μήπως θα ζητήσει μια ευρύτερη συναίνεση; Αν επιδιώξει την επιβεβαίωση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, είναι αυτονόητο ότι η πρότασή του θα είναι περιορισμένου κομματικού βεληνεκούς. Πολύ δύσκολα στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, όσο αποδεκτό και αν είναι από τα λοιπά κόμματα, θα αποσπάσει και τη δική τους ψήφο.
Από την άλλη πλευρά — με δεδομένη την εσωκομματική γκρίνια — μια υποψηφιότητα αποδεκτή και από το ΠΑΣΟΚ μάλλον θα έδινε την ευκαιρία σε μερικούς βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας — επικαλούμενοι και τη στάση του ίδιου του πρωθυπουργού το 2015 — να την καταψηφίσουν. Πόσοι θα είναι και τι πολιτική βαρύτητα θα έχει αυτή η διαφοροποίηση, στον βαθμό βέβαια που δεν θα αφορά μόνον 2-3 κυβερνητικούς βουλευτές.
Όλα αυτά θα τα συνεκτιμήσει ένας άνθρωπος, ο πρωθυπουργός. Μπορεί με την αναθεώρηση του Συντάγματος η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας να έχει αποσυνδεθεί από τις εκλογές, όμως με δεδομένο το κλίμα στο κυβερνητικό στρατόπεδο — και λόγω των δημοσκοπήσεων — είναι πιθανόν να προκαλέσει πολιτικές εξελίξεις, αν κατά την ψηφοφορία υπάρξει διαφοροποίηση ομάδας κυβερνητικών βουλευτών.
Μέχρι στιγμής συγγράφουμε σενάρια επί σεναρίων. Η κεντρική διακύβευση για τον πρωθυπουργό θα είναι αν θα συμβιβαστεί στην πρότασή του με τα εσωκομματικά φέουδα που αναζητούν ρόλους και λόγο ή αν το πρόσωπο που θα προτείνει θα είναι σύμφωνο με το δικό του το προφίλ. Στην πρώτη περίπτωση θα αναγκαστεί μέχρι τις επόμενες εκλογές να διαπραγματεύεται τις κεντρικές του πολιτικές επιλογές, στη δεύτερη περίπτωση και αν δεν προκύψουν προβλήματα στην ψηφοφορία, θα συνεχίσει να είναι ο άρχοντας του παιχνιδιού.
Τα πάντα στην πολιτική είναι: πρώτον, ζήτημα συσχετισμού δυνάμεων και δεύτερον, ορθής ανάγνωσής τους.
