Ο Στέφανος Κασσελάκης είπε προχθές, σε μια χειμαρρώδη δήλωσή του, πως «ανανέωση σημαίνει μερικές καριέρες αρχίζουν και άλλες καριέρες τελειώνουν. C’ est la vie». Δεν υπάρχει νοήμων άνθρωπος που θα διαφωνήσει μαζί του, πλην αυτών που οι καριέρες τους τελειώνουν. Ποιοι είναι αυτοί; Οι δεινόσαυροι της πολιτικής που δεν αντιλαμβάνονται πότε θα πρέπει να πάνε στο σπίτι τους. Επί 40 χρόνια οι περισσότεροι, έχοντας μια προσφορά θετική ή αρνητική ή αδιάφορη -απλώς υπήρχαν- δεν εννοούν να αποσυρθούν ώστε να δώσουν τόπο σε νεότερα στελέχη να αναδειχθούν, αν βεβαίως έχουν ικανότητες. Έτσι, πληροφορηθήκαμε πως τον επίδοξο ηγέτη του ΠΑΣΟΚ και σύμπασας της Κεντροαριστεράς, τον πατρονάρει Πασόκος που ουδέν ίχνος άφησε στη σαραντάχρονη πολιτική του διαδρομή. Μάλιστα, είχαμε την απορία πώς επιβίωνε πολιτικά. Με ποια προσόντα!
Τέτοιους πολιτικούς έχουν όλοι οι χώροι και όχι μόνον το ΠΑΣΟΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ. Απλώς ο Στέφανος Κασσελάκης αγανακτεί, και δικαιολογημένα, όταν βλέπει το παρασκήνιο που υπάρχει πίσω από τις μεθοδεύσεις να τον εκπαραθυρώσουν για να αναλάβει ο εκλεκτός κάποιων μεγαλόσχημων οικονομικών παραγόντων. Το ίδιο ακριβώς θα πρέπει να βλέπει και ο Νίκος Ανδρουλάκης στο δικό του κόμμα. Βετεράνοι της πολιτικής, αμφιβόλου -για να μην πω μηδενικής- προσφοράς, προπονούν τον δήμαρχο Αθηναίων για τη δική του θέση, σχεδόν από το βράδυ των ευρωεκλογών.
Οι δεινόσαυροι επιστρέφουν; Θα το ήθελαν πολύ, συνωμοτούν, ραδιουργούν, αναζητούν ρόλους και όλα αυτά γιατί έτσι επιβεβαιώνουν την ύπαρξή τους. Τους περισσότερους από αυτούς οι πολίτες τους έστειλαν στο σπίτι τους. Αυτό όμως δε λέει τίποτα. Αυτοί βρίσκουν κάποιες χαραμάδες και τρυπώνουν είτε στην κεντρική πολιτική σκηνή είτε στο υποβολείο της, προσκολλιούνται σε κάποιον ανερχόμενο πολιτικό και όπου βγει. Αν μη τι άλλο, βλέπουν το όνομά τους στις εφημερίδες και στις ιστοσελίδες. Δεν είναι και λίγο!
Απ' ό,τι κατάλαβα ο Στέφανος Κασσελάκης -αναμφίβολα σκληρό καρύδι- δε θα καθίσει να τον «φάνε λάχανο» κάποιοι σύντροφοί του, πολύ δε περισσότερο οι γνωστοί γυρολόγοι της Αριστεράς, οι ιδιοκτήτες του αριστερόμετρου. Με τις δηλώσεις που κάνει, φαίνεται πως θα αντιδράσει, έχοντας εξάλλου σαφώς περισσότερα ατού από αυτούς που τον υπονομεύουν ή τον πολεμούν ευθέως. Το απέδειξε τον χειμώνα στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Εξάλλου το εγχείρημα του φορέα της Κεντροαριστεράς, πέραν όλων των άλλων δυσκολιών, έχει και μια πρόσθετη, τη βασικότερη: Για να διεκδικήσει το bonus των 50 εδρών θα πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ να διαλυθούν και να ενωθούν σε ένα κόμμα. Ως γνωστόν ο εκλογικός νόμος δε δίδει bonus σε συνασπισμούς κομμάτων.
Πριν από μερικές ημέρες έγραφα πως αν κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δε συνετιστούν, τότε η μόνη ενδεδειγμένη λύση θα είναι αποχώρησή τους από το κόμμα, σε αναζήτηση τύχης ανάλογης με αυτήν της Νέας Αριστεράς. Το ηθικό δίδαγμα όλων αυτών των διεργασιών συνοψίζεται στο ότι κάποιοι, παραμένοντας γαντζωμένοι σε καταστάσεις που έχουν παρέλθει, δε κάνουν μόνο ζημία στην παράταξή τους, αλλά πλήττουν και την υστεροφημία τους. Και αυτή η διαπίστωση δεν αφορά μόνον την Αριστερά και το ΠΑΣΟΚ.
