Μετά από είκοσι χρόνια, όλα δείχνουν ότι το ΠΑΣΟΚ θα ξαναγίνει αξιωματική αντιπολίτευση. Τελευταία φορά ήταν το 2004, μετά κυβέρνησε από τα τέλη του 2009 ως τα τέλη του 2011 και έπειτα ήρθε η καταστροφή. Τώρα φαίνεται πως κλείνει ένας ιστορικός κύκλος και για το Κίνημα, αλλά και για την πολιτική ζωή του τόπου. Ο τρόπος με τον οποίον κατέρρευσε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει κανένα περιθώριο ανασύστασης αυτού του χώρου. Ο ηθικός ξεπεσμός, η προσφυγή στη Δικαιοσύνη, όλα όσα βλέπουμε εδώ και τουλάχιστον τέσσερις μήνες και κυρίως τα όσα θα επακολουθήσουν, όλα αυτά αποτελούν τη ληξιαρχική πράξη θανάτου της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Με κάθε βεβαιότητα υποστηρίζω πως και οι 87 θα διασπαστούν και αυτοί στη συνέχεια.
Συνεπώς, ο Νίκος Ανδρουλάκης μπορεί να απολαμβάνει τη μοναξιά της δεύτερης θέσης κοντά στο 20%. Στο χέρι του είναι αν θα αποτελέσει το ΠΑΣΟΚ την πειστική εναλλακτική κυβερνητική λύση στη Νέα Δημοκρατία, καθώς οι συνθήκες τον ευνοούν, μετά από μια πορεία 12 ετών του ΠΑΣΟΚ στην πολιτική έρημο. Πέρασαν πολλά όλα τα στελέχη που παρέμειναν πιστά στον χώρο που τους ανέδειξε και τώρα ζουν την ιστορική τους δικαίωση.
Είναι αυτονόητο πως οι συνέπειες της κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν ακόμα «γράψει» πολιτικά μέσα στην κοινωνία. Είναι πολύ νωρίς για να καταλήξουμε σε συμπεράσματα, με δεδομένο ότι δεν έχει ιδρυθεί ακόμα το κόμμα Κασσελάκη για να αρχίσουν να το μετράνε οι δημοσκόποι. Επί πλέον θα δούμε πόσοι πολίτες θα συμμετάσχουν στις εσωκομματικές εκλογές, όποτε διεξαχθούν, και θα γίνει σύγκριση με τον αντίστοιχο αριθμό των εκλογών του 2023 (134.000), όταν 74.000 φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ εξέλεξαν για αρχηγό τον Στέφανο Κασσελάκη.
Αυτό το τοπίο θα πρέπει να προβληματίσει και τη Νέα Δημοκρατία. Γιατί; Διότι το ΠΑΣΟΚ, κινούμενο περί το 20%, μια επιλογή έχει. Τη σκληρή αντιπολίτευση που θα συσπειρώσει όλες τις αντιδεξιές δυνάμεις. Έτσι βλέπω να διαμορφώνεται το «όχι σε όλα» σε ένα ποσοστό 80-85%, κάτι που μπορεί μεν να μην επηρεάζει το κυβερνητικό έργο, όμως δημιουργεί ένα πολύ συγκεκριμένο πολιτικό κλίμα.
Εκτιμώ δε, πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση μετεκλογικής συνεργασίας Νέας Δημοκρατίας - ΠΑΣΟΚ. Αν το ΠΑΣΟΚ κινηθεί κοντά στο 25%, κάτι ιδιαίτερα πιθανό, δεν έχει κανένα λόγο να συμπράξει σε κυβερνητικό επίπεδο με τη Νέα Δημοκρατία. Η πιο λογική στάση του Νίκου Ανδρουλάκη είναι να πει τότε στον Κυριάκο Μητσοτάκη «φτιάξε κυβέρνηση με τη Λατινοπούλου ή τον Νατσιό ή τον Βελόπουλο». Με δεδομένη την πλήρη αποσύνθεση του χώρου της ριζοσπαστικής Αριστεράς η δομική αντιπολίτευση είναι η μόνη ενδεδειγμένη τακτική του ΠΑΣΟΚ.
Γιορτές έρχονται, το χειλάκι των στελεχών του ΠΑΣΟΚ επιτέλους γέλασε, καιρός είναι να ράψουν τα γιορτινά κοστούμια και τις τουαλέτες τους.
