Η Αργεντινή, μια χώρα που για δεκαετίες έχει υπάρξει το σύμβολο οικονομικής αποτυχίας και χάους, έχει μετατραπεί σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα οικονομικά πειράματα παγκοσμίως. Κάτω από την ηγεσία του προέδρου Javier Milei, η χώρα πέτυχε να μειώσει δραματικά το ποσοστό φτώχειας, να θέσει υπό έλεγχο τον πληθωρισμό και να δώσει μια πραγματική ελπίδα ανάκαμψης στους πολίτες της.
Μέσα σε μόλις λίγους μήνες, το ποσοστό φτώχειας μειώθηκε από το σοκαριστικό 52,9% του πρώτου εξαμήνου του 2024 στο 38,1% στο τέλος του ίδιου έτους. Αυτή η μείωση κατά 14,8 ποσοστιαίες μονάδες δεν είναι απλά στατιστική—είναι η απόδειξη ότι η οικονομική ελευθερία και η δημοσιονομική πειθαρχία μπορούν να λειτουργήσουν ακόμα και στις πιο δύσκολες περιπτώσεις. Ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι η φτώχεια στο τέλος της πρώτης χρονιάς διακυβέρνησης του Milei είναι χαμηλότερη και από αυτές που πέτυχαν οι σοσιαλιστές προκάτοχοί του εδώ και αρκετά χρόνια.
Εξίσου εντυπωσιακή επιτυχία της κυβέρνησης Milei είναι αναμφίβολα η δραματική πτώση του πληθωρισμού. Από τον ετήσιο πληθωρισμό-εφιάλτη του 289% στις αρχές του 2024, η χώρα έφτασε στο 66,9% μέχρι το τέλος του ίδιου έτους, με τον μηνιαίο ρυθμό να μειώνεται από το τρομακτικό 25,5% σε ένα σχεδόν διαχειρίσιμο 2,4% μέσα σε λιγότερο από ένα έτος. Αυτή η πτώση έδωσε στους πολίτες πίσω την αξιοπρέπεια και την οικονομική σταθερότητα που δικαιούνται.
Το οικονομικό μοντέλο του Milei βασίστηκε σε ένα απλό αλλά αποτελεσματικό τρίπτυχο: δραστική μείωση των κρατικών δαπανών, απορρύθμιση της οικονομίας και δημοσιονομική πειθαρχία. Σε αντίθεση με όσους έσπευσαν να χαρακτηρίσουν αυτά τα μέτρα ως «απάνθρωπα» ή «αντικοινωνικά», οι αριθμοί αποδεικνύουν ότι η οικονομική ελευθερία είναι ο πιο αποτελεσµατικός τρόπος για να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο μιας χώρας.
Παρά τις επικρίσεις περί λιτότητας και υποβάθμισης των δημόσιων υπηρεσιών, η πραγματικότητα είναι ότι η Αργεντινή δεν είχε άλλη επιλογή από το να ακολουθήσει έναν δύσκολο δρόμο. Το παλιό μοντέλο, που βασιζόταν σε διαρκή κρατικό δανεισμό και ανεξέλεγκτες δαπάνες, είχε οδηγήσει την κοινωνία στην καταστροφή και την εξαθλίωση. Σήμερα, με τη νέα πολιτική του Milei, η χώρα ανακτά τη χαμένη αξιοπιστία της στις διεθνείς αγορές και δίνει κίνητρα για ιδιωτικές επενδύσεις, δημιουργώντας θέσεις εργασίας και ανάπτυξη.
Φυσικά, οι προκλήσεις παραμένουν. Ακόμα πολλοί Αργεντίνοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, και οι ανισότητες μεταξύ των περιοχών είναι εμφανείς. Όμως, η κατεύθυνση είναι πλέον σαφής και τα πρώτα αποτελέσματα δικαιώνουν την επιλογή των πολιτών για μια ριζική αλλαγή.
Η Αργεντινή του Milei δεν είναι απλά μια εθνική υπόθεση. Είναι ένα μήνυμα προς όλο τον κόσμο, και ειδικά προς χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα: Η ελεύθερη αγορά, η λιγότερη κρατική παρέμβαση και η οικονομική λογική μπορούν να αποφέρουν πραγματικά θαύματα. Το πιο ενδιαφέρον οικονομικό πείραμα στον κόσμο φαίνεται ότι λειτουργεί—και αυτή είναι μια νίκη για όλους όσοι πιστεύουν στις δυνατότητες της ελευθερίας και της προσωπικής ευθύνης.
