Ο πληθωρισμός αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες απειλές για τη σταθερότητα των οικονομιών, καθώς διαβρώνει την αγοραστική δύναμη των πολιτών, μειώνει τα κέρδη των επιχειρήσεων και αυξάνει τις κοινωνικές ανισότητες. Στην Ελλάδα, οι επιπτώσεις του πληθωρισμού είναι ιδιαίτερα εμφανείς λόγω των δομικών προβλημάτων της οικονομίας μας και του βεβαρημένου ρυθμιστικού περιβάλλοντος. Ενώ η κυβέρνηση έχει αναγνωρίσει την ανάγκη να στηρίξει τους πιο ευάλωτους, οι πρωτοβουλίες που έχουν ληφθεί μέχρι στιγμής δεν επαρκούν για να αντιμετωπίσουν τις βαθύτερες επιπτώσεις του πληθωρισμού. Υπάρχει ανάγκη για πιο τολμηρά και στοχευμένα μέτρα που θα αποκαταστήσουν τη δικαιοσύνη και θα ενισχύσουν την οικονομική ανθεκτικότητα της χώρας.
Η κυβέρνηση έχει ήδη κάνει λόγο για σύνδεση μισθών και συντάξεων με τον πληθωρισμό, αναγνωρίζοντας ότι οι αυξήσεις στις τιμές πλήττουν ιδιαίτερα τα εισοδήματα των πολιτών. Ωστόσο, οι φορολογούμενοι παραμένουν απροστάτευτοι από την επίδραση του πληθωρισμού, καθώς τα κλιμάκια του φόρου εισοδήματος παραμένουν αμετάβλητα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να καταλήγουν να πληρώνουν υψηλότερους φόρους, καθώς η ονομαστική τους αύξηση εισοδήματος – που συχνά δεν καλύπτει καν τον πληθωρισμό – τους μετακινεί σε ανώτερα φορολογικά κλιμάκια. Η προσαρμογή των φορολογικών κλιμακίων στον πληθωρισμό είναι ένα δίκαιο μέτρο που μπορεί να προστατεύσει τους φορολογούμενους από την υπερφορολόγηση. Με αυτόν τον τρόπο, διασφαλίζεται ότι οι πολίτες δεν επιβαρύνονται άδικα σε περιόδους αυξημένων τιμών, ενώ ενισχύεται η καταναλωτική τους δύναμη. Παράλληλα, η φορολογική δικαιοσύνη που θα προκύψει από αυτήν την αλλαγή μπορεί να ενισχύσει την εμπιστοσύνη προς το κράτος και να αποτρέψει ορισμένα φαινόμενα φοροδιαφυγής.
Η ελληνική οικονομία χαρακτηρίζεται από ένα δυσλειτουργικό φορολογικό καθεστώς που περιορίζει σοβαρά την ικανότητα των επιχειρήσεων να διαχειριστούν τις ζημιές τους. Σύμφωνα με το Tax Foundation, οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα έχουν περιορισμένες δυνατότητες να χρησιμοποιήσουν τις ζημιές τους για να αντισταθμίσουν τα μελλοντικά κέρδη, ενώ δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις ζημιές για να μειώσουν το φορολογητέο εισόδημα του παρελθόντος. Αυτή η πολιτική επιδεινώνει την αβεβαιότητα που ήδη αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις σε περιόδους κρίσης. Η δυνατότητα συμψηφισμού ζημιών με τα κέρδη προηγούμενων ή μελλοντικών χρήσεων θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ανάχωμα στην οικονομική αστάθεια. Επιπλέον, παρέχοντας αυτή τη φορολογική ελάφρυνση, η κυβέρνηση θα ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων και θα δώσει κίνητρα για επενδύσεις και ανάπτυξη. Είναι καιρός να στηρίξουμε την επιχειρηματικότητα με στοχευμένα μέτρα που θα ενισχύσουν τη βιωσιμότητα και την ανθεκτικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων.
Ο πληθωρισμός φτωχαίνει τους πολίτες, και ένας τρόπος για να δείξει η κυβέρνηση ότι σέβεται τους φορολογούμενους είναι να μειώσει τους περιττούς φραγμούς που επιβαρύνουν την οικονομική δραστηριότητα. Η εφαρμογή ενός μορατόριουμ στη γραφειοκρατία, σύμφωνα με το οποίο για κάθε νέο κανονισμό που θεσπίζεται πρέπει να καταργούνται τουλάχιστον δύο παλιοί, μπορεί να μειώσει την πολυπλοκότητα του ρυθμιστικού πλαισίου και να διευκολύνει την επιχειρηματικότητα. Παράλληλα, η εφαρμογή ενός μηχανισμού «ημερομηνίας λήξης» για τους νέους κανονισμούς – σύμφωνα με τον οποίο κάθε κανονισμός θα καταργείται αυτόματα μετά από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ή υπό ορισμένες συνθήκες εκτός αν επανεξεταστεί και επανεγκριθεί – μπορεί να εξασφαλίσει ότι το ρυθμιστικό πλαίσιο της οικονομίας παραμένει επίκαιρο και προσαρμοσμένο στις τρέχουσες ανάγκες της χώρας.
Αυτές οι αλλαγές όχι μόνο θα μειώσουν το διοικητικό κόστος για τις επιχειρήσεις αλλά και θα ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Σε αντίθεση με τα έκτακτα επιδόματα ή τις ειδικές ρυθμίσεις που συχνά προτιμούνται, τα παραπάνω μόνιμα μέτρα είναι πιο δίκαια, πιο στοχευμένα και πιο αποτελεσματικά. Μπορούν να εφαρμοστούν οριζόντια, χωρίς να δημιουργούν στρεβλώσεις ή να ευνοούν συγκεκριμένες ομάδες, και δεν έχουν μεγάλο κόστος για τον κρατικό Προϋπολογισμό. Παράλληλα, μπορούν να ενταχθούν σε έναν ενάρετο κύκλο πολιτικών που ενισχύουν τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, δημιουργώντας ένα περιβάλλον που ευνοεί τη σταθερότητα, την ανάπτυξη και την ευημερία. Η μετα-πληθωριστική δικαιοσύνη δεν είναι μόνο ζήτημα ηθικής αλλά και στρατηγικής ανάπτυξης.
