Με δεδομένη πλέον την απόλυτη κυριαρχία των Εργατικών στις βρετανικές βουλευτικές εκλογές, ο διεθνολόγος και καθηγητής στρατιωτικών σχολών, δρ. Ιωάννης Σ. Παπαφλωράτος αναλύει στο Liberal τη σημασία του εκλογικού αποτελέσματος για τη Γηραιά Αλβιόνα σε επίπεδο πολιτικών συσχετισμών, αλλά και την αλλαγή στο μείγμα της πολιτικής της Βρετανίας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όπως εκτιμά ο διαπρεπής διεθνολόγος, η πτώση των Συντηρητικών κάτω από τις 150 έδρες συνιστά μια ιστορική συντριβή για το κόμμα τους και την ιστορία τους, επισημαίνοντας ότι είναι πολύ δύσκολο για ένα κόμμα που κυβερνά επί 14 χρόνια να δώσει στους ψηφοφόρους ένα νέο όραμα για το μέλλον.
Συνέντευξη στον Χρήστο Θ. Παναγόπουλο
Κύριε καθηγητά, ο Κιρ Στάρμερ φιγουράρει πλέον ως ο αδιαμφισβήτητος νικητής των εκλογών, οδηγώντας του Εργατικούς στην εξουσία έπειτα από αρκετά χρόνια. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά για τη χώρα;
Αρχικώς, σηματοδοτεί μία αλλαγή στην εξουσία μετά από 14 χρόνια. Οι Τόρις φεύγουν ηττημένοι, κατά πάσα πιθανότητα έχοντας απωλέσει πάρα πολλές έδρες, γεγονός που σημαίνει ότι θα είναι μια αδύναμη αξιωματική αντιπολίτευση.
Οι Εργατικοί επανέρχονται στην εξουσία, έχοντας ένα νέο πρόγραμμα με επίκεντρο την αναθέρμανση της οικονομίας και τη βελτίωση του συστήματος της Δημόσιας Υγείας.
Στον αντίποδα όλων αυτών, οι Τόρις έχουν υποστεί μια δεινή ήττα. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνουν από εκεί και πέρα ώστε να κερδίσουν και αυτές τις έδρες του λεγόμενου «κόκκινου τοίχου»;
Ακόμη είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε για το τι θα κάνουν οι Συντηρητικοί, οι οποίοι, ήδη, αντιμετώπισαν πολλά εσωτερικά προβλήματα κατά τη διάρκεια της τελευταίας θητείας τους. Ας περιμένουμε να δούμε το αποτέλεσμα των εκλογών αλλά κυρίως την έκταση της ήττας των Συντηρητικών διότι εάν οι έδρες που θα καταλάβουν είναι λιγότερες από 150 - και ήδη διαφαίνεται κάτι τέτοιο - τότε θα πρόκειται για μια ιστορική συντριβή. Άλλωστε, είναι πολύ δύσκολο για ένα κόμμα που κυβερνάει ήδη επί 14 χρόνια να δώσει στους ψηφοφόρους ένα νέο όραμα για το μέλλον.
Πώς βλέπετε τον ρόλο του Νάιτζελ Φάρατζ σε αυτές τις εκλογές;
Ο Νάιτζελ Φάρατζ είναι ο απρόβλεπτος παράγοντας των εκλογών. Μάλιστα, είναι πολύ πιθανό να καταφέρει την εκλογή του στη Βουλή των Κοινοτήτων, μετά από οκτώ (8) αποτυχημένες προσπάθειες. Οι Συντηρητικοί δεν τον είχαν υπολογίσει διότι δεν αναμένεται να καταλάβει πολλές έδρες (4-5). Εντούτοις, θα συγκεντρώσει έναν μεγάλο αριθμό ψήφων (προερχόμενων κατά βάση από τους Τόρις) και θα τους στερήσει έδρες λόγω του εκλογικού συστήματος. Υπενθυμίζεται ότι η Μεγάλη Βρετανία είναι χωρισμένη σε πολλές μονοεδρικές περιφέρειες.
Ενδέχεται, λοιπόν, ο Φάρατζ να αποτελέσει τον καθοριστικό παράγοντα για την καταβαράθρωση του Συντηρητικού κόμματος. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι η εμπρηστική ρητορική του οδήγησε το ίδιο το Συντηρητικό κόμμα αρχικώς σε παλινδρομήσεις και αργότερα στην υιοθέτηση μιας πολύ πιο συντηρητικής ατζέντας.
Αλλαγή σελίδας στη Βρετανία σημαίνει για εσάς και αλλαγή στις σχέσεις της Γηραιάς Αλβιόνας με την Ευρώπη των 27; Τι θα γίνει, επί παραδείγματι, με το Brexit που συνιστά μείζον ζήτημα;
Είναι δεδομένο ότι αυτή τη στιγμή δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα η διεξαγωγή ενός νέου δημοψηφίσματος ή η πιθανότητα επαναφοράς της Μεγάλης Βρετανίας στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Αυτό το οποίο είναι πολύ πιθανόν, όμως, να συμβεί είναι μια πλήρης εξομάλυνση των διμερών σχέσεων, μεταξύ, δηλαδή, Λονδίνου και Βρυξελλών και επιπλέον η ανάπτυξη ορισμένων εξ αυτών, όπως στο πεδίο της Οικονομίας και σε αυτό του Εμπορίου. Πάντως, είναι σίγουρο ότι οι Εργατικοί θα προσπαθήσουν να άρουν τα εμπόδια που έβαζαν οι Συντηρητικοί μετά το Brexit.
Πιστεύετε ότι με τη νίκη των Εργατικών θα έχουμε μια αλλαγή σε ό,τι αφορά την πολιτική της Βρετανίας απέναντι στην Ελλάδα για τα Γλυπτά του Παρθενώνα;
Γενικότερα, δεν αναμένεται κάποια δραματική αλλαγή στην πολιτική του Λονδίνου είτε στο Κυπριακό ζήτημα είτε στο θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Εκεί που υπάρχει πεδίο για τη νέα κυβέρνηση (εάν υποθέσουμε ότι αυτή είναι των Εργατικών) προκειμένου να δείξει μία εντελώς διαφορετική πολιτική από τους Τόρις, είναι ακριβώς το ζήτημα των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Εν τούτοις, πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί διότι και παλιότερα είχαν δημιουργηθεί πολλές προσδοκίες, επί ηγεσίας του Τόνι Μπλερ και του Γκόρντον Μπράουν. Δυστυχώς, όμως, όταν αυτοί, ήρθαν στην εξουσία, δεν προχώρησε το ζήτημα της επιστροφής των μαρμάρων στην Ελλάδα. Πάντως, έχουν δημιουργηθεί οι κατάλληλες προϋποθέσεις, καθώς η ελληνική κυβέρνηση το έχει τοποθετήσει πολύ ψηλά στην ατζέντα των διμερών ελληνοβρετανικών σχέσεων. Εντούτοις, πρέπει να αναμένουμε έμπρακτες ενέργειες από πλευράς των Εργατικών.
*Ο Δρ. Ιωαν. Σ. Παπαφλωράτος, Νομικός - Διεθνολόγος, καθηγητής στρατιωτικών σχολών
