© Instagram, simondepury
Ο έμπορος τέχνης και δημοπράτης Simon de Pury, πρόεδρος του οίκου δημοπρασιών Phillips και γνωστός ως «Μικ Τζάγκερ» των δημοπρασιών τέχνης, ανακοίνωσε την Τρίτη στο λογαριασμό του στο Instagram ότι κέρδισαν, μαζί με τη γυναίκα του Michaela de Pury, σε μια δικαστική διαμάχη, με την οποία ζητούσαν να τους αποδοθεί το ποσό των 10 εκατομμυρίων δολαρίων, ως προμήθεια επειδή βοήθησαν το 2015 σε μια αγοραπωλησία ενός πίνακα του Paul Gauguin.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Telegraph, η αγοραπωλησία ακολούθησε μια σειρά από συναντήσεις μεταξύ του de Pury και του Guy Bennett, ενός πρώην στελέχους του Christie''s, ο οποίος πλέον δουλεύει για τον εμίρη του Κατάρ ως διευθυντής των συλλογών και νέων αποκτημάτων των μουσείων του κράτους.
Ο Bennett και ο de Pury συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 2012, για να συζητήσουν το ενδεχόμενο αγοραπωλησίας του πίνακα Nafea faa ipoipo (When Will You Marry) (1892) του Gauguin, στον οποίο εμφανίζονται δύο κοπέλες από την Ταϊτή. Εκείνη την περίοδο, το έργο ανήκε από κοινού στην οικογένεια του Rudolf Staechelin, έναν παιδικό φίλο του de Pury και ένα πρώην στέλεχος του Sotheby's.
Ο de Pury λέγεται ότι προσέγγισε τον Staechelin για να διερευνήσει κατά πόσο προτίθετο να πουλήσει το έργο και τότε ο Staechelin του είπε ότι δε θα τον πωλούσε για λιγότερα από 250 εκατομμύρια δολάρια. Οι διαπραγματεύσεις πάγωσαν σε εκείνο το σημείο και ξαναξεκίνησαν το 2014, οπότε και προχώρησε η συμφωνία. Σε αυτό το πλαίσιο, ο de Pury και η γυναίκα του ισχυρίζονταν ότι τους υποσχέθηκαν 10 εκατομμύρια δολάρια ως προμήθεια σε μια συμφωνία κυριών που έγινε μεταξύ όλων των μελών, επειδή βοήθησαν με τις διαπραγματεύσεις.
Σε μια ιστορία που θυμίζει τη διαμάχη του Ρώσου δισεκατομμυριούχου Rybolovlev με το δικό του πρώην σύμβουλο, ο δικηγόρος του Staechelin, John Wardell, είχε πει το περασμένο καλοκαίρι στην Telegraph ότι ο de Pury είχε δελεάσει τον πελάτη του να πουλήσει τον πίνακα λέγοντάς του ότι ο εμίρης του Κατάρ είχε την πρόθεση να πληρώσει 230 εκατομμύρια δολάρια για τον πίνακα, παρότι ήξερε ότι, στην πραγματικότητα, οι εκπρόσωποι του εμίρη είχαν θέσει ως όριο τιμής για την αγοραπωλησία τα 210 εκατομμύρια δολάρια.
Για τον Wardell αυτό συνιστά ξεκάθαρα παραβίαση καθήκοντος εμπιστοσύνης και γι'' αυτό εισηγήθηκε ότι ο de Pury έπρεπε να στερηθεί του δικαιώματος της προμήθειας. Το Ανώτατο Δικαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου, όμως, στο οποίο εκδικάστηκε η υπόθεση φαίνεται ότι είχε διαφορετική γνώμη και τελικά, δικαίωσε τον de Pury. Όπως έγραψε στην ανάρτησή του στο Instagram, ο δημοπράτης χάρηκε με την έκβαση της δίκης, αν και σημείωσε ότι είναι πραγματικά κρίμα που μετά από 45 χρόνια στο χώρο της τέχνης αναγκάστηκε να κινήσει νομικές διαδικασίες.
Η συγκεκριμένη αγοραπωλησία, μάλιστα, το 2015 που έγινε είχε χαρακτηριστεί ως η ακριβότερη στα χρονικά, διότι είχε ακουστεί ότι ο πίνακας πωλήθηκε για 300 εκατομμύρια δολάρια (το προηγούμενο ρεκόρ ήταν οι Χαρτοπαίκτες του Cezanne που είχαν πωληθεί από το Νιάρχο πάλι στο Κατάρ για 250 εκατομμύρια δολάρια). Μετά τη μήνυση, όμως, αποκαλύφθηκε ότι τελικά το ποσό ήταν μικρότερο κατά 90 εκατομμύρια δολάρια. Πλέον, το ρεκόρ αυτό ξέρουμε όλοι ότι το κατέχει το Salvator Mundi του Λεονάρντο ντα Βίντσι.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο πίνακας του Gauguin ήταν στην κατοχή της οικογένειας του Staechelin για πάνω από 100 χρόνια και ότι ανέφερε στο δικαστήριο ότι ο de Pury του «τα ''πρηξε» για να τον πουλήσει. Ο de Pury αρνήθηκε ότι προσφεύγει σε τέτοιες πρακτικές.
