Παρατηρητήριο της NASA κατέγραψε ένα απόκοσμο «χαμόγελο» στην επιφάνεια του ήλιου. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για κηλίδες στην επιφάνειά του, οι οποίες δημιουργούνται σε περιοχές που είναι πιο δροσερές.
Η εικόνα, που τραβήχτηκε από το Διαστημικό Παρατηρητήριο Solar Dynamics της NASA, κοινοποιήθηκε από τη διαστημική υπηρεσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την περασμένη εβδομάδα.
Ο επίσημος λογαριασμός του τμήματος ηλιοφυσικής της NASA στο Twitter έκανε λόγο για «χαμογελαστό» ήλιο.
Ακανόνιστες κηλίδες
Οι σκοτεινές περιοχές που συνθέτουν το σχέδιο του «προσώπου», αποκαλούνται στεφανιαίες τρύπες, οι οποίες έχουν τη μορφή ακανόνιστων μαύρων κηλίδων όταν ο ήλιος απεικονίζεται στο υπεριώδες φως ή σε ορισμένους τύπους ακτίνων Χ, σύμφωνα με τη διαστημική υπηρεσία.
Οι στεφανιαίες τρύπες δεν είναι τόσο ζεστές όσο οι γύρω περιοχές και δεν είναι τόσο πυκνές, καθιστώντας τις πιο σκούρες. Μπορούν να εμφανιστούν στην ηλιακή επιφάνεια ανά πάσα στιγμή.
Η δομή του μαγνητικού τους πεδίου δημιουργεί επίσης στεφανιαίες τρύπες για την απελευθέρωση ροών ηλιακού ανέμου, ή φορτισμένων σωματιδίων, με ταχύτητες άνω των 1,6 εκατ. χλμ την ώρα. Αυτοί οι άνεμοι είναι αρκετά ισχυροί ώστε μπορούν να φτάσουν στη Γη.
Η «ασπίδα» της Γης
Το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας, το οποίο λειτουργεί ως ασπίδα, εκτρέπει σε μεγάλο βαθμό τη δραστηριότητα του ηλιακού ανέμου, αλλά μπορεί να διαταράξει την ατμόσφαιρα.
Το Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής της NASA, ή SDO, συλλαμβάνει συστηματικά τέτοιες εικόνες του ήλιου και παρακολουθεί τη δραστηριότητά του σε σχεδόν συνεχή βάση. Το παρατηρητήριο εκτοξεύτηκε το 2010 και αποτελεί μέρος του προγράμματος Living With a Star της διαστημικής υπηρεσίας, το οποίο στοχεύει στο να αναλύσει πώς η ηλιακή δραστηριότητα επηρεάζει τον πλανήτη μας.
