Η αποθήκευση τεράστιου όγκου δεδομένων θέτει ολοένα και περισσότερες σοβαρές προκλήσεις, όπως η κλιμάκωση του κόστους, η αυξημένη πολυπλοκότητα στη διαχείριση δεδομένων, πιθανές παραβιάσεις ασφάλειας και η δυσκολία στη γρήγορη πρόσβαση ή ανάλυση των συσσωρευμένων δεδομένων.
Εγείρει επίσης σημαντικές περιβαλλοντικές ανησυχίες λόγω της κατανάλωσης ενέργειας, αλλά η startup Cerabyte έχει μια λύση σε αυτό το πρόβλημα που περιλαμβάνει την εγγραφή δεδομένων σε κεραμικά νανοστρώματα, μια μέθοδο που η εταιρεία παρομοιάζει με την πρακτική των αρχαίων Αιγυπτίων να σμιλεύουν τα ιερογλυφικά σε βράχο.
Ο σκληρός δίσκος της Cerabyte έχει τη μορφή ενός λεπτού, ενιαίου προσβάσιμου τετράγωνου φύλλου γυαλιού (αναφέρεται ως πιατέλα ή φορέας) με ένα σκούρο κεραμικό στρώμα νανοκλίμακας αποθηκευμένο σε φυσίγγια μέσα σε μια ρομποτική βιβλιοθήκη. Τα δεδομένα εγγράφονται με μοτίβα που μοιάζουν με κώδικα QR στο κεραμικό χρησιμοποιώντας παλμό λέιζερ (femtosecond).
Προηγούμενες αναφορές πρότειναν ότι οι νέοι δίσκοι θα μπορούσαν να αποθηκεύσουν έως και 10.000 TB ο καθένας, αλλά αυτό δεν ισχύει.
Ένας εκπρόσωπος από τη Cerabyte δήλωσε: «Αυτή είναι μια πυκνότητα δεδομένων που δικαιολογείται από πειράματα και μέρος του οδικού μας χάρτη όταν μεταβαίνουμε από δέσμη λέιζερ σε δέσμη σωματιδίων, αλλά όχι μέσα στα επόμενα 5 χρόνια».
«Αυτή τη στιγμή βελτιώνουμε την πυκνότητα δεδομένων χρησιμοποιώντας ένα λέιζερ υπεριώδους ακτινοβολίας και επομένως έχουμε αυξήσει την πυκνότητα δεδομένων κατά τρεις φορές σε σύγκριση με την αρχική μας εγκατάσταση. Αυτή ήταν μια σημαντική ανακάλυψη για να μπορέσουμε να καταργήσουμε το επίπεδο δεδομένων», πρόσθεσε ο ίδιος.
