Η πρώτη αερομαχία μεταξύ ανθρώπου και drone παύει να είναι πια σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αφού έχει προγραμματιστεί να λάβει χώρα τον Ιούλιο του 2021. Αυτό αποκάλυψε ο απερχόμενος Διευθυντής του Κέντρου Τεχνητής Νοημοσύνης (JAIC) του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, τονίζοντας ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη ήρθε για να μείνει και στις ένοπλες δυνάμεις και το γεγονός αυτό συνιστά μια πρόκληση που θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε καθώς τίθενται σοβαρά ζητήματα ηθικής φύσεως.
H ερευνητική ομάδα της αμερικανικής αεροπορίας ξεκίνησε την ανάπτυξη ενός μη επανδρωμένου μαχητικού με τεχνητή νοημοσύνη το 2018, με στόχο να παρουσιάσει το πρωτότυπο μέσα σε 18 μήνες. Σύμφωνα με αναφορές η πρώτη δοκιμή προβλέπει την ενσωμάτωση τεχνολογίας μηχανικής μάθησης σε αεροσκάφη 3ης γενιάς, όπως το F-16, πριν δοκιμαστεί στο F-35 ή το F-22.
Ο επικεφαλής του JAIC δεν επιβεβαίωσε τι είδους αεροσκάφη θα συμμετάσχουν στην πρώτη δοκιμή, ενώ αναλυτές εκτιμούν ότι μπορεί να είναι και το Kratos XQ-58A Valkyrie, το οποίο προορίζεται για χρήση ως αυτόνομο αεροσκάφος συνοδείας και θα πετά μαζί με επανδρωμένα μαχητικά F-22 ή F-35.
Η συζήτηση για τη χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης σε στρατιωτικά συστήματα έχει ανοίξει για τα καλά και δεν περιορίζεται στις συμβατικές δυνάμεις. Σε άρθρο με τον δυσοίωνο τίτλο «Η Αμερική χρειάζεται ένα “νεκρό χέρι”», δύο ειδικοί στον τομέα της αποτροπής, πρότειναν την ανάπτυξη ενός αυτόνομου δικτύου πυρηνικής διοίκησης, ελέγχου και επικοινωνιών το οποίο έχει τρομακτικές ομοιότητες με το σοβιετικό σύστημα που βρισκόταν σε επιχειρησιακή ετοιμότητα κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
Το Dead Hand ήταν ένα ημιαυτόνομο σύστημα που αναπτύχθηκε για να εκτοξεύσει τους διηπειρωτικούς πυραύλους της Σοβιετικής Ένωσης υπό ορισμένες συνθήκες, όπως η «απώλεια» των ηγετών της χώρας. Οι συντάκτες του άρθρου υποστηρίζουν, ότι οι υπεύθυνοι για μια πυρηνική επίθεση θα βρίσκονται υπό τρομακτική πίεση, αφού προφανώς η όποια απόφασή τους θα θέσει σε κίνδυνο ολόκληρη την ανθρωπότητα και όχι μόνο τους προκαθορισμένους στόχους. Γι’ αυτό και πρότειναν την ανάπτυξη ενός συστήματος βασισμένο στην Τεχνητή Νοημοσύνη, με προκαθορισμένες αποφάσεις απόκρισης σε ελάχιστο χρόνο.
Τα εντυπωσιακά βήματα προόδου που σημειώθηκαν τα τελευταία χρόνια στους τομείς της πληροφορικής και της τεχνολογίας ανέδειξαν μια σειρά από μείζονα ηθικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα. Για όσο διάστημα η Τεχνητή Νοημοσύνη αποτελούσε ένα ερευνητικό πεδίο με καθαρά ακαδημαϊκό ενδιαφέρον και περιοριζόταν στα bots των αυτόματων τηλεφωνικών κέντρων το κοινό δεν ασχολούνταν ιδιαίτερα μαζί της. Δεν είναι, λοιπόν, μόνο οι προβλέψεις ότι μέχρι το 2030 ποσοστό άνω του 20% των θέσεων εργασίας, παγκοσμίως, θα έχει περάσει στα «χέρια» των μηχανών. Η έλευση της Τεχνητής Νοημοσύνης θα μας φέρει αντιμέτωπους με τον πυρήνα του ανθρώπινου αξιακού κώδικα και το ερώτημα έως ποιο σημείο θα μπορέσουμε να εμπιστευτούμε τις μηχανές.
