Το τρένο που τρέχει με 1.200 χιλιόμετρα

Το τρένο που τρέχει με 1.200 χιλιόμετρα

Του Γιάννη Γορανίτη

Πώς θα σας φαινόταν αν μπορούσατε να ταξιδέψετε με επίγειο μέσο από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη σε κάτι λιγότερο από μισή ώρα; Το ερώτημα είναι ρητορικό, αφού ούτως ή άλλως θα αργήσουμε να δούμε τους «σωλήνες μεταφοράς» της Hyperloop στη χώρα μας.

Υποθέτουμε δηλαδή ότι θα αργήσουμε, καθώς στην κορυφή της λίστας προτεραιότητας φιγουράρουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ενώ ακολουθεί η Σουηδία και η Καλιφόρνια. Η συμφωνία μεταξύ της Hyperloop One και της αρμόδιας Υπηρεσίας Μεταφορών των ΗΑΕ υπογράφηκε μάλιστα πριν λίγες ημέρες και προβλέπει την υλοποίηση ενός μεγαλόπνοου σχεδίου που αναμένεται να αλλάξει όχι μόνο τον χάρτη των οδικών μεταφορών στην περιοχή του Κόλπου, αλλά και την ίδια την ιδέα του ταξιδιού.

Όπως υπολογίζεται το δρομολόγιο από το Ντουμπάι έως το Άμπου Ντάμπι (περίπου 160 χιλιόμετρα) με τα Pods της H1 θα διαρκεί μόλις 12 λεπτά, όταν ο χρόνος με το λεωφορείο ανέρχεται σε δύο ώρες και με το με γρήγορο τρένο σε περίπου ενενήντα λεπτά. Η έννοια «γρήγορο» βέβαια μοιάζει να χάνει τη σημασία της σε σύγκριση με τις επιδόσεις του Hyperloop.

Πιο γρήγορα δεν γίνεται

Το φουτουριστικό τρένο αναμένεται να πιάνει μέση ταχύτητα της τάξης των 800 χλμ./ώρα με «τελική» τα 1.200 χλμ./ώρα –ίσως και παραπάνω αν λυθούν παράπλευρα ζητήματα που αφορούν κυρίως στην ασφάλεια των επιβατών.

Οι ιθύνοντες της εταιρείας ισχυρίζονται πάντως ότι το σύστημα είναι ασφαλέστερο από τα επιβατικά αεροσκάφη, ενώ το ενεργειακό του αποτύπωμα δεν συγκρίνεται με το αντίστοιχο των αεροπλάνων. Χαμηλότερη ενέργεια θα καταναλώνει σε σύγκριση με τα γρήγορα τρένα, αλλά και τα αυτοκίνητα. Όπως χαρακτηριστικά είπαν η κατανάλωση ενέργειας ανά επιβάτη δεν θα ξεπερνά την αντίστοιχη ενός ποδηλάτου!

Τα λεγόμενα Pods (ή «θάλαμοι μεταφοράς επιβατών») αιωρούνται μέσα σε σήραγγες μειωμένης πίεσης, σε συνθήκες που παραπέμπουν σε κενό αέρος. Με αυτό τον τρόπο γίνεται εφικτή η ταχύτατη –σχεδόν υπερηχητική– μεταφορά επιβατών και εμπορευμάτων. Οι εξαγγελίες της εταιρείας έχουν γίνει δεκτές με ενθουσιασμό, αλλά και αρκετό σκεπτικισμό, λόγω των ελάχιστων δοκιμών που έχουν ως τώρα ολοκληρωθεί με επιτυχία.

Τα επόμενα βήματα (ή μάλλον άλματα)

Αν όλα πάνε κατ' ευχήν το τρένο θα μπει στις ράγες, ή τέλος πάντων στη φουτουριστική κάψουλα, σε λιγότερο από πέντε χρόνια. Εν τω μεταξύ η Hyperloop One στοχεύει να επεκταθεί και στα υπόλοιπα Εμιράτα, αλλά και σε άλλες χώρες της αραβικής χερσονήσου. Οι εξαγγελίες κάνουν λόγο για σύνδεση του Ντουμπάι με τη Ντόχα του Κατάρ και το Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας σε χρόνους υποπολλαπλάσιους από αυτούς που απαιτούνται σήμερα (48 λεπτά από τις δύο ώρες που διαρκεί σήμερα το αεροπορικό ταξίδι).

Παράλληλα έγινε γνωστό ότι διερευνάται η πιθανότητα σύνδεσης της Στοκχόλμης με το Ελσίνκι. Αν τελικά υλοποιηθεί το σχέδιο κόστους €19 δισ. που θα ενώσει τις δύο πόλεις, το ταξίδι θα διαρκεί λιγότερο από μισή ώρα. Αντίστοιχα σχέδια έχουν εκπονηθεί για την Αυστραλία, αλλά και τη Βόρεια Αμερική, με την πιθανότερη σύνδεση να είναι αυτή μεταξύ Λος Άντζελες και Λας Βέγκας. Στη λίστα εσχάτως μπήκε και η Μόσχα, πόλη με τεράστια κυκλοφορικά προβλήματα.

 

Με τη σφραγίδα του Elon Musk

Το σχέδιο βασίζεται στο concept “Hyperloop” του Elon Musk (δεν είναι ιδέα σας, ο εκκεντρικός δισεκατομμυριούχος είναι πανταχού παρών), το οποίο είχε παρουσιαστεί σε επενδυτές και ενδιαφερόμενους το 2012. Έκτοτε αρκετοί ανακοίνωσαν σχέδια υλοποίησης του, αλλά η Hyperloop One φαίνεται ότι θα είναι η πρώτη που θα βάλει το «τρένο στις ράγες», έστω κι αν οι ράγες είναι άφαντες.

Στο νέο σχήμα πάντως δεν συμμετέχει ο Musk, αν και στο διοικητικό συμβούλιο συναντούμε στενούς του συνεργάτες και φίλους, όπως τον συνιδρυτή της εταιρείας Shervin Pishevar και άλλα στελέχη της SpaceX που ανήκει στον Musk, αλλά και τη PayPal από την οποία αποχώρησε για να ιδρύσει την Tesla.

Το βήμα προς το Ντουμπάι πάντως οριστικοποιήθηκε μετά την ανακοίνωση της χρηματοδότησης ύψους 50 εκ. δολαρίων από τη DP World Group of Dubai, που διαχειρίζεται λιμένες σε όλη τη χερσόνησο και αναζητεί έναν τρόπο γρήγορης μεταφοράς φορτίων. Η χρηματοδότηση έρχεται να προστεθεί στη στήριξη της γαλλικής SNCF, της General Electric, αλλά και του ρωσικού κρατικού fund RDIF που έχουν φέρει στα ταμεία ποσά γύρω στα €150 εκ.

Όλα δείχνουν ότι θα συγκεντρώσει κι άλλους πόρους. Άλλωστε το motto της είναι «δεν πουλάμε μεταφορές, πουλάμε ελεύθερο χρόνο».