Δεν χρειάζεται να ποδοσφαιροποιηθεί η πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας. Πολιτικοποιείται η ποδοσφαιρική! Η διαφορά είναι προφανής. Στη μεν πρώτη, οι οπαδοί των πολιτικών κομμάτων θυμίζουν χούλιγκανς του ποδοσφαίρου. Στη δεύτερη, οι πρόεδροι των ποδοσφαιρικών ομάδων ελέγχουν τους … αρμούς της εξουσίας. Θα πει κάποιος ότι αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα. Και ποιος μας είπε ότι ζούμε σε μια σοβαρή χώρα. Κοιτάξτε, πάντως, τι πρόκειται να συμβεί, με αφορμή τα ποδοσφαιρικά…
Θα έχετε διαβάσει για τα όσα διαδραματίζονται, αυτήν τη στιγμή στο μακρινό Ηνωμένο Βασίλειο. Με έντονο άρωμα ποδοσφαιρικό και ελληνικό ενδιαφέρον. Οι πρόεδροι δύο μεγάλων ελληνικών ποδοσφαιρικών συλλόγων, του Ολυμπιακού Πειραιώς και του Άρη Θεσσαλονίκης βρίσκονται στα Δικαστήρια, εκτοξεύοντας απίστευτες καταγγελίες μεταξύ τους. Αν τις απομονώσει κανείς, θα πιστέψει ότι η Ελλάδα είναι κάτι σαν την άγρια Δύση, όπου κέρδιζε όποιος είχε τη δυνατότητα να τραβήξει πιο γρήγορα το πιστόλι του.
Εμείς και εσείς, που ζούμε στην Ελλάδα, ξέρουμε ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς. Και δεν τολμούμε να πούμε ότι είναι πιθανόν και χειρότερα, διότι σε αυτήν την περίπτωση θα κινδυνεύσουμε να κατηγορηθούμε ως μηδενιστές. Ας πούμε, όμως, ότι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί δεν είναι ευχάριστη. Θα τη χαρακτηρίζαμε … άβολη.
Σκεφτείτε τώρα να είσαστε στη θέση της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης και να φτάνουν στα αφτιά σας κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα, οι οποίες έγιναν μεν στην αλλοδαπή, αλλά στο τέλος αφορούν την Ελλάδα. Πρέπει ή δεν πρέπει να καλέσουν τους καταγγέλλοντες να αποδείξουν το αληθές των δηλώσεών τους; Διαφορετικά, κινδυνεύουμε, για άλλη μια φορά, να διολισθήσουμε σε ιστορίες σαν κι εκείνες με τις … τροχήλατες βαλίτσες του Μαξίμου. Με άλλα λόγια, ο λόγος του ενός απέναντι στο λόγο του άλλου…
Σκεφτείτε να είστε κυβέρνηση! Εκεί είναι που τα πράγματα σκουραίνουν. Κι αυτό διότι θα πρέπει να κάνετε το αυτονόητο. Να πείσετε, δηλαδή, τους ξένους συναδέλφους σας ότι δεν είναι επικίνδυνο να επισκεφτούν την Αθήνα. Ότι η χώρα βρίσκεται στα χέρια σοβαρών ανθρώπων…
Προφανώς και πρέπει να «λάμψει» η αλήθεια. Ξέρετε, να πάει το μαχαίρι στο κόκαλο, να μη μείνει ουδεμία σκιά, να πέσει άπλετο φως, να ηττηθεί το σκοτάδι και να θριαμβεύσει η Δικαιοσύνη. Πολύ φοβόμαστε, όμως, ότι απλά θα τελειώσει το πασατέμπο από την αγορά και θα χρειαστεί να γίνουν νέες μεγάλες εισαγωγές. Για να μην ξεμείνει το κοινό και δεν μπορεί να παρακολουθήσει την επόμενη μεγάλη υπερπαραγωγή. Διότι περί υπερπαραγωγής πρόκειται. Αυτά τα πράγματα δεν συμβαίνουν τυχαία, αλλά κρύβουν μεγάλους συνασπισμούς και συγκρούσεις συμφερόντων. Και όλα αυτά εκφράζονται με το ποδόσφαιρο; Ό,τι διαθέτει κανείς. Όχι ότι διαθέτουμε και αξιόλογο ποδόσφαιρο. Οπότε, ας μην ξεκινήσουμε τη συζήτηση για το ποιο άλλο θα μπορούσε να είναι το πεδίο της σύγκρουσης. Δεν μας συμφέρει και θα στεναχωρηθούμε περισσότερο…
Θανάσης Μαυρίδης
