Δεν θα σχολιάσουμε το γεγονός ότι μια κοινωνία κρίνεται από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους νεκρούς. Ούτε θα θέλαμε να κάνουμε ιδιαίτερη μνεία σε όσους έχουν φορέσει το καπέλο του «προοδευτικού» και δηλητηριάζουν με τοξικότητα την χώρα, άλλοτε με το «Μητσοτάκη γα@@@@@@» και άλλοτε με το άσβεστο μίσος απέναντι στον νεκρό Κώστα Σημίτη. Ούτε και το γεγονός ότι μεταξύ αυτών βρίσκονται «λόγιοι» και «επιστήμονες». Και να δεχτούμε ότι ο Κώστας Σημίτης φταίει για δέκα πράγματα. Για ένα δεν έφταιγε: Για τον οικονομικό αναλφαβητισμό του μέσου Έλληνα.
Κατηγόρησαν τον Κώστα Σημίτη για το γεγονός ότι έβαλε την Ελλάδα στην ΟΝΕ. Επειδή, λέει, η Ελλάδα ήταν ανέτοιμη γι αυτό. Να το δεχτούμε. Και ήμουν μεταξύ αυτών που είχα προβάλλει τότε εύλογες απορίες. Πολιτικά, όμως, η Ελλάδα κέρδισε από τη συμμετοχή της στις διαδικασίες του πυρήνα της Ευρώπης. Ότι χρεοκόπησε στην συνέχεια δεν φταίει ο … χαμηλός δανεισμός που έφερε η ένταξή μας στην ΟΝΕ. Να μην τρελαθούμε κιόλας!
Είναι σαν να μας λένε ότι για ένα δυστύχημα στην Εθνική Οδό φταίει αυτός που έφτιαξε ένα μεγάλο και άνετο δρόμο και έτσι άνοιξε η όρεξη στον οδηγό να τρέξει με 250 χιλιόμετρα την ώρα! Το άλλο για το οποίο κατηγόρησαν όμως τον Κώστα Σημίτη είναι η χρηματιστηριακή φούσκα του 1999. Δεν έφταιγε γι αυτήν ότι οι περισσότεροι είχαν αφήσει τις δουλειές τους και έπαιζαν τις περιουσίες τους σε μια αγορά που οι ίδιοι είχαν διαμορφώσει σε Καζίνο, αλλά ο Σημίτης που δεν τους … προστάτευσε. Τι να έκανε; Να έκλεινε το Χρηματιστήριο; Να αποζημίωνε από τον κρατικό μηχανισμό τους χαμένους; Ναι, είπε ότι η άνοδος του Χρηματιστηρίου σήμαινε εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία. Αλλά την ίδια ώρα υπήρχαν ηχηρές προειδοποιήσεις για την φούσκα. Μόνο που δεν ήθελε κανείς να τις ακούσει.
Λέγεται επίσης ότι δεν υπήρξαν τιμωρίες σε όποιους δημιούργησαν τις φούσκες. Αν εννοούν την έλλειψη ενός αυστηρού πλαισίου για τον έλεγχο των παρανομιών στην αγορά, έχουν δίκιο. Αλλά την ίδια ώρα, ποιος επιδίωκε να έχει … «εσωτερική πληροφόρηση»; Πόσοι άσχετοι με τις μετοχές άνθρωποι δεν περνιόντουσαν για σπουδαίοι στον οικογενειακό ή φιλικό τους κύκλο επειδή είχαν «άκρες»; Η κυβέρνηση Σημίτη πίστεψε ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει την παραφροσύνη της εποχής για τις μετοχές και να κερδίσει τις εκλογές. Όπως και έγινε! Αλλά δεν μας υποχρέωσε να πουλήσουμε τα κτήματα στο χωριό για να τα παίξουμε στο μπαρμπούτι…
Γράφαμε ορισμένοι τότε ότι η κατάσταση είχε φτάσει εκτός ορίων. Ότι βρισκόμασταν μπροστά σε μια μεγάλη καταστροφή. Καλά το καταλάβατε! Δεν ήμασταν δημοφιλείς! Αντίθετα, πολλοί άνθρωποι μας έκοψαν την καλημέρα, επειδή δεν θέλαμε, λέει, την οικονομική τους πρόοδο. Και οι περισσότεροι απ’ αυτούς ήταν στο στενό μας περιβάλλον. Αυτή είναι η αλήθεια και ας μην ταιριάζει στο παραμύθι που έχουν στήσει πολλοί στο κεφάλι τους, ότι μόνιμα φταίνε κάποιοι άλλοι για τις δικές τους κακές επιλογές. Να κάνουμε κριτική στον Κώστα Σημίτη. Αλλά εκεί που υπάρχει έδαφος για κριτική. Και η διακυβέρνησή του άφησε τελικά πολλά σκοτεινά σημεία. Και θα έχουμε τον χρόνο να το κάνουμε. Ας αφήσουμε τους δικούς του ανθρώπους να τον αποχαιρετήσουν…
Θανάσης Μαυρίδης
