Τα προβλήματα είναι γνωστά σε όλους, αλλά το κράτος κινητοποιείται μόνο όταν το απαιτήσουν οι συνθήκες του σύγχρονου πολιτικού marketing. Δεν ξέραμε το θέμα με τους φουσκωτούς στις παραλίες; Ή ότι οι έλεγχοι ήταν ανύπαρκτοι; Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα. Έχουμε έναν πανάκριβο κρατικό μηχανισμό που είναι εντελώς ανίκανος ή βαθιά διεφθαρμένος. Θέλει ο κ. Χατζηδάκης να τους ταράξει στη νομιμότητα; Ας ξεκινήσει από τις υπηρεσίες του κράτους που πιάστηκαν με τη γίδα στην πλάτη.
Η εικόνα των φουσκωτών να περιμένουν με… στωικότητα την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Ρόδου για τις ξαπλώστρες στην περιοχή του Καζίνο ήταν ανατριχιαστική. Αλλά δεν κινητοποιήθηκε κάποιος «αρμόδιος» να ζητήσει εξηγήσεις. Δεν ενοχλήθηκαν ούτε οι δημοτικοί σύμβουλοι του Δήμου της Ρόδου που συνεδρίαζαν εκείνη την ώρα. Αν όμως συνέβαινε κάποιο «ατύχημα», τότε ο πολιτικός κόσμος θα έπεφτε από τις… ξαπλώστρες και θα ζητούσε να «πέσουν κεφάλια».
Κι ενώ με τις ξαπλώστρες και τις ομπρέλες τα πράγματα είναι σχετικά ανώδυνα, το πολύ - πολύ να μας ακούσει η παραλία σε περίπτωση διαπληκτισμού με τους «επιχειρηματίες», υπάρχουν πιο σοβαρές περιπτώσεις. Το ζήσαμε όλοι με το δυστύχημα των Τεμπών. Κι εκεί χάθηκαν ζωές που θα μας στοιχειώνουν για πάντα. Η αιτία, πάντως, είναι η ίδια: Ένα ανύπαρκτο κράτος που αδυνατεί να κάνει τη δουλειά του.
Το γράφαμε μόλις χτες. Για τα όσα έγιναν στο Χρηματιστήριο με τις τράπεζες. Αλλά και για τα μυστήρια του Καζίνο Λουτρακίου με τις μεγάλες του οφειλές. Δεν πρόκειται να συμβεί το παραμικρό. Δεν πρόκειται να ιδρώσει το αυτί κάποιου. Μόνο αν ξεσπάσει κάποιο σκάνδαλο, αν το πράγμα δεν πάει άλλο, μόνο και μόνο τότε θα ακούσετε κάποιον υπουργό να λέει: «Τι λες βρε παιδί μου. Γινόντουσαν τέτοια πράγματα; Κάτσε να τους τραβήξω μια ΕΔΕ να μάθουν»…
Το κράτος βρίσκεται σε αποσύνθεση. Το είχε διαπιστώσει ο Κώστας ο Καραμανλής και κέρδισε εκλογές με αυτό πριν από είκοσι χρόνια. Στο μεταξύ, στη διάρκεια των είκοσι αυτών ετών, τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα. Έχουν ξεχαρβαλωθεί τα πάντα. Κι όσο η κυβέρνηση δεν αποφασίζει να βάλει στην καθημερινότητα του Δημοσίου την αξιολόγηση και την απόλυση των κακών υπαλλήλων, τόσο τα πράγματα θα συνεχίσουν να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.
Μάθαμε, λοιπόν, τώρα ότι κάποιοι «επιχειρηματίες» παραβιάζουν συστηματικά τον νόμο στις παραλίες. Δεν το έκαναν χτες το βράδυ. Το κάνουν διαρκώς επί σειρά ετών. Πού ήταν, λοιπόν, το κράτος; Και επιτέλους, αυτό «το κράτος» έχει ταυτότητα. Δεν είναι ανώνυμο. Στην προκειμένη περίπτωση εκπροσωπήθηκε από τους αρμόδιους υπαλλήλους που έπρεπε να ελέγχουν τη νομιμότητα των εν λόγω επιχειρήσεων. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα, κύριοι υπουργοί. Για να περάσουμε και στην ουσία του θέματος…
Θανάσης Μαυρίδης
