Ένα έμπειρο στέλεχος της αγοράς περί τα τραπεζικά, όπως είναι ο κ. Κασσελάκης, δεν μπορεί να μην γνωρίζει τι σημαίνει για το τραπεζικό σύστημα και για την Οικονομία ένα ναυάγιο στη συμφωνία για τη διάσωση της Τράπεζας Αττικής. Κάτι προσπαθεί εδώ να μας πει ο Στέφανος για την Τράπεζα που στο παρελθόν είχε κερδίσει με το σπαθί της το παρατσούκλι ΣΥΡΙΖΑ Bank. Εκτιμούμε ότι ο συμπαθής και σαφώς υποτιμημένος Στέφανος προσπαθεί ένα colpo grosso: Να φτιάξει ομελέτα και να μην σπάσει ο ίδιος τα αυγά. Να αναλάβει, δηλαδή, άλλος το χαμαλίκι.
Ο κ. Κασσελάκης επιχειρεί να ανοίξει μία συζήτηση για το μέλλον και κυρίως για το παρελθόν της Τράπεζας Αττικής. Μόνο που δεν θέλει ο ίδιος να φορτωθεί την αμαρτία της αποκάλυψης, όπως συνέβη με τα «μαύρα χρήματα». Αυτήν τη φορά προτιμά να βγάλει κάποιος άλλος το φίδι από την τρύπα. Κατηγορεί, λοιπόν, την κυβέρνηση για τη σωτηρία της Τράπεζας Αττικής, ξέροντας ότι ο κ. Χατζηδάκης έχει σε αυτήν την περίπτωση δύο επιλογές. Είτε να σιωπήσει και να αποδεχτεί την κριτική του Στέφανου, είτε να ανοίξει τον φάκελο της ΣΥΡΙΖΑ Bank και να εκτεθεί αρκετός κόσμος. Win - win όλο αυτό για τον Στέφανο. Το ερώτημα είναι για ποιους κτυπά η καμπάνα.
Επί της ουσίας! Το να πέσει έξω μία συνεταιριστική τράπεζα είναι πρόβλημα, αλλά όχι τόσο μεγάλο όσο το να πέσει στα βράχια η Τράπεζα Αττικής. Μιλάμε για τις καταθέσεις του κόσμου στην πέμπτη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας. Κι έτσι και οι καταθέσεις αυτές κάνουν φτερά, το πρόβλημα είναι αντικειμενικά μεγάλο. Δεν υπάρχει κυβέρνηση στον πλανήτη που θα ήθελε να βρεθεί αντιμέτωπη με ένα τέτοιο πρόβλημα.
Από την άλλη πλευρά ο προβληματισμός που τίθεται είναι εύλογος: Πώς βρέθηκε η Τράπεζα Αττικής σε αυτό το χάλι; Ήταν μια Τράπεζα που είχε σταθεί όρθια όταν οι άλλες έψαχναν τον αναπνευστήρα. Τα μεγάλα της προβλήματα, λοιπόν, δημιουργήθηκαν μετά από το 2015. Και ρωτάμε! Δεν έχουμε δικαίωμα ως φορολογούμενοι να μάθουμε ποιοι κοκκίνισαν την Τράπεζα; Ποιοι πήραν δανεικά και αγύριστα; Σε μια εποχή που θα έπρεπε κανονικά η Τράπεζα να είναι παράδειγμα ανάπτυξης επί σοσιαλισμού. Διότι οι αριστεροί, όπως είναι γνωστό, είναι αλλιώς! Είναι με τον άνθρωπο και την ηθική. Δεν είναι σαν τους ανήθικους τους καπιταλιστές.
Για να τα λέμε όλα, αυτός ο Στέφανος εξελίσσεται σε σκληρό καρύδι. Κανονική γάτα! Όχι τίποτε άλλο, αλλά κάποιοι πίστευαν ότι ήταν για τα δικά τους δόντια και τώρα κινδυνεύουν να μείνουν ξεδοντιασμένοι. Ή αλλιώς, ο ίδιος ο Στέφανος θα το πάει μέχρι τέλους, αν νιώσει ότι απειλείται! Η ανάρτησή του ήταν μια σαφής προειδοποίηση. Και μάλιστα χωρίς να μπορεί κανείς από τους συντρόφους του να του πει το παραμικρό. Αυτός τη δουλειά του έκανε!
Θανάσης Μαυρίδης
