Ο τρόπος αντιμετώπισης του στεγαστικού προβλήματος από την κυβέρνηση είναι πέρα για πέρα λαθεμένος. Δίνουν χρήματα σε νέους ανθρώπους για να αγοράσουν ήδη υφιστάμενες κατασκευές, προκαλώντας έτσι τρομακτική ζήτηση σε μια κατηγορία ακινήτων. Δίνουν αξία σε χρέπια, σε ακίνητα που κάτω από άλλες συνθήκες θα ήταν στα αζήτητα και αυτό αυξάνει την πίεση για την αύξηση των ενοικίων. Όταν το χαλατό έχει αξία για να αγοραστεί, αποκτά αυτόματα και τιμή ως ενοικιαζόμενο. Η λύση είναι η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου και η κατασκευή νεόδμητων οικοδομών.
Παραπονιούνται διάφοροι ότι το δημόσιο έχει μεγάλη ακίνητη περιουσία που δεν του αποφέρει έσοδα. Ωραία λοιπόν! Ας είναι αυτή η μαγιά για να δημιουργηθούν νέες κατοικίες και να δώσουν πραγματικές λύσεις σε συμπολίτες μας. Ας δούμε τι έκαναν οι παλαιότερες κυβερνήσεις με τα προγράμματα εργατικής κατοικίας, για παράδειγμα. Προγράμματα που καταργήθηκαν με την κρίση. Σήμερα λεφτά υπάρχουν για το στεγαστικό πρόβλημα. Το θέμα είναι πώς αξιοποιούνται.
Όταν ο αριθμός των προσφερόμενων ακινήτων είναι περιορισμένος και η ζήτηση αυξάνεται απότομα με κρατικά χρήματα, τότε είναι το κράτος που αναπαράγει το φαινόμενο της φούσκας των ακινήτων. Δεν μιλάμε για υπερσύγχρονες κατασκευές, αλλά για σπίτια 40 και 50 ετών. Ξεκινάνε για να βοηθήσουν τον κόσμο να αποκτήσει στέγη και στο τέλος καταλήγουμε στο σημείο να διογκώνουμε το πρόβλημα.
Νέες κατοικίες, ακόμη και σε νέες περιοχές. Και μην μας πουν ότι χρειάζονται δέκα χρόνια για να ξεπεράσουν τα προβλήματα της γραφειοκρατίας. Όταν χρειάζεται τα ξεπερνούν σε μία νύκτα. Ακόμη κι αν ο δικαιούχος θα πάρει το ακίνητό του έπειτα από τρία χρόνια, ξέρει ότι θα έχει στο τέλος ένα ακίνητο που θα του καλύπτει τις στεγαστικές του ανάγκες. Την ίδια ώρα η υπόλοιπη αγορά θα αναγκαστεί να προσγειωθεί στην πραγματικότητα και μαζί και οι τιμές των ενοικίων.
Αυτό φυσικά δεν φτάνει από μόνο του. Πρέπει να ανοίξουν τα κλειστά σπίτια, χωρίς να θιγούν τα δικαιώματα των ιδιοκτητών. Κίνητρο λέγεται αυτό.
Σε ό,τι αφορά το κυνήγι του Airbnb, είναι τουλάχιστον άδικο και υπερβολικό. Μακάρι να έφταιγαν οι βραχυχρόνιες μισθώσεις για τα ακριβά ενοίκια. Θα είχαμε λύσει το πρόβλημα με έναν… νόμο και ένα άρθρο. Αν το Airbnb βλάπτει κάποιον σοβαρά, είναι τους ξενοδόχους. Ας επιστρέψουμε, λοιπόν, σε πραγματικές λύσεις και όχι σε ένα ανελέητο και άσκοπο κυνήγι μαγισσών.
Θανάσης Μαυρίδης
