Είπαμε! Ήταν ήττα για τη ΝΔ το αποτέλεσμα των εκλογών. Και κακώς κάποιοι προσπαθούν να το παρουσιάσουν κάπως διαφορετικά. Ότι δηλαδή η ΝΔ διασώθηκε κατά κάποιο τρόπο, που όντως διασώθηκε σε σχέση με άλλα κεντροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη, αλλά ότι οι πολιτικοί της αντίπαλοι πνίγηκαν. Που κι αυτό είναι αληθές, σε σχέση με ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Θα το λέγαμε πιο απλά: Έχασε, αλλά δεν έπεσε και η Βασιλεύουσα! Το πρόβλημα θα είναι από εδώ και πέρα, αν και εφόσον η κυβέρνηση δεν λάβει το μήνυμα…
Να είμαστε ειλικρινείς. Η κυβέρνηση που προέκυψε μετά από τις εκλογές δεν άρεσε. Πώς το έλεγε η Μελίνα στον Παπανδρέου; «Δεν αρέσουμε πρόεδρε». Δεν φτάσαμε ακόμη σε αυτό το σημείο. Να μην τρελαθούμε! Αλλά, η επιτυχία από την αποτυχία απέχει πολύ λίγο. Εκείνοι που σε ζητωκραύγαζαν γίνονται σε μία στιγμή ορκισμένοι εχθροί. Το ζητούμενο είναι να μην φτάσει κανείς εκεί. Να το προλάβει!
Η ΝΔ ενόχλησε; Έχασε από τα δεξιά της. Όχι λόγω του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Αλλά για τους πανηγυρισμούς που ακολούθησαν. Έχασε από το Κέντρο. Επειδή το Κέντρο περίμενε περισσότερες μεταρρυθμίσεις. Κυρίως όμως έχασε από τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους της ΝΔ, επειδή αυτοί αισθάνθηκαν ξένοι στο σπίτι τους. Έχασε, επίσης, επειδή οι φυλές της ΝΔ θέλησαν να αποδυναμώσουν τον κ. Μητσοτάκη. Να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας!
Τι πρέπει να γίνει; Ψυχραιμία! Ο κ. Μητσοτάκης δεν πρέπει να βιαστεί. Δεν πρέπει να πάει ούτε πιο δεξιά, ούτε πιο αριστερά. Χρειάζεται να κάνει εκείνο που έκανε η πρώτη του κυβέρνηση και λησμόνησε η δεύτερη. Να κάνει, δηλαδή, την δουλειά και να χρησιμοποιεί ως μέτρο την κοινή λογική.
Δεν γίνεται, δηλαδή, να βγάζεις ένα διάταγμα και να ζητάς από τους πολίτες να καλύψουν μέσα σε τριάντα μέρες τις ανεπάρκειες ενός κρατικού μηχανισμού στο θέμα της δασοπυρόσβεσης και να απειλείς με πρόστιμα μαμούθ. Δεν μπορείς να λες ότι εκσυχγρονίζεις με πλατφόρμες το δημόσιο και να κάνει ο πολίτης έξι μήνες να μεταβιβάσει ένα ακίνητο και άλλους 12 να το μεταγράψει στο κτηματολόγιο.
Δεν μπορείς να αντιμετωπίζεις όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες ως απατεώνες, επειδή δεν μπορούν οι καλοπληρωμένοι κρατικοί μηχανισμοί να κάνουν την δουλειά τους. Δεν μπορείς να ξεκινάς με το άρρωστο παιδί σου για τα εξωτερικά ιατρεία και μαζί σου να παίρνεις ξηρά τροφή. Δεν μπορεί, δεν μπορεί, λέμε. Και να που έγιναν εκείνα που εμείς λέμε «δεν μπορείς». Κι έτσι φτάσαμε στην ήττα. Διότι, φίλοι και φίλες, ήττα ήταν. Ότι και οι άλλοι ηττήθηκαν, δεν έχει σημασία. Ότι δεν ήταν συντριβή και αυτό δεν έχει σημασία. Δεν αλλάζουν την ουσία του πράγματος: Δεν ήταν καμπανάκι, ήταν κανονικός συναγερμός της αεράμυνας λίγο πριν τα εχθρικά αεροπλάνα αδειάσουν τις βόμβες τους στην πόλη.
Και μην πούμε ότι το περιμέναμε! Το υποψιαζόμασταν, το φοβόμασταν. Το 30%. Όχι το 28 και κάτι. Τώρα αυτό έγινε. Και το θέμα είναι να μην φύγει προς τα κάτω. Γι αυτό χρειάζεται για το επόμενο διάστημα περισσότερη ουσία και λιγότερη επικοινωνία.
Θανάσης Μαυρίδης
