Μέχρι πρόσφατα οι Συριζαίοι αποκαλούσαν τους νοικοκυραίους περιπαιχτικά κυρ - Παντελήδες. Διότι οι αριστεροί περπατούσαν στους δρόμους της Γένοβα, ζούσαν σε ένα υπερβατικό σύμπαν, δεν έδιναν δεκάρα τσακιστή για την αγωνία του κυρ - Παντελή να βγάλει και τη σημερινή ημέρα «καθαρή». Αυτά χτες! Σήμερα ο νέος ηγέτης του κόμματος λέει άλλα, ότι δεν θα αφήσει τους νοικοκυραίους στα χέρια της Δεξιάς. Σε καλό δρόμο βρισκόμαστε! Λίγο ακόμη θέλει για να αιτηθεί επίσημα ο ΣΥΡΙΖΑ την ένταξή του στη ΝΔ!
Καταρχήν, εμείς του φιλελεύθερου κέντρου, νιώθουμε δικαιωμένοι. Ήρθαν εκεί που είμαστε εδώ και καιρό. Προσπαθούν να μας πουν ότι και εκείνοι μπορούν να εκπροσωπήσουν τον χώρο του κέντρου και δίνουν έναν συμπαθητικό αγώνα για να πείσουν. Εντάξει! Δεν πείθουν! Αλλά προσπαθούν. Επίσης, δεν το κάνουν επειδή το πιστεύουν, αλλά αν δεν μπορέσουν να διασπάσουν τον χώρο του κέντρου δεν θα μπορέσουν να δουν εξουσία στο μέλλον, είτε μόνοι τους είτε παρέα με το ΠΑΣΟΚ. Αλλά και πάλι δεν μας ενδιαφέρει. Η ουσία είναι ότι το κάνουν, ότι οι ιδέες μας κερδίζουν έδαφος. Αρκεί κανείς να παρακολουθήσει τις δηλώσεις του προέδρου Στέφανου. Τι είπε στον ΣΕΒ. Αλλά και τι είπε προχτές για τους Νοικοκυραίους.
Και θα ρωτήσει κάποιος στο σημείο αυτό: Ο Πολάκης Κεντρώος; Ή ο Νίκος Παπάς ή ακόμη και ο Αλέξης Τσίπρας που κρύβεται πίσω από αυτόν τον θίασο; Η απάντηση είναι ότι πρόκειται για καθαρό καιροσκοπισμό. Οι άνθρωποι αυτοί θα μπορούσαν να είναι και μέλη της Νίκης, αλλά αυτή είναι μία άλλη συζήτηση.
Η πραγματική ήττα της αριστεράς δεν είναι το γεγονός ότι κυβέρνησε και απέτυχε. Αυτή ήταν ήττα για τη χώρα. Η αριστερά τώρα ηττάται, όταν υποχρεώνεται να μετακινηθεί πολιτικά και προσπαθεί να συζητήσει με εκείνους που μέχρι χτες θεωρούσε… ταξικούς της εχθρούς. Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να ντράπηκε να το κάνει ο ίδιος και γι αυτό να επέλεξε τον Στέφανο Κασσελάκη σε ρόλο καμικάζι. Αλλά η ουσία παραμένει: ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να γίνει… κεντρώος. Λίγο άγαρμπα είναι η αλήθεια. Αλλά προσπαθεί! Ποια καλύτερη απόδειξη θα μπορούσαμε να βρούμε εμείς οι… κυρ - Παντελήδες στο μέλλον για όσους θα προσπαθούσαν να μας μιλήσουν και πάλι για τη θαλπωρή του σοσιαλισμού;
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
