Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη αποτελεί μια ευθεία απειλή για την ελεύθερη αγορά. Πολύ σωστά οι επενδυτές θεωρούν ότι εισερχόμαστε σε μία μακρά περίοδο αβεβαιότητας. Η ακροδεξιά μοιράζεται το ίδιο μίσος με την αριστερά για τον καπιταλισμό και τον ίδιο έρωτα για τον Πουτινισμό. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλες οι ωραίες ιστορίες έχουν ένα τέλος. Κι όπως συμβαίνει συνήθως, οι πολύ ωραίες ιστορίες που δεν βρίσκουν πεδίο εφαρμογής, όπως ήταν αυτή της μεγάλης και ενιαίας Ευρώπης, τελειώνουν με δάκρυα και αίμα…
Μας λένε ότι το 2024 δεν είναι 1939 και ότι η Λεπέν και οι όμοιοί της δεν είναι ακροδεξιοί, αλλά συντηρητικοί δεξιοί. Λυπούμαστε, αλλά η Λεπέν είναι όντως μια ακραία πολιτικός που μπορεί να οδηγήσει την Ευρώπη μερικές δεκαετίες πίσω. Η Ευρώπη των λαών δεν είναι τόσο αθώα όσο θα ήθελαν οι εμπνευστές της. Είναι η Ευρώπη του μίσους, η Ευρώπη που δημιούργησε και βίωσε δύο παγκόσμιους πολέμους.
Όπως στον μεσοπόλεμο έτσι και σήμερα δημιουργείται ένα τοξικό περιβάλλον που οδηγεί τις κοινωνίες σε τρομακτικά αδιέξοδα. Η πιθανή επικράτηση της ακροδεξιάς στην Ευρώπη βάζει οριστικό τέλος στην Ευρώπη που οραματίστηκαν οι ηγέτες της μετά από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Η γραφειοκρατία των Βρυξελλών έπλεξε μόνη της το σχοινί με το οποίο τελικά θα κρεμαστεί. Η συνεισφορά της στην υπόθεση της ανόδου της ακροδεξιάς υπήρξε καθοριστική. Αυτό όμως δεν αποτελεί άλλοθι για την επαναφορά σε λογικές και πρακτικές που στο παρελθόν τις έχουμε πληρώσει πανάκριβα.
Κι είναι άραγε ακροδεξιοί οι πολίτες που θα ψηφίσουν στη Γαλλία Λεπέν; Η απάντηση είναι πως όχι. Όπως δεν ήταν Ναζί οι Γερμανοί πολίτες που ανέδειξαν με την ψήφο τους στην εξουσία τον Χίτλερ. Κι όπως οι Γερμανοί είχαν τότε μία καλή δικαιολογία για να παραδώσουν την κοινωνία τους στην Κόλαση, ομοίως έχουν σήμερα και οι Γάλλοι πολίτες. Η ακρίβεια και η μετανάστευση είναι τα δύο θέματα που προβληματίζουν τις πλούσιες και κακομαθημένες κοινωνίες της Δύσης. Οι χειρισμοί των ολίγιστων ηγετών της Ευρώπης ήταν αυτές που έριξαν λάδι στη φωτιά. Το ατύχημα συμβαίνει ήδη. Θα λέγαμε ότι πολύ δύσκολα θα αποτραπεί το μοιραίο.
Μπορεί η Ευρώπη των προηγούμενων δεκαετιών να μην «άρεσε». Να είστε σίγουροι ότι η «νέα Ευρώπη» της Λεπέν θα μας κάνει να αναπολούμε τη φρίκη των γραφειοκρατών των Βρυξελλών! Σε κάθε περίπτωση αυτό το περιβάλλον δεν είναι ευνοϊκό για επενδύσεις και επιχειρήσεις. Γεγονός που δημιουργεί τον κίνδυνο για μια μεγάλη φυγή κεφαλαίων από την Ευρώπη. Θα μπορούσε να το αποκαλέσει κάποιος και αυτοεκπληρούμενη προφητεία…
Θανάσης Μαυρίδης
