Αυτός ο έρωτας της «προοδευτικής» αριστεράς με τις ψήφους των ακροδεξιών έχει εκδηλωθεί περισσότερες από μία φορές. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν πρόκειται περί «στιγμιαίου λάθους». Εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι βαθύ και ομολογημένο. Και για να μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας, οι ψήφοι της Χρυσής Αυγής από τη μία και της Ανταρσύας από την άλλη έβγαλαν δήμαρχο τον Δούκα στην Αθήνα. Πράγματι, υπάρχει κάτι που ενώνει τα άκρα. Το μίσος τους για την αστική δημοκρατία και τον Μητσοτάκη.
Όλα ξεκίνησαν στις πλατείες. Τότε που έστηναν «λαϊκά δικαστήρια» και φυσικά έκριναν ενόχους τους «εχθρούς του αστικού καθεστώτος» και ως ποινή τους καταδίκαζαν σε κρέμασμα. Στην προοπτική της κατάλυσης της αστικής δημοκρατίας συμφώνησαν μια χαρά τότε τα άκρα. Ήταν το πρώτο σπινθηροβόλο βλέμμα που αντάλλαξαν μεταξύ τους. Μέχρι τότε πίστευαν ότι είχαν μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Στο πεδίο της «μάχης», όμως, στάθηκαν δίπλα - δίπλα και αντιλήφθηκαν ότι δεν είχαν πολλά να χωρίσουν.
Δεν ήταν ο ξάδελφος του θείου από Σικάγο που έκλεισε πρώτος το μάτι στις ακροδεξιές ψήφους. Προηγήθηκε ο σύντροφος Βούτσης, όταν δήλωσε ως τότε πρόεδρος της Βουλής και σε σχέση με τις ψήφους των βουλευτών της Χρυσής Αυγής: «Στη Βουλή δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ευπρόσδεκτες ψήφοι». Και για όσους κάνουν ότι δεν κατάλαβαν, ήρθε πριν από τις εκλογές του 2023 ο σύντροφος Αλέξης να δηλώσει: «Στόχος δικός μας είναι αυτούς τους ανθρώπους που θα ψήφιζαν τη Χρυσή Αυγή, να τους πάρουμε, να τους κερδίσουμε από τις γραμμές της ακροδεξιάς».
Δεν έχουμε αυταπάτες! Ο λαϊκισμός δεν νικήθηκε. Ηττήθηκαν πολιτικοί φορείς του. Αλλά όχι ο λαϊκισμός. Είναι η μεγάλη ομπρέλα που συστεγάζει τα δύο άκρα και η οποία απειλεί ευθέως τη φιλελεύθερη δημοκρατία και την ίδια τη χώρα.
Αυτήν τη στιγμή η μοναδική δύναμη αντίστασης σε αυτόν τον κίνδυνο είναι η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ή καλύτερα, η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη. Κρατήστε αυτήν τη σημείωση για το μέλλον, ότι δηλαδή μιλάμε για τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη και όχι για ένα κόμμα που θα μπορούσε να έχει τις ίδιες απόψεις με εκείνες του Πάνου Καμμένου.
Και σκεφτείτε αν στις επόμενες εκλογές πρέπει κανείς να πάει στην παραλία να πετάξει χαρταετό ή να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα. Μπορεί στις ευρωεκλογές να μην κρίνεται η τύχη της κυβέρνησης, αλλά σίγουρα θα μετρηθεί η δύναμη των άκρων. Έχει σημασία να ηττηθούν εκ νέου και να μην σηκώσουν κεφάλι. Να μην τους επιτραπεί να συνενώσουν τις δυνάμεις τους και απειλήσουν τα όσα έχει με κόπο καταφέρει η χώρα τα τελευταία λίγα χρόνια…
Θανάσης Μαυρίδης
