Να μιλήσουμε για τα Τέμπη

Ένα τραγικό δυστύχημα, απόρροια μιας διαλυτικής κατάστασης που επικρατεί εδώ και χρόνια σε αυτήν τη χώρα σε όλους τους τομείς, γίνεται αντικείμενο κομματικής εκμετάλλευσης. Αντί να αποτελέσει αφορμή για να δούμε επιτέλους την πραγματικότητα, πατάμε γκάζι στην κατηφόρα κι ενώ ήδη το φορτηγό πηγαίνει με ταχύτητα και σπασμένα φρένα προς το γκρεμό. Μιλάνε ορισμένοι, κάποιοι εκ των οποίων θέλουν και να κυβερνήσουν τη χώρα, για... «προμελετημένο» έγκλημα. Είναι αρκετό το μίσος τους για τον Μητσοτάκη για μια τέτοια πολιτική αθλιότητα;

Υπάρχει πολιτική ευθύνη και αυτή είναι προφανής. Χωρίς να επιχειρείται να γίνει διάχυση αυτής της ευθύνης, η αλήθεια είναι, όσο και αν ενοχλεί, ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας είναι ο κύριος υπεύθυνος για την πλήρη διάλυση της χώρας. Ο ΟΣΕ λειτουργούσε όπως λειτουργούσε επειδή ήταν απολύτως λογικό στο μυαλό των ανθρώπων που μας διοικούν να είναι ο συγκεκριμένος σταθμάρχης στη θέση του και μάλιστα μόνος του στη μοιραία μέρα και ώρα. Γι αυτό και υπάρχουν ευθύνες. Για το γεγονός ότι ένα ολόκληρο κράτος λειτουργεί όπως λειτουργεί. Και για το ότι το πολιτικό σύστημα δεν έκανε όσα έπρεπε να κάνει για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Ούτε και κάνει…

Τι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία; Οτιδήποτε θα μπορούσε να μεταφέρει, είναι η απάντηση! Από τη στιγμή που δεν υπάρχουν διαδικασίες, έλεγχος, επιπτώσεις, όλα είναι ανοικτά. Υπάρχουν γι αυτό πολιτικές ευθύνες; Ασφαλώς! Αν οι πολιτικοί δε θέλουν τις πολιτικές ευθύνες, ας μην αναλαμβάνουν θέσεις ευθύνης. Ή ακόμη καλύτερα, ας κάθονται στο σπίτι τους να ασχοληθούν με την κηπουρική. Πολιτική σημαίνει δράση. Και αυτό ακριβώς χρεώνεται το πολιτικό σύστημα: Την αδράνεια…

Υπάρχουν χαροκαμένοι γονείς. Δεν υπάρχουν λόγια γι αυτούς τους ανθρώπους. Τι να πούμε όμως για εκείνους που εργαλειοποιούν τον πόνο τους; Διάβαζα αναρτήσεις πολιτικών στελεχών της αντιπολίτευσης για τα Τέμπη. Ο ένας, πρώην στέλεχος της κυβέρνησης Καραμανλή, της νυν συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ, μιλάει για «προμελετημένο» έγκλημα. Σαν να λέει ότι ο Μητσοτάκης… πάτησε κάποιο κουμπί και προκάλεσε τη σύγκρουση των τρένων. Ο άλλος, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, έχει ξεχάσει τι έκανε το κόμμα του σε αυτή τη χώρα, τον ρόλο συνδικαλιστών του κόμματος του στα όσα έγιναν μετά το δυστύχημα, και μιλάει ως εισαγγελέας. Το έχουμε ξαναζήσει. Στις πλατείες το 2012. Το ζούμε και πάλι σήμερα…

Υπάρχουν τεράστια κενά για τα Τέμπη που δεν έχουν ακόμη απαντηθεί. Κι αυτό είναι δουλειά της Δικαιοσύνης. Όχι δική μας, ή της κυβέρνησης ή της αντιπολίτευσης. Και για να απαντηθούν τα ερωτήματα θα πρέπει να γίνουν γρήγορα οι δίκες. Χωρίς αναβολές και ενστάσεις. Και ακόμη θα πρέπει να θυμόμαστε όλοι ότι η Δικαιοσύνη δεν εκβιάζεται. Ότι κάποιοι επιχειρούν να βγάλουν τη δική τους ετυμηγορία, στήνοντας λαϊκά δικαστήρια, είναι σαφές. Το γιατί θα αποκαλυφθεί. Αργά ή γρήγορα…

Τα Τέμπη έχουν επιλεγεί ως πεδίο αντιπαράθεσης κάποιων με την κυβέρνηση. Αυτό από μόνο του είναι αρρωστημένο. Όπως και τα μοντάζ στα ηχογραφημένα. Οι θεωρίες συνωμοσίας. Ο λιθοβολισμός των «αντιπάλων». Χτες ήταν οι πλατείες και οι «προδότες γερμανοτσολιάδες». Σήμερα οι «εγκληματίες των Τεμπών». Η χώρα αυτή δεν αργοπεθαίνει. Έχει πεθάνει εδώ και καιρό, μαζί με τη χρεοκοπία. Ανίκανη να δει τα λάθη της, ανίκανη να χαράξει το μέλλον της.

Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]