Οι κεντροδεξιοί, οι νοικοκυραίοι όπως τους αποκαλούν κοροϊδευτικά οι αριστεροί, έχουν εμμονή με τη δημόσια ασφάλεια. Θέλουν να κοιμούνται με ανοικτά παράθυρα! Λίγο δύσκολο στις μέρες μας, αλλά λέμε! Από την άλλη η αριστερά μισεί την αστυνομία. Της θυμίζει τον εμφύλιο κι έπειτα στις φυλακές οι παραβατικοί της δίνουν ποσοστά Βόρειας Κορέας. Το πρόβλημα για την αριστερά είναι ότι ο Τάκης Θεοδωρικάκος είναι ένας καλός υπουργός και δεν είναι εγγονός του Μπαϊρακτάρη.
Στην πραγματικότητα ο Τάκης Θεοδωρικάκος είναι σαν να ήταν πάντοτε σάρκα εκ σαρκός της Ν.Δ. Σαν να μην πέρασε μία μέρα από την αριστερά. Τα έχει αυτά η πολιτική. Το θέμα είναι ο πολιτικός να υπηρετεί με συνέπεια τις επιλογές του. Πράγμα που έχει κάνει ο Τ. Θεοδωρικάκος από τη στιγμή που αποφάσισε να διαβεί τον Ρουβίκωνα…
Η Κεντροδεξιά απέκτησε ένα στέλεχος που δεν διέθετε. Κι αυτό φάνηκε από τη διαδρομή του στα υπουργεία Εσωτερικών και Προστασίας του Πολίτη. Κυρίως όμως στο δεύτερο. Μπορεί ο φράκτης στον Έβρο να εκνευρίζει την αριστερά (γιατί άραγε;), αλλά δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Τάκη Θεοδωρικάκο ως … ακροδεξιό. Θα πέσουν τα μάρμαρα του Περισσού να τους πλακώσουν!
Αναφερόμαστε στο υπουργείο προστασίας του Πολίτη, επειδή το θέμα της δημόσιας ασφάλειας μετράει ιδιαίτερα στο κοινό της κεντροδεξιάς. Πάντοτε συνέβαινε αυτό. Πάντοτε μετρούσε. Κι αυτό το ξέρουν και στον ΣΥΡΙΖΑ. Από τη μία δεν χάνουν ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ για να δείξουν την απέχθειά τους στην αστυνομία και από την άλλη φοβούνται μην τυχόν και «ξυπνήσουν» το κεντρώο ακροατήριο για το τι πραγματικά εκπροσωπούν.
Το θέμα είναι ότι η Κεντροδεξιά πρέπει να κάνει αυτό ακριβώς! Να αναδείξει την απέχθεια του ΣΥΡΙΖΑ στην αστυνομία και στη δημόσια ασφάλεια και να επιδιώξει έναν πολιτικό διάλογο επί του θέματος. Για το γεγονός ότι η Αριστερά θέλει να διαλύσει ομάδες της αστυνομίας που προσφέρουν έργο στους δρόμους και γι' αυτό τον λόγο τις συκοφαντεί. Για το τι είδους αστυνομία, επιτέλους, θέλει και πώς αυτό θα το πετύχει. Την προηγούμενη φορά μας είπαν ότι αν μπουν κλέφτες στο σπίτι μας το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να υποκριθούμε ότι κοιμόμαστε. Αν έχουν κάτι διαφορετικό να μας πουν ας το πουν τώρα!
Υπάρχουν και τα ατομικά δικαιώματα. Και οι φυλακισμένοι έχουν δικαιώματα, όπως ο κάθε πολίτης. Σε αυτό δεν χωρά συζήτηση. Αλλά δικαιώματα έχουν και οι πολίτες. Με το μεγαλύτερο εξ αυτών στο δικαίωμα στην ασφάλεια. Αυτή είναι η συζήτηση.
Θανάσης Μαυρίδης
