Αλέξης Τσίπρας, Λούκα Κατσέλη και Νίκος Χριστοδουλάκης ανακάλυψαν το μαγικό φίλτρο που θα κάνει ανίκητο το γαλατικό χωριό. Και ναι μεν για τους κκ Τσίπρα και Κατσέλη μπορούμε να το καταλάβουμε, αλλά με τον κ. Χριστοδουλάκη έχουμε μπερδευτεί. Ως τι ομιλεί; Ως μέλος κάποιας λέσχης φίλων του κ. Τσίπρα, πιθανό προάγγελο μιας νέας κεντροαριστεράς συνιστώσας ή ως κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, μέλος του Πολιτικού Κέντρου; Με τη σύμφωνη γνώμη του κ. Ανδρουλάκη ή χωρίς αυτήν;
Το πουλέν της νέας κεντροαριστεράς ήταν ο κ. Δούκας, ο οποίος και έχασε πανηγυρικά. Ανεξάρτητα από το αν ο ίδιος το έχει συνειδητοποιήσει, η ουσία είναι ότι οι «νονοί της νέας κεντροαριστεράς» αποφάσισαν να προχωρήσουν χωρίς αυτόν. Το σενάριο, πάντως, παραμένει. Με ή χωρίς Δούκα. Με ή χωρίς Κασσελάκη: Ένα νέο κόμμα στον χώρο της κεντροαριστεράς, απαλλαγμένο από τους αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ και τους εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ. Και το σχέδιο συνεχίζεται κανονικά, αφού το κεντρικό πρόσωπό του δεν υπήρξαν ούτε για μια στιγμή οι αξιότιμοι κύριοι Κασσελάκης και Δούκας. Από την αρχή, πίσω από τις λέξεις κρυβόταν ο Αλέξης. Τετριμμένο, πράγματι. Αλλά πέρα για πέρα αληθινό.
Ο κ. Τσίπρας και τα επιχειρηματικά συμφέροντα που στοιχίζονται πίσω από την ιδέα ενός αντίπαλου δέους στον κ. Μητσοτάκη, έχουν κάθε λόγο να ποντάρουν στην ασθενή μνήμη των νεοελλήνων. Το να ακούει κάποιος τον κ. Τσίπρα να υπόσχεται την αλλαγή του … παραγωγικού μοντέλου της χώρας είναι σαν να ακούει έναν μίμο να κάνει κωμωδία. Το να αφήνει όμως υπόνοιες το ΠΑΣΟΚ ότι μπορεί να συμμετάσχει σε αυτήν ακριβώς την κωμωδία, μην παίρνοντας σαφείς αποστάσεις από τη συμμετοχή, στην εκδήλωση ενός κορυφαίου στελέχους του, αυτό αποτελεί νάρκη στην προσπάθειά του να επιστρέψει σε ποσοστά … ΠΑΣΟΚ!
Είναι απολύτως κατανοητό γιατί ο κ. Γιώργος Παπανδρέου στήριξε Δούκα. Ή γιατί γνωστοί εφοπλιστές, με τη σύμφωνη γνώμη του κ. Τσίπρα, έφεραν τον κ. Κασσελάκη. Είναι επίσης λογικό ο κ. Ανδρουλάκης να βρίσκει επικοινωνιακό σωσίβιο σε μέσα ενημέρωσης που βρίσκονται σε προφανή διάσταση με τον κ. Μητσοτάκη. Αλλά είναι ακατανόητο πως μπορεί κάποιος που μόλις θριάμβευσε σε μια εσωκομματική εκλογική διαδικασία, ο κ. Ανδρουλάκης, να επιτρέπει τη θόλωση της εικόνας. Μία εικόνα που θέλει το ΠΑΣΟΚ να κερδίζει διαρκώς έδαφος.
Να επιστρέψουμε και στο θέμα της εκδήλωσης. Κι εντάξει, να μας σώσουν. Αυτοί που μας χαντάκωσαν το 2015. Πώς; Αυτό δεν μας το είπαν αυτό. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Κι όταν τους ρωτούσαμε πώς θα πείσουν τους Γερμανούς να υποχωρήσουν, μας είχαν πει ότι το είχαν αλλά δεν μας το έλεγαν. Ό,τι λένε και σήμερα. Πράγματι, οι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Και είναι αδύνατον να περιμένει κανείς ένα διαφορετικό αποτέλεσμα, επαναλαμβάνοντας το ίδιο λάθος που τον οδήγησε νωρίτερα σε μια απίστευτη καταστροφή.
Θανάσης Μαυρίδης
