Αυξάνεται ο πληθωρισμός; Πάρτε μια αύξηση κατώτατου μισθού. Αυξάνεται εκ νέου; Πάρτε άλλη μία. Όσο και να αυξάνεται ο πληθωρισμός, τόσο θα αυξάνεται και ο κατώτατος μισθός. Αυτό είναι το νέο δόγμα της κυβέρνησης. Στο τέλος με ένα μηνιάτικο θα αγοράζουμε ένα κιλό φέτα, να μου το θυμηθείτε. Αν ήταν τόσο εύκολο να λυθεί ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα, θα υπήρχε ακόμη η Σοβιετία και στο Σύνταγμα θα κυμάτιζε η σημαία με το σφυροδρέπανο…
Στην εποχή της χρεοκοπίας η κρίση αντιμετωπίστηκε με μια συνταγή σοκ. Κόψανε τους μισθούς και τις συντάξεις. Κι αυτό το έκαναν, επειδή την προηγούμενη δεκαετία, εκείνη που τελικά οδήγησε στη μεγάλη χρεοκοπία (ως την επόμενη που αναμένεται να είναι ακόμη μεγαλύτερη), οι κυβερνήσεις μοίραζαν αφειδώς χρήματα. Με άλλα λόγια, το ελληνικό κράτος τη μία δεκαετία μοίραζε χρήματα με το τσουβάλι και την επόμενη δεκαετία έκλεβε τα πορτοφόλια των ανθρώπων. Τα οποία πορτοφόλια θα μπορούσε έτσι κι αλλιώς να τα κλέψει (δικοί του είναι οι υπήκοοι και ό,τι θέλει τους κάνει), αλλά δεν θα υπήρχε λόγος να συμβεί κάτι τέτοιο αν νωρίτερα δεν είχαν ρίξει τα λεφτά στον λαό με το ελικόπτερο.
Οπότε, φίλοι και φίλες της κυβερνήσεως, τι σας κάνει να πιστεύετε ότι αυτήν τη φορά θα έχουμε ένα διαφορετικό αποτέλεσμα; Ναι, ο κόσμος υποφέρει και χρειάζεται άμεσα λύσεις. Είναι όμως αυτή η λύση για την αντιμετώπιση της ακρίβειας; Αφού όσο και αν αυξάνονται οι μισθοί, η ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία θα βρίσκει τρόπους για να ροκανίζει τις αυξήσεις.
Από την άλλη, ο κατώτατος μισθός ήταν σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα. Χρειαζότανε επειγόντως μια διόρθωση. Την οποία και έκαναν οι «ανάλγητοι νεοφιλελεύθεροι» και όχι οι ψυχοπονιάρηδες της αριστεράς. Το θέμα δεν είναι ότι έγιναν οι αυξήσεις. Καλώς έγιναν. Ειδικά οι νέοι άνθρωποι ζούσαν ως δουλοπάροικοι. Πληρωνόντουσαν σαν να εργάζονται σε μια τριτοκοσμική χώρα…
Από εδώ και πέρα, όμως, υπάρχει ένας κίνδυνος. Να χαθεί η μετάφραση μέσα σε μία βαβέλ ακατανόητων αποφάσεων που θα έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις αρχές της Οικονομίας. Είναι πολύ εύκολο να κάνεις ευτυχισμένους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους για μία και μόνο νύκτα με ένα νόμο και μία πράξη: Αυξάνοντας όσο θέλεις τους μισθούς τους. Όταν όμως ξημερώσει και οι εργοδότες ανακαλύψουν ότι επέστρεψαν στην εποχή του σοσιαλισμού, τότε οι ίδιοι άνθρωποι που χάρηκαν από την αύξηση των μισθών τους θα βρίσκονται στα κάγκελα, απαιτώντας ικανοποιητικά επιδόματα ανεργίας.
Θανάσης Μαυρίδης
