Αν είχαμε κυβέρνηση με Αλέξη πρωθυπουργό, η Ελλάδα θα συμμετείχε στη διάσκεψη των BRICS, στην πόλη Καζάν της Ρωσίας, παρέα με Κινέζους, Ιρανούς, Αιθίοπες, Αιγύπτιους, Τούρκους και άλλους «αναπτυσσόμενους». Ο Πούτιν κατάφερε να τους μαζέψει στη Ρωσία, στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα στη Δύση. Το άλλο περί αμφισβήτησης του δολαρίου δεν το πιστεύουν ούτε οι ίδιοι. Οι αφελείς που πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει ζωή στον πλανήτη του Βλαδίμηρου, δεν έχουν παρά να πουλήσουν ευρώ και δολάρια και να αγοράσουν τουρκικές λίρες ή ρούβλια.
Προφανώς και ο σύγχρονος κόσμος μας αναδεικνύει νέες οικονομικές δυνάμεις. Δεν είμαστε στην εποχή της αποικιοκρατίας. Η Ινδία, η Κίνα, η Βραζιλία είναι οι νέοι μεγάλοι παίκτες, κερδίζοντας μερίδιο αγοράς από τους Ευρωπαίους, οι οποίοι και πρέπει να αισθάνονται άβολα σε σχέση με το πώς εξελίσσονται σήμερα τα πράγματα.
Από την άλλη, η πραγματική δύναμη δεν βρίσκεται πλέον στις μονάδες παραγωγής. Αυτό συνέβαινε πριν από πολλές δεκαετίες. Όταν οι αποικιοκράτες ήλεγχαν τις πρώτες ύλες. Στο σημερινό κόσμο, νικητής είναι εκείνος που ελέγχει την τεχνολογία. Κι εκεί είναι ένα ή περισσότερα βήματα μπροστά οι ΗΠΑ. Η Δύση εξακολουθεί να είναι ο πρωταγωνιστής στη διεθνή σκηνή και θα είναι για αρκετό καιρό ακόμη. Όποιοι ονειρεύονται την πτώση της Αυτοκρατορίας θα περιμένουν αρκετά. Καλοί οι Κινέζοι και οι Ρώσοι και οι Τούρκοι ακόμη για εμπορικές σχέσεις.
Δεν είναι κακό να πουλάς. Αρκεί να πληρώνεσαι σε δολάρια, σε νομίσματα με αντίκρισμα. Μια μεγάλη ομάδα Ελλήνων πολιτικών λατρεύει τους brics. Ποτισμένη από στείρο αντιαμερικανισμό, πιστεύει ότι ο συνασπισμός των αναπτυσσόμενων θα είναι ο Δαυίδ που θα κερδίσει τον Γολιάθ. Δεν ξέρουμε από πού πηγάζει αυτή τους η αντίληψη. Μοιάζει όμως με μία ιδιαίτερα περίεργη αντίληψη για το πώς λειτουργεί ο κόσμος μας.
Και με εξαίρεση τη Ρωσία και την Κίνα που θα ήθελαν να δουν τον εαυτό τους να γίνεται Βεζίρης στη θέση του Βεζίρη, δεν νομίζουμε ότι κάποιος άλλος το πιστεύει πραγματικά. Ίσως όχι και αυτοί για την παρούσα χρονική περίοδο.
Θανάσης Μαυρίδης
