Του Rafael Ribeiro
Ένας από τους ισχυρισμούς της προπαγάνδας των οπαδών του σοσιαλισμού είναι ότι στις ελεύθερες αγορές, η φροντίδα υγείας είναι απλώς ένα προνόμιο αντί για ανθρώπινο δικαίωμα. Οι σοσιαλιστές υποψήφιοι συχνά δαιμονοποιούν το κέρδος και την ιδιωτική πρωτοβουλία και υπόσχονται ένα “ανθρώπινο” χωρίς κόστος σύστημα υγείας για όλους.
Και φυσικά, είναι άλλο πράγμα να υπόσχεται κανείς υπηρεσίες υγείας για όλους και εντελώς άλλο να το κάνει αυτό πράξη. Στη Βενεζουέλα, η φροντίδα υγείας έχει χαρακτηριστεί δικαίωμα, αλλά είναι ένα από τα τελευταία μέρη στον κόσμο που θα ήθελε να πάει κανείς για να το ασκήσει.
Μύθοι και πραγματικότητα
Οι λίγες εναπομείνασες δικτατορίες όπως η Κούβα συνεχίζουν να επιδοτούν τους κρατικούς γιατρούς για να πηγαίνουν σε ταξίδια-αποστολές και να πουλάνε την κοινωνικοποιημένη ιατρική σε ολόκληρο τον κόσμο. Πέραν του ότι χρησιμοποιούν αυτές τις αποστολές για να κερδίσουν χρήματα για τις μη βιώσιμες κρατικές τους οικονομίες, αξιοποιούν κάθε ευκαιρία που τους δίνεται για να ασκήσουν κριτική στον καπιταλισμό και να προσελκύσουν νέους ανθρώπους στον σοσιαλισμό. Αυτή η στρατηγική βασίζεται στον μύθο ότι μόνο ο σοσιαλισμός επιτρέπει στα άτομα να εκφράσουν τις αρετές τους και να “βοηθήσουν” τους άλλους, αλλά οι Βραζιλιάνοι συνειδητοποιούν τώρα ότι αυτά είναι απλώς κούφια λόγια.
Μετά από πέντε χρόνια, η κυβέρνηση της Κούβας μόλις αποσύρθηκε από το βραζιλιάνικο πρόγραμμα υγείας “Mais Medicos” (Περισσότεροι Γιατροί), που σχεδιάστηκε από τη σοσιαλίστρια πρώην πρόεδρο της χώρας Dilma Rousseff το 2013. Τότε, είχε υποσχεθεί ότι μέσα από τη συνεργασία με ξένες χώρες, το πρόγραμμα θα αύξανε τον αριθμό των γιατρών σε μη προνομιακές περιοχές της Βραζιλίας.
Το σοσιαλιστικό καθεστώς της Αβάνας είδε μια ευκαιρία για προπαγάνδα και κέρδος και έστειλε σχεδόν 20.000 Κουβανούς γιατρούς τη Βραζιλία - με διαφορά το μεγαλύτερος αριθμός απ' όλες τις χώρες που ανταποκρίθηκαν. Περισσότεροι από 8.300 απ' αυτούς παραμένουν στη χώρα. Σε αντίθεση όμως με τους γιατρούς από άλλες χώρες, οι Κουβανοί γιατροί δεν λάμβαναν άμεσα τον μισθό τους από το πρόγραμμα. Αντίθετα, η κυβέρνηση της Κούβας παρακρατεί εξαρχής το 74% αυτών των μισθών. Ακόμη, οι Κουβανοί γιατροί δεν επιτρέπεται να φέρουν μαζί τους μέλη της οικογένειάς τους στη Βραζιλία. Γιατί αυτό; Οι οικογένειες κρατήθηκαν ουσιαστικά ως όμηροι για να διασφαλιστεί ότι οι συγγενείς τους γιατροί δεν θα πάνε στη Βραζιλία για να αποσκιρτίσουν από τον σοσιαλιστικό “εργατικό παράδεισο” της Κούβας
Η σοσιαλιστική απληστία
Λίγες μόλις μέρες μετά την εκλογή του στα τέλη του Οκτωβρίου, ο επερχόμενος πρόεδρος της Βραζιλίας Jair Bolsonaro ανακοίνωσε κάποιους νέους αλλά εδώ και καιρό αναγκαίους όρους για το πρόγραμμα. Για να διατηρηθεί η συνεργασία, που περιλαμβάνει την επικύρωση των πιστοποιητικών για την προσφορά ιατρικής φροντίδας στη Βραζιλία, το σύνολο των πληρωμών για τις υπηρεσίες αυτές θα πρέπει να αποστέλλεται απευθείας στους ίδιους τους γιατρούς, και θα πρέπει να επιτρέπεται στις οικογένειές τους να τους συνοδεύσουν στη Βραζιλία αν το επιθυμούν. Ο Μπολσονάρο προσέφερε επίσης άσυλο στους Κουβανούς γιατρούς που θέλουν να μείνουν στη χώρα.
Το Υπουργείο Υγείας της Κούβας αμέσως απέρριψε τους νέους όρους, υποστηρίζοντας ότι η “αξιοπρέπεια” και ο “αλτρουισμός” των Κουβανών δεν πρέπει να αμφισβητούνται. Η πράξη όμως αυτή της Αβάνας εγείρει φυσικά αυτή ακριβώς αυτά τα ερωτήματα - και τα απαντά: Το σοσιαλιστικό καθεστώς χτυπά το κολλεκτιβιστικό του στήθος υιοθετώντας ακυρωμένες μαρξιστικές ιδέες όπως “εργασιακή υπεραξία” και “εκμετάλλευση των εργατών” αλλά ταυτόχρονα κλέβει τους ίδιους τους εργαζόμενους του και φυλακίζει τις οικογένειές τους. Όταν οι “ανθρωπιστικές” τους πρωτοβουλίες δεν τους αποδίδουν αξία με όρους χρημάτων ή προπαγάνδας, φεύγουν.
Στο τέλος, οι σοσιαλιστές πάντα αποδεικνύονται πιο άπληστοι και πιο πρόθυμοι να εκμεταλλευτούν τον ανθρώπινο μόχθο απ' ό,τι ο όποιος καπιταλιστής.
--
Ο Rafael Ribeiro είναι Βραζιλιάνος φιλελεύθερος ακτιβιστής και υπότροφος του Fulbright.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 19 Νοεμβρίου 2018 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του Foundation for Economic Education και τη συνεργασία του ΚΕΦΙΜ “Μάρκος Δραγούμης”.
