Του James Walpole
Ακόμη κι αν δεν έχετε χρησιμοποιήσει την Uber ή τη Lyft για τις μετακινήσεις σας, θα έχετε ακούσει τουλάχιστον μια εκπληκτική ιστορία από κάποιον φίλο σας που το έχει κάνει: φιλοσοφικές συζητήσεις, συζητήσεις για τα αθλητικά, επαγγελματικές και ευκαιρίες και φιλίες έχουν γεννηθεί από αυτές τις κούρσες με ξένους.
Ο συνεπιβατισμός προσφέρει περισσότερα από τη μετακίνηση
Ένα από τα πράγματα που μου αρέσουν μ' αυτές τις κούρσες με ξένους είναι το στοιχείο της τυχαιότητας που φέρνουν στη ζωή μου. Έχω έτσι συναντήσεις και εμπειρίες με ανθρώπους που κανονικά δεν θα περίμενα. Μερικές φορές με περιμένει κάτι συναρπαστικό, όπως το να μπω σε ένα Tesla Roadster για πρώτη φορά. Αλλά πιο ενδιαφέρον έχουν οι κούρσες μου με ανθρώπους των οποίων το πολιτισμικό υπόβαθρο διαφέρει πολύ από το δικό μου.
Όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, συνήθως βρίσκομαι κοντά σε ανθρώπους με τους οποίους μοιραζόμαστε κοινή κουλτούρα, αφετηριακές υποθέσεις, εμπειρίες, κοσμοθεωρίες και, ναι, εθνικότητα (συχνά εξαιτίας του ότι πολλά από αυτά τα πράγματα πάνε πακέτο).
Είναι εύκολο να απομακρυνθούμε, υποσυνείδητα και αυτόματα, από κουλτούρες και ανθρώπους που θεωρούμε ξένους, ακόμη και όταν αυτοί αποτελούν οργανικό κομμάτι της πόλης μας. Μέσω των δραστηριοτήτων που επιλέγουμε, των περιοχών που επισκεπτόμαστε και των ανθρώπων με τους οποίους βρισκόμαστε, διευρύνουμε το χάσμα που μας χωρίζει από τους γείτονές μας.
Ως ένα βαθμό αυτό το κοπάδιασμα με τους ομοίους μας είναι άκακο, αλλά συχνά μας δημιουργεί ένα έλλειμμα ευνσυναίσθησης και σεβασμού για ανθρώπους με τους οποίους διαφέρουμε. Έτσι χάνουμε την ευκαιρία να οικοδομήσουμε εμπιστοσύνη με άλλες κοινότητες και να αποκτήσουμε μια πλήρη κατανόηση του κόσμου.
Κάθε κούρσα γεφυρώνει κι ένα χάσμα
Όπως όμως έχουν επισημάνει και άλλοι πριν από μένα, η τενχολογία δεν έχει τη δυνατότητα να διακρίνει αρνητικά - ούτε καν υποσυνείδητα. Μέσω της απολαυστικής τυχαιότητας των αλγορίθμων οδηγού-επιβάτη, οι υπηρεσίες συνεπιβατισμού Lyft και Uber με συνταίριαξαν, εμένα ένα λευκό παιδί που μεγάλωσε σε φάρμα, με έναν Νιγηριανό μετανάστη, έναν Κολομβιανό φίλο της μουσικής σάλσα, έναν βεταράνο από την ακτή του Ειρηνικού και ένα μέλος μιας από τις γηγενείς φυλές της Αλάσκα - και αφήνω έξω πολλούς ακόμη ενδιαφέροντες ανθρώπους.
Μια κούρσα με τη Lyft ή την Uber μας αναγκάζει να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί με κάποιον που μπορεί να διαφέρει πολύ από μας. Σε αυτές τις άβολες στιγμές που πρωτογνωριζόμαστε με ξένους, το ένστικτό μας είναι να αναζητήσουμε κοινό έδαφος. Σε εκείνες τις στιγμές που χαρίζουν σε μας και τις πόλεις μας η Lyft και η Uber, μοιραζόμαστε την αδυναμία μας για την σάλσα, τα κοινά μας επιχειρηματικά όνειρα, και την αγάπη μας για την πόλη που από κοινού αποκαλούμε σπίτι μας.
Είμαι σίγουρος το έχει αναφέρει και κάποιος άλλος προηγουμένως, αλλά πρέπει να επισημάνουμε τη δημόσια υπηρεσία που επιτελούν η Lyft και η Uber για τον κόσμο μας. Μέσω εμπορικών συναλλαγών, συμβάλλουν στο να ρίξουμε τα τείχη που χωρίζουν τις κουλτούρες και να τα αντικαταστήσουμε με δεσμούς γειτονίας.
--
Ο James Walpole είναι συγγραφέας, startup marketer, πνευματικός εξερευνητής και αέναος μαθητής.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 3 Ιουλίου 2018 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του Foundation for Economic Education και τη συνεργασία του ΚΕΦΙΜ «Μάρκος Δραγούμης».
