Οι καλοκαιρινές διακοπές πλησιάζουν και θα ήθελα να προτείνω μια εξωσχολική δραστηριότητα για φοιτητές: πηγαίνετε κάπου διαφορετικά, μακριά από την πανεπιστημιούπολη, κάπου που δεν μοιάζει με εκεί όπου μεγαλώσατε και μιλήστε με νέους ανθρώπους που είχαν αισθητά διαφορετικές από σας εμπειρίες ζωής. Και καθώς θα το κάνετε αυτό, ακούστε, μάθετε και προσπαθήστε να συναισθανθείτε αυτά που ακούτε και βλέπετε.
Ελπίζω ότι αυτοί οι φοιτητές και οι φοιτήτριες που θα το κάνουν αυτό θα συνειδητοποιήσουν γρήγορα ότι οι κοσμοθεωρίες τους έχουν παραμορφωθεί σοβαρά από την παρουσία τους στις πανεπιστημιουπόλεις και θα δουν ότι, στην πραγματικότητα, είναι πολλοί οι Αμερικανοί παραμένουν αρκετά λογικοί και μετρημένοι.
Η θλιβερή πραγματικότητα είναι ότι οι πρόσφατοι και οι σημερινοί φοιτητές δεν έχουν πάρει μια πραγματική γεύση της αμερικανικής κοινωνίας. Πολλοί έχουν απομονωθεί και έζησαν ένα σημαντικό μέρος της εφηβικής τους ζωής μέσα από τις φούσκες και τις ακρότητες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και μέσω των ψηφιακών συνδέσεων της πανδημίας του COVID-19. Επιστρέφοντας στην πανεπιστημιούπολη μετά τα lockdown της πανδημίας, οι ίδιοι φοιτητές έπρεπε να αντιμετωπίσουν τη βαθιά πόλωση και τον εξτρεμισμό που καλλιεργούσαν ακτιβιστές στελέχη της διοίκησης και καθηγητές στις τάξεις, τους κοιτώνες και τους κοινωνικούς χώρους των φοιτητών. Αυτά τα στελέχη και οι υπάλληλοι προσπάθησαν να κατακερματίσουν τις συλλογικές κοινότητες υπό το πρόσχημα της διαφορετικότητας, της ισότητας και της ενσωμάτωσης. Οι προσπάθειές τους έχουν δημιουργήσει ατελείωτες συγκρούσεις μεταξύ «καταπιεστών» και «καταπιεσμένων», μετατρέποντας πλέον κάθε πτυχή της πανεπιστημιακής ζωής σε διαμάχη και πολιτικό ζήτημα.
Επιπλέον, οι φοιτητές διαχειρίζονται τον αντίκτυπο του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς, ο οποίος ξεκίνησε λόγω της σφαγής πάνω από χιλίων Ισραηλινών από μια γνωστή τρομοκρατική ομάδα τον Οκτώβριο του 2023. Ο πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς έχει ρίξει την τριτοβάθμια εκπαίδευση σε έναν ανεμοστρόβιλο. Πολλές πανεπιστημιουπόλεις κατακλύζονται από διαμαρτυρίες και βία καθοδηγούμενες από αντισημίτες στελέχη της διοίκησης και φοιτητές που διατυπώνουν αιτήματα που αντιβαίνουν στις αμερικανικές αξίες και ιδανικά. Οι διαμαρτυρίες κατήργησαν την όποια αίσθηση της κανονικότητας και διασκέδασης που χαρακτήριζε στο παρελθόν τα εαρινά εξάμηνα στο πανεπιστήμιο.
Είναι κατανοητό, λοιπόν, ότι τόσοι πολλοί φοιτητές είναι σήμερα δυσαρεστημένοι και αγχωμένοι. Δεν έχουν δει το πώς οι κοινότητες μπορούν να οργανωθούν ή το πώς ενωθεί και οργανωθεί στο παρελθόν για να λύσουν προβλήματα ή να εργαστούν συλλογικά. Και γνωρίζουν ελάχιστα για την καλή διακυβέρνηση, αφού έχουν ωριμάσει και έχουν ενηλικιωθεί σε μια εποχή ακραίου πολιτικού κλίματος που τροφοδοτείται από μίσος και θυμό.
Μετά το χάος της ακαδημαϊκής χρονιάς, οι μαθητές θα πρέπει να εξερευνήσουν τον κόσμο έξω των πανεπιστημίων και των σπιτιών τους. Χρειάζονται μια δόση πραγματικότητας.
Πρόσφατα επισκέφτηκα το Chambersburg στην κομητεία Φράνκλιν της Πενσυλβάνιας, η οποία ήταν πολύ πιο κεντρώα και μπλε από ό,τι όταν επισκέφτηκε ο Ντέιβιντ Μπρουκς το 2001 και είπε ότι η πόλη ήταν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της Ρεπουμπλικανικής Κόκκινης Αμερικής. Το Chambersburg ενσωμάτωνε τα χαρακτηριστικά των αριστερών φιλελεύθερων πόλεων - καλό σούσι, βιβλιοπωλεία, μεγάλη εθνοτική ποικιλομορφία και καφετέριες - καθώς και συντηρητικούς προμαχώνες, όπως μια μεγάλη αγροτική βιομηχανία και καταστήματα φτηνών προϊόντων. Ο Μπρουκς μπορεί να υπεραπλούστευσε στην περιγραφή του, αλλά εκεί όπου είχε δίκιο ήταν στο ότι οι κάτοικοι της κομητείας Φράνκλιν «αποδίδουν τεράστια αξία στο να είναι ευχάριστοι, ευγενικοί και καλοί. Χαίρονται να κάθονται ήσυχα στην παρέα των φίλων… Εκτιμούν τη συνέχεια και σέβονται το παρελθόν. Εργάζονται σκληρά για να ενισχύσουν τους δεσμούς της κοινότητας».
Μίλησα με δεκάδες κατοίκους σε διάφορα περιβάλλοντα - από μια λαϊκή αγορά μέχρι το εμπορικό επιμελητήριο, καφετέριες, εστιατόρια και αθλητικές εκδηλώσεις - και αυτά που μοιράστηκαν μαζί μου οι ντόπιοι δεν έμοιαζαν με αυτά που βλέπει κανείς και ακούει στις πανεπιστημιουπόλεις. Οι άνθρωποι στο Chambersburg έχουν μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χρησιμοποιούν έξυπνα κινητά, γνωρίζουν καλά τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς και έχουν τις ιδεολογικές τους διαφορές, αλλά το επίπεδο πόλωσης, μίσους και αμφισβήτησης των πανεπιστημίων δεν υπήρχε πουθενά.
Στη θέση του υπήρχε μια εστίαση στο πώς θα βοηθήσει κανείς ώστε να συνεχιστεί η ανάπτυξη της πόλης και της περιοχής, στη βελτίωση της εκπαίδευσης και των ευκαιριών, και μια βαθιά ανησυχία για τον πληθωρισμό και την προσιτότητα των τιμών. Οι κάτοικοι της περιοχής αναγνώριζαν ότι όλοι αντιμετωπίζουν διάφορες δυσκολίες και ότι το να είναι ακραίοι και κακότροποι δεν είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να προχωρήσουν μπροστά. Μου πρότειναν να επισκεφτώ το Harrisburg για να δω ένα παιχνίδι των Senators - τη θυγατρική ομάδα των ΑΑ των Washington Nationals – και το έκανα ευχαρίστως. Ένας ντόπιος γιατρός που συνάντησα στο Denim Coffee - μια μικρή περιφερειακή αλυσίδα καφετεριών και ψητοπωλείων που μοιάζει να προέρχεται από το Williamsburg, το Μπρούκλιν ή το Πόρτλαντ του Όρεγκον - επεσήμανε με νόημα ότι ακόμη και όταν οι ντόπιοι Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι διαφωνούν, όλοι απολαμβάνουν μια βραδινή έξοδο σε ένα παιχνίδι των Senators και το στάδιο ήταν γεμάτο.
Μετά την επίσκεψή μου στην κεντρική Πενσυλβάνια, ένιωσα μια αίσθηση ανακούφισης. Η τρέλα που πλήττει πανεπιστήμια όπως το δικό μου, το Κολούμπια, το New School και το NYU δίνει πραγματικά την εντύπωση ότι το έθνος έχει χάσει τις αξίες του και κάθε αίσθηση λογικής και ανώτατης εκπαίδευσης χρειάζεται απεγνωσμένα μια νέα ηγεσία για να ξεφύγει από τη σημερινή προοδευτική αίθουσα ηχούς. Ωστόσο, είναι αναζωογονητικό να βλέπει κανείς ότι, έξω από τον κόσμο των πανεπιστημίων, πολλοί Αμερικανοί βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά και συμπεριφέρονται σαν ενήλικες που ενδιαφέρονται για την κοινότητά τους και την ευγένεια στις σχέσεις τους. Αυτό θα ήταν ένα φανταστικό μάθημα για τους φοιτητές μας αυτό το καλοκαίρι.
Ο Samuel J. Abrams είναι καθηγητής πολιτικής στο Sarah Lawrence College επισκέπτης ερευνητής στο American Entreprise Institute.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 13 Μαΐου 2024 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του American Enterprise Institute και τη συνεργασία του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών.
