Ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αντέδρασε με οργή έναντι των αναφορών ότι το Ισραήλ μπορεί να βάλει στο στόχαστρο ηγέτες της Χαμάς που βρίσκονται σε τουρκικό έδαφος. Στις 3 Νοεμβρίου, ο ισραηλινός δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός σταθμός Kan μετέδωσε ηχογραφήσεις στις οποίες ο Ronen Bar, επικεφαλής της υπηρεσίας εξωτερικής ασφάλειας του Ισραήλ Shin Bet είπε: «Το υπουργικό συμβούλιο έθεσε έναν στόχο για εμάς, να εξοντώσουμε τη Χαμάς. Και είμαστε αποφασισμένοι να το κάνουμε, αυτό είναι το δικό μας Μόναχο», αναφερόμενος στην εκστρατεία δολοφονίας του Ισραήλ κατά των τρομοκρατών που συμμετείχαν στη σφαγή των Ισραηλινών Ολυμπιονικών το 1972.
Γράφει ο Michael Rubin
Ο Ερντογάν προειδοποίησε για «συνέπειες [που] μπορεί να είναι εξαιρετικά σοβαρές» εάν το Ισραήλ πραγματοποιήσει οποιαδήποτε επιχείρηση σε τουρκικό έδαφος. Σε άλλες πρόσφατες ομιλίες του, ο Τούρκος ηγέτης ζήτησε από τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου να δικαστεί από το διεθνές δικαστήριο στη Χάγη για υποτιθέμενα εγκλήματα πολέμου. «Πέρα από εγκληματίας πολέμου, ο Νετανιάχου, ο οποίος είναι ο χασάπης της Γάζας αυτή τη στιγμή, θα δικαστεί ως χασάπης της Γάζας, όπως δικάστηκε και ο [Σέρβος εθνικιστής Σλόμπονταν] Μιλόσεβιτς», δήλωσε ο Ερντογάν.
Και στις δύο περιπτώσεις, ο Ερντογάν εξασφαλίζει για τον εαυτό του τον τίτλο του μεγαλύτερου υποκριτή στον κόσμο.
Υπό την καθοδήγηση του Ερντογάν και μέσω των προσπαθειών του πρώην αρχηγού της υπηρεσίας πληροφοριών (και νυν υπουργού Εξωτερικών) Χακάν Φιντάν, η Τουρκία έστειλε δολοφόνους και ομάδες απαγωγέων σε όλο τον κόσμο. Δολοφόνησε πολλούς Κούρδους και προσπάθησε να σκοτώσει και άλλους αντιφρονούντες. Η υπηρεσία πληροφοριών της Τουρκίας έφτασε μέχρι και να κατασκοπεύει ακόμη και Κούρδους και Τούρκους αντιφρονούντες στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τούρκοι πράκτορες όχι μόνο απήγαγαν αντιφρονούντες στην Κένυα, το Κοσσυφοπέδιο και την Κιργιζία μεταξύ πολλών άλλων χωρών, αλλά και καυχώνταν ανοιχτά για τις επιχειρήσεις τους, διανέμοντας φωτογραφίες και βίντεο των κρατουμένων με χειροπέδες ή αλυσίδες ή αναγκάζοντας τους αντιφρονούντες να υποταχθούν σε περιπάτους προς φωτογράφηση.
Μετά τον Ανώτατο Ηγέτη Αλί Χαμενεΐ, ο Ερντογάν ήταν από τους μεγαλύτερους χειροκροτητές και υποστηρικτές της Χαμάς. Έχει δώσει τουρκικά διαβατήρια στους ηγέτες της Χαμάς για να διευκολύνει τα ταξίδια τους, προσπάθησε να υπονομεύσει τη διεθνή πίεση που θα τους ανάγκαζε να αποκηρύξουν την τρομοκρατία και να αναγνωρίσουν το Ισραήλ, και ακόμη παρείχε όπλα, εκρηκτικά και στρατιωτική εκπαίδευση. Υπό το οποιοδήποτε αντικειμενικό κριτήριο, η Τουρκία υπό τον Ερντογάν έχει γίνει κράτος χορηγός της τρομοκρατίας.
Όταν ο Ερντογάν αρνείται να καταδικάσει τους μαζικούς βιασμούς και ακρωτηριασμούς Εβραίων γυναικών και κοριτσιών από τη Χαμάς, τα βασανιστήρια Ισραηλινών παιδιών ή τη σφαγή βρεφών, αυτό δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι ο Ερντογάν εκθειάζει τη Χαμάς, αλλά και επειδή οι τουρκικές δυνάμεις έχουν ενεργήσει παρόμοια εναντίον Αρμενίων, Ελλήνων και Κούρδων.
Αφήστε στην άκρη τη Γενοκτονία των Αρμενίων πριν από έναν αιώνα, ή την εθνοκάθαρση της Κύπρου που πλησιάζει την 50η επέτειό της. Επί Ερντογάν, οι Τούρκοι έχουν σκοτώσει πολύ περισσότερους Κούρδους από ό,τι οι Ισραηλινοί Παλαιστίνιους. Ενώ το Ισραήλ στοχεύει τρομοκράτες και προειδοποιεί ευλόγως τους αμάχους να απομακρυνθούν, τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη στοχοποιούν τακτικά αμάχους, ειδικά αυτούς που προέρχονται από εθνοτικές ή θρησκευτικές μειονότητες. Και ενώ το Ισραήλ δεν επιθυμεί να κυβερνήσει τη Γάζα, η αποικιοκρατία και ο ρατσισμός οδηγούν τις δράσεις της Τουρκίας εναντίον των Κούρδων. Δεν εξηγείται διαφορετικά, για παράδειγμα, η τουρκική εθνοκάθαρση στο Αφρίν ή η εγκατάσταση τουρκικών ταχυδρομείων και άλλων στοιχείων του τουρκικού κράτους στα κατεχόμενα από την Τουρκία εδάφη.
Οι φωνές του Ερντογάν μπορεί να βρίσκουν απήχηση μεταξύ των αραβικών κρατών που απορρίπτουν τη συμβιβαστική λύση στην Παλαιστίνη και του Ιράν, αλλά η Δύση δεν πρέπει να υποχωρήσει. Αντιθέτως, η προσήκουσα απάντηση από την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες θα ήταν να πουν στον Ερντογάν ότι έτσι έχει πλέον αναγνωρίσει την εγκληματικότητα των δικών του πολιτικών. Αν κάποιος περάσει τα τελευταία του χρόνια στη Χάγη, αυτός θα πρέπει να είναι ο Ερντογάν.
Ο Michael Rubin είναι διακεκριμένο στέλεχος του American Enterprise Institute και πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου, με κύρια ερευνητικά ενδιαφέροντα τη Μέση Ανατολή, την Τουρκία, το Ιράν και τη διπλωματία
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 8 Δεκεμβρίου 2023 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του American Enterprise Institute (ΑΕΙ) και τη συνεργασία του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών.
