Του Βαγγέλη Ανδρέου
Κάθε συζήτηση μεταξύ φιλελευθέρων θα οδηγήσει κάποια στιγμή στην ίδια θεματολογία: Είναι η φορολογία κλοπή; Ποιος θα φτιάχνει τους δρόμους; Πρέπει να νομιμοποιηθούν όλα τα ναρκωτικά; Την ώρα που στον κόσμο συμβαίνουν απίστευτα πράγματα, πολλοί τσακώνονται για το ποιος είναι ο αληθινός φιλελεύθερος και ποιος αγαπάει την ελευθερία περισσότερο.
Προσωπικά, μετά τις ευρωπαϊκές εκλογές δεν μπορώ να προσποιούμαι ότι δεν συμβαίνει τίποτα και πως η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζουμε ως φιλελεύθεροι είναι το αν το κοινωνικό κράτος θα μας οδηγήσει στη δουλεία. Αντί να κλαψουρίζουμε για το πόσο σοσιαλιστικό είναι το ALDE, έχουμε πολύ σημαντικότερα προβλήματα να επιλύσουμε - προβλήματα που θέτουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη ελευθερία.
Τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στην Ευρώπη τελούν υπό αμφισβήτηση
Η μεγαλύτερη απειλή αυτή την στιγμή είναι η αναδυόμενη ακροδεξιά συμμαχία που θέλει να καταστρέψει ο,τι έχει επιτευχθεί όλα αυτά τα χρόνια στην ΕΕ, και συγκεκριμένα την ειρήνη και το ελεύθερο εμπόριο στην ήπειρο όπου έχουν διαπραχθεί τα πιο φρικιαστικά εγκλήματα στην ανθρώπινη ιστορία.
Πολλοί φιλελεύθεροι έχουν εκφράσει έντονες διαφωνίες ως προς τις επιμέρους πολιτικές της ΕΕ, αλλά δεν νομίζω ότι κάποιος από αυτούς θα ήθελε να ζει στον κόσμο που οραματίζονται πολιτικοί όπως ο Όρμπαν, ο Σαλβίνι ή η Λε Πεν. Την ίδια ώρα, το φάντασμα της Ρωσίας πλανάται πάνω από την Ευρώπη, με το Κρεμλίνο να έχει όπως φαίνεται σχέσεις με όλα τα παραπάνω κόμματα. Πού όμως έγκειται το πρόβλημα σε όλα αυτά;
Στην Ουγγαρία, ο Βίκτορ Όρμπαν μιλάει ανοιχτά για ''ανελεύθερη δημοκρατία'', ενώ έχει περάσει νόμους που περιορίζουν την ελευθερία λόγου και έκφρασης. Ακόμη, έχει καθαιρέσει έναν μεγάλο αριθμό δικαστών βάσει ενός νόμου ο οποίος κρίθηκε αντισυνταγματικός απο το Ανώτατο Δικαστήριο της Ουγγαρίας και τα ευρωπαϊκά δικαστήρια.
Το ίδιο συμβαίνει και στην Πολωνία, όπου το κυβερνών κόμμα PiS δεν έχει κρύψει την πρόθεσή του να «οικοδομήσει μία Βουδαπέστη στη Βαρσοβία», έχοντας αυξήσει τον έλεγχό του επί της δικαστικής εξουσίας από τον Οκτώβριο του 2015 που ανέλαβε την εξουσία.
Τόσο η Ουγγαρία, όσο και η Πολωνία, που θεωρήθηκαν στο παρελθόν παραδείγματα μετα-κομμουνιστικής οικονομικής επιτυχίας, έχουν εγκαταλείψει τις φιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές και έχουν υιοθετήσει έναν βαθύ κρατισμό. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχουν σήμερα δύο υβριδικά αυταρχικά καθεστώτα που μοιάζουν περισσότερο με κράτη όπως η Τουρκία ή η Ρωσία, παρά με φιλελεύθερες δημοκρατίες.
Παρόλο που ο Σαλβίνι και η Λε Πεν δεν έχουν εκφραστεί ανοιχτά εναντίον της φιλελεύθερης δημοκρατίας, μοιράζονται με τον Όρμπαν το ίδιο μίσος έναντι της ελεύθερης κίνησης αγαθών και ανθρώπων. Ο Σαλβίνι, που πρόσφατα εξέφρασε την επιθυμία του να επιβάλλει πρόστιμο στα πλοία που διασώζουν μετανάστες, έχει συνομιλήσει με τον Όρμπαν προκειμένου να συμμετάσχει στην κοινοβουλευτική του ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μετά την αποπομπή του Fidesz από το ΕΛΚ.
Τι πρέπει λοιπόν να κάνουν οι φιλελεύθεροι;
Πολλοί από εμάς θεωρούμε την ελευθερία και την ειρήνη ως κάτι το δεδομένο, έχοντας γεννηθεί σε μια εποχή που δεν γνώρισε τον πόλεμο. Ογδόντα χρόνια μετά την κατοχή της Ελλάδας από τις Δυνάμεις του Άξονα, έχω τη δυνατότητα να επισκέπτομαι σε συνθήκες ειρήνης τους φίλους μου στη Γερμανία και στην Ιταλία. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από αυτό - και αυτό έχει επιτευχθεί χάρη στην ΕΕ, χάρη σε ένα μοντέλο που έχει ως στόχο την ευημερία και τη φιλία.
Συμφωνώ σχεδόν με όλες τις ενστάσεις που εκφράζουν οι φιλελεύθεροι έναντι των πολιτικών της ΕΕ, αλλά εκτός της Ένωσης δεν υπάρχει φιλελεύθερη προοπτική. Και, κυρίως, αυτή η φιλελεύθερη προοπτική δεν εκφράζεται από πολιτικούς όπως ο Βίκτορ Όρμπαν και η Μαρίν Λε Πεν.
Όπως είχε πει ο Μίλτον Φρίντμαν επικρίνοντας τους ουτοπικούς φιλελεύθερους όπως ο Ρόθμπαρντ : «Η διαφορά μου με ανθρώπους όπως ο Μάρεϊ Ρόθμπαρντ είναι πως, μολονότι θέλω να ξέρω ποιο είναι το ιδανικό μου, νομίζω ότι ταυτόχρονα είμαι πρόθυμος να συζητήσω αλλαγές που μπορεί να μην είναι ιδανικές, αρκεί να με οδηγούν σ' αυτή την κατεύθυνση».
--
Ο Βαγγέλης Ανδρέου σπουδάζει πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και οικονομικά στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδας. Είναι τοπικός συντονιστής των European Students for Liberty.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 3 Ιουνίου 2019 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του Speakfrealy.today και τη συνεργασία του ΚΕΦίΜ - Μάρκος Δραγούμης.
