Του Brent Orrell
Στο ξεκίνημα της πανδημίας, η ανισότητα στις επιπτώσεις του COVID-19 στην αμερικανική κοινωνία πήρε τη μορφή των υψηλότερων ποσοστών σοβαρής ασθένειας και θανάτου μεταξύ των φυλετικών μειονοτήτων ή της απώλειας των αποταμιεύσεων μεταξύ των Αμερικανών με χαμηλότερο εισόδημα. Σήμερα όμως αρχίζουμε να βλέπουμε και το πώς επηρεάζονται άλλες ομάδες, και ιδίως οι γυναίκες που σε δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό εγκαταλείπουν το εργατικό δυναμικό για να αναλάβουν το επιπρόσθετο φορτίο της φροντίδας των παιδικών και της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη, όταν έκλεισαν τα σχολεία και η μάθηση έγινε διαδικτυακή, οι γυναίκες σε δυσανάλογα ποσοστό ανέλαβαν να καλύψουν τα κενά, συχνά εγκαταλείποντας την εργασία τους. Τον Σεπτέμβριο του 2020, σχεδόν 900.000 γυναίκες εγκατέλειψαν το εργατικό δυναμικό έναντι περίπου 200.000 ανδρών. Συνολικά, ο αριθμός των γυναικών που εγκατέλειψαν το εργατικό δυναμικό τον μήνα εκείνο ήταν μεγαλύτερος από τον αριθμό ατόμων και από τα δύο φύλα που εντάχθηκαν σ’ αυτό. Οι οικογένειες που βρέθηκαν αντιμέτωπες με δύσκολες επιλογές μπορεί να αντάλλαξαν οικογενειακό εισόδημα έναντι χαμηλότερου κόστους φροντίδας των παιδιών. Η επιστροφή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό θα χρειαστεί το εκ νέου άνοιγμα των σχολείων, και ως ένα βαθμό, την ανοικοδόμηση των υποδομών φροντίδας των παιδιών που επλήγησαν από την κρίση. Οι συγγραφείς της μελέτης υποστηρίζουν ότι η απότομη αποχώρηση των γυναικών από την εργασίας μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα επίσης τη μείωση της ανάπτυξης των μισθών και των ευκαιριών για σταδιοδρομία ακόμη και μετά την παρέλευση της πανδημίας.
Τι χρειάζεται λοιπόν να γίνει τώρα; Πρώτον, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η πρόσφατη μεγάλη αύξηση των κρουσμάτων του κορονοϊού θα επιφέρει κλείσιμο των τοπικών οικονομιών, καθώς οι πολιτείες και οι περιοχές αγωνίζονται να περιορίσουν τα κρούσματα και να προστατεύσουν τα συστήματα υγείας τους. Αυτό θα απαιτήσει εκτεταμένα προγράμματα προστασίας των επιχειρήσεων και των εργαζομένων που αντιμετωπίζουν νέες απολύσεις και το κλείσιμο των σχολείων. Αυτές οι μορφές στήριξης έχουν κρίσιμο ρόλο στη διασφάλιση πως όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι θα έχουν θέσεις εργασίας στις οποίες θα μπορέσουν να επιστρέψουν όταν παρέλθει ηανδημία.
Όταν με τον εμβολιασμό βελτιωθεί η ανοσία στον COVID-19 και αναβιώσει η οικονομία, η επόμενη ανάγκη θα αφορά τη σύνδεση των εργαζομένων με τους πόρους που χρειάζονται για να επιστρέψουν σε μια οικονομία όπου η ζήτηση για δεξιότητες θα έχει αλλάξει. Τον Ιούλιο η ομάδα Επαγγελμάτων, Σταδιοδρομίας και Εργασίας δημοσίευσε τη μελέτη “Ένας οδικός χάρτης επαναπασχόλησης στην οικονομία του COVID-19: Ενισχύοντας τους εργαζομένους, τους εργοδότες και τις πολιτείες”, που διατυπώνει μια στρατηγική αρωγής προς τους εργαζόμενους στις νέες συνθήκες της μετά την πανδημία οικονομίας. Μια κομβική πρόταση είναι να δοθεί στους εργαζόμενους πρόσβαση σε Λογαριασμούς Προσωπικής Επαναπασχόλησης που μπορούν να αξιοποιηθούν για εργασιακή κατάρτιση και υποστηρικτικές υπηρεσίες, όπως η φροντίδα των παιδιών, για να διευκολυνθεί η επιστροφή στην εργασία. Αυτό θα έχει ιδιαίτερη σημασία για τις γυναίκες - που κυριαρχούν στις θέσεις εργασίας του κλάδου των υπηρεσιών στις οποίες πιθανότατα η επιστροφή θα γίνει τελευταία - αν γίνει καθόλου.
Η συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό υπήρξε καθοριστική για την αμερικανική οικονομική ανάπτυξη, όχι μόνο στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά για περισσότερο από μισό αιώνα. Καθώς μπαίνουμε στην απ’ ό,τι φαίνεται τελική φάση της πανδημίας, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι αυτές οι εργαζόμενες και οι οικογένειές τους θα έχουν τους πόρους που χρειάζονται για να ευδοκιμήσουν σήμερα καθώς και την στήριξη που απαιτείται για να επιστρέψουν πίσω στη δουλειά όταν περάσει η πανδημία.
--
Ο Brent Orrell είναι στέλεχος του American Entreprise Institute με κύρια αντικείμενα την εργασιακή κατάρτιση, την ανάπτυξη του εργατικού δυναμικού και την αναμόρφωση της ποινικής δικαιοσύνης.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα αγγλικά στις 19 Νοεμβρίου 2020 και παρουσιάζεται στα ελληνικά με την άδεια του American Entreprise Institute και τη συνεργασία του ΚΕΦίΜ - Μάρκος Δραγούμης.
