Την αναγέννηση εταιριών με προοπτικές που βουλιάζουν σε προβληματικά δάνεια ή είναι υπερδανεισμένες, αλλά και την ευκαιρία σε δανειολήπτες να διατηρήσουν ακίνητα ή να αγοράσουν νέα, με παράλληλη αποσυμφόρηση της δευτερογενούς αγοράς δανείων, δίνουν μεταξύ άλλων οι ρηξικέλευθες διατάξεις του νομοσχεδίου του ΥΠΕΘΟ Κωστή Χατζηδάκη.
Το νομοσχέδιο, ανοίγει την πόρτα στις ιδιωτικές εταιρίες παροχής πιστώσεων, να μπουν στην αγορά να ανταγωνιστούν, αλλά και να συμπληρώσουν ουσιαστικά τράπεζες και servicers και να καλύψουν μεγάλα κενά χρηματοδότησης που παρουσιάζονται σε διαφορετικούς τομείς, όπως η αναχρηματοδότηση δανείων επιχειρήσεων και ιδιωτών, αλλά και τα νέα δάνεια σε νοικοκυριά που δυσκολεύονται να δανειστούν.
Πού είναι όμως το κενό αυτό που δεν έχουν καλύψει οι servicers και οι εταιρίες διαχείρισης των κόκκινων δανείων ή δεν μπορούν να καλύψουν οι τράπεζες για λόγους εποπτείας, ασφαλείας και μεγάλου κόστους που υπέστησαν με τα κόκκινα δάνεια τα οποία τιτλοποίησαν;
Το κενό που δεν καλύπτουν οι servicers και ΕΔΑΔΠ ( Ένωση Εταιρειών Διαχείρισης Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις) κι έχει αναφερθεί πολλές φορές σε αυτό ο Διοικητής της ΤτΕ Γιάννης Στουρνάρας, ενώ προβλημάτιζε την κυβέρνηση, είναι αυτό της δανειοδότησης και αναχρηματοδότησης των εταιριών που τα δάνεια τους διαχειρίζονται ως προβληματικά ή θεραπευμένα οι servicers.
Εκείνο που ζητείται είναι αναχρηματοδότηση και επενδύσεις, ώστε να αναβιώσουν επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να διασωθούν και να μετατραπούν σε βιώσιμες, να αλλάξουν πεδίο ή να εκσυγχρονιστούν και τελικά να προσφέρουν αξία στην εθνική οικονομία, νέες θέσεις εργασίας και ανάπτυξη και ασφαλώς κέρδη στους μετόχους τους.
Οι ΕΔΑΔΠ έχουν και αυτή την αρμοδιότητα, αλλά η ΤτΕ και η κυβέρνηση έχουν διαπιστώσει ότι δεν ανταποκρίνονται στο συγκεκριμένο ρόλο, ειδικότερα αυτήν την περίοδο που τα αυξημένα επιτόκια των Κεντρικών Τραπεζών, έχουν κάνει πιο δύσκολη τη χρηματοδότηση.
Το άλλο κενό που μπορούν να καλύψουν οι εταιρίες είναι η αναχρηματοδότηση ιδιωτικών δανείων ώστε να διατηρήσουν τα ακίνητά τους ιδιώτες και νοικοκυριά, είτε πρόκειται για θεραπευμένα δάνεια είτε για καθυστερούμενα, κόκκινα ρυθμισμένα ή αρρύθμιστα
Τέλος, ακόμα σοβαρότερο είναι το πρόβλημα με νοικοκυριά ή επιχειρήσεις που θέλουν αναχρηματοδότηση, ατομικές, μικρές ή μεγάλες που δεν είναι «χρηματοδοτήσιμες» ή bankable με βάση τα αυστηρά τραπεζικά κριτήρια, που μία ιδιωτική εταιρία θα ήταν διατεθειμένη να ξεπεράσει αν υπήρχαν οι ασφαλιστικές δικλείδες που θα το επέτρεπαν.
Το κενά αυτά θα μπορούσαν στο εξής να καλύψουν ιδιωτικές εταιρίες παροχής πιστώσεων. Αυτήν τη στιγμή στην αγορά κινούνται μόνο εταιρίες μικροπιστώσεων όπως του ΤΜΕΔΕ, όμως υπάρχει ήδη νομικό καθεστώς από το 2014 (ν. 4261/2014) και εποπτεύονται από την ΤτΕ.
Αλλά το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, ανοίγει το δρόμο και οι ιδιωτικές εταιρίες παροχής πιστώσεων θα μπορούν να προσφέρουν όχι μόνο μικροδάνεια, αλλά και στεγαστικά ή καταναλωτικά δάνεια ή επίσης και αναδιάρθρωση δανείων που ήδη έχουν οι πελάτες τους, με νέα ρύθμιση.
Σε επιχειρήσεις μπορούν να προσφέρουν αναχρηματοδότηση υφιστάμενου δανείου ή πίστωση σε επιχείρηση με δάνεια σε καθεστώς ρύθμισης ή για αναδιάρθρωση δανειολήπτριας επιχείρησης.
Σύμφωνα με τη Γενική Γραμματέα Χρηματοπιστωτικού Τομέα, Θεώνη Αλαμπάση, «στην αναδιάρθρωση ο δανειολήπτης θα συμφωνεί με την εταιρεία παροχής πιστώσεων το νέο δανειακό προϊόν, θα αποπληρώνει το ήδη υφιστάμενο δάνειο στην τράπεζα, λαμβάνοντας σε αρκετές περιπτώσεις και «κούρεμα», δεδομένου ότι θα προχωρά σε εξόφληση του συνόλου του ποσού, διατηρώντας πλέον ένα δάνειο με νέους όρους και όχι με επιτόκιο υπερημερίας, αλλά το συμβατικό».
